نگذاریداین مجمع هم فرمایشی نشود.از روسای هیئت های استانهای مختلف به عنوان متولیان این رشته و به عنوان مسئولین پیشگاه خداوند که بار گران وکالت جامعه استان خود را دراین رشته برعهده دارند تقاضای اکد می گردد که حق را بگویند اگر چه به ضررشان است.
جناب آقای علوی
سلام
خواهشا از بعضی روسای بعضی استانها که هنوز فرق بین پینگ پنگ با تنیس را نمیدانند و به راکت میگویند ” دسته ” ، توقع مظلوم گرایی و درک این ابعاد را نداشته باشید. این روسا از قماش سیاسیون بوده و برای بقای آن خواهند بود. جسارتی به آقای ابوالحسنی نباشد. بعضی از عزیزان دلی را میگویم که خوتان هم میدانید
با سلام و عرض ادب.اگر در پستهای کلیدی فرهنگی از افرادی استفاده شود که منافعی مادی در ان رشته بخصوص نداشته باشند یعنی بطور مسال نمایندهگی فلان شرکت را در یکی از استانهای ایران دارا نباشند و عاشق ورزش و اهداف والای ان باشند این رشته موفق خواهد بود.به گذشته این ورزش که نیم نگاهی داشته باشیم فدراسیون مرحوم آرمند بسیار موفق بود و افرادی چون اقای پسران و عمو حسین بسیار به این رشته خدمت کردند و ریشه اموزش صحیح و مدیریت ضابطه ای از این فدراسیون به یادگار مانده است حتی در دهه 7- و ابتدای ان اقای پسران با ان امکانات کم باعث تحول در راه اندازی باشگاههای لیگ برتر شد علیهذا نیروهایی بسیار متخصص و مدیر در این رشته وجود دارند که می توانند با این اعمال سلیقه ها پایان داده و ارزش و جایگاه از دست رفته مجدی فدراسیون -کمیته فنی و مربیان و اموزش و…..را به ارزش واقعی خود برگردانده و در این رابطه وزارت محترم ورزش و مسئول قدراسیون را این حقیردعوت به تعمق می نمایم.با تشکر
به نظر بنده می بایست نحوه رای دادن و تاثیر گذاشتن در تصمیم گیری ها برا ساس میزان فعالیت باشد.استانی مانند مازندران نباید با استانی که هیچ فعالیتی ندارد هردو دارای یک رای یکسان باشند.این روند باید در افرادی که در فدراسیون نیز به کار گمارده می شوند به کار بسته شود.افرادی راکه در استانهای خود فعال نیستنددر پستهای بالاتر می گمارند که منصفانه نیست.شایسته سالاری یعنی این نه چیز دیگری.ولیکن شاهدیم که رابطه سالاری کارسازتر است.
موفق باشید
نگذاریداین مجمع هم فرمایشی نشود.از روسای هیئت های استانهای مختلف به عنوان متولیان این رشته و به عنوان مسئولین پیشگاه خداوند که بار گران وکالت جامعه استان خود را دراین رشته برعهده دارند تقاضای اکد می گردد که حق را بگویند اگر چه به ضررشان است.
جناب آقای علوی
سلام
خواهشا از بعضی روسای بعضی استانها که هنوز فرق بین پینگ پنگ با تنیس را نمیدانند و به راکت میگویند ” دسته ” ، توقع مظلوم گرایی و درک این ابعاد را نداشته باشید. این روسا از قماش سیاسیون بوده و برای بقای آن خواهند بود. جسارتی به آقای ابوالحسنی نباشد. بعضی از عزیزان دلی را میگویم که خوتان هم میدانید
با سلام و عرض ادب.اگر در پستهای کلیدی فرهنگی از افرادی استفاده شود که منافعی مادی در ان رشته بخصوص نداشته باشند یعنی بطور مسال نمایندهگی فلان شرکت را در یکی از استانهای ایران دارا نباشند و عاشق ورزش و اهداف والای ان باشند این رشته موفق خواهد بود.به گذشته این ورزش که نیم نگاهی داشته باشیم فدراسیون مرحوم آرمند بسیار موفق بود و افرادی چون اقای پسران و عمو حسین بسیار به این رشته خدمت کردند و ریشه اموزش صحیح و مدیریت ضابطه ای از این فدراسیون به یادگار مانده است حتی در دهه 7- و ابتدای ان اقای پسران با ان امکانات کم باعث تحول در راه اندازی باشگاههای لیگ برتر شد علیهذا نیروهایی بسیار متخصص و مدیر در این رشته وجود دارند که می توانند با این اعمال سلیقه ها پایان داده و ارزش و جایگاه از دست رفته مجدی فدراسیون -کمیته فنی و مربیان و اموزش و…..را به ارزش واقعی خود برگردانده و در این رابطه وزارت محترم ورزش و مسئول قدراسیون را این حقیردعوت به تعمق می نمایم.با تشکر
به نظر بنده می بایست نحوه رای دادن و تاثیر گذاشتن در تصمیم گیری ها برا ساس میزان فعالیت باشد.استانی مانند مازندران نباید با استانی که هیچ فعالیتی ندارد هردو دارای یک رای یکسان باشند.این روند باید در افرادی که در فدراسیون نیز به کار گمارده می شوند به کار بسته شود.افرادی راکه در استانهای خود فعال نیستنددر پستهای بالاتر می گمارند که منصفانه نیست.شایسته سالاری یعنی این نه چیز دیگری.ولیکن شاهدیم که رابطه سالاری کارسازتر است.
موفق باشید