عمده دلايل ، عدم استقبال از تنيس روي ميز ( تضعيف آن) و فقدان پشتوانه در آينده

در هر سيستمي براي نشان دادن اقتدار و بنيان آن ميبايست نشانه هايي از آثار مثبت مشتمل بر اهداف ، برنامه ها ( بلند مدت ، ميان مدت و حتي كوتاه مدت)

و اقدامات ناشي از آنها هويدا گردد، كه، نمايانگر عمق تفكر صحيح در شبكه حاكم بر آن جامعه و سيستم باشد.

در اين ميان با بررسي دوره اي و زمانبندي شدة آثار مزبور، به مطالبي ميتوان پي برد كه ميتواند جالب توجه باشد.

مع الوصف، اينجانب پروژه اي ، آماري (بطور موازي) در سطح دانشجويان ترم گذشته خود با موضوع استقبال و عدم استقبال از رشته ورزشي تنيس روي ميز و دلايل مربوطه را مطرح نموده و نتايجي را دريافت نمودم كه بخشي ازآنها را باستحضار علاقمندان عزيز ميرسانم.

با توجه به اينكه برخي از مطالب موضوع مطروحه خارج از حوصله عموم خواهدبود ، در اين مقال به جزييات آنها نميپردازم و فقط اشاره اي كوتاه به عوامل اصلي (كه بيشترين فراواني را به خود اختصاص داده بودند) و بعنوان عارضه هاي عدم استقبال از ورزش پينگ پنگ محسوب ميشدند، ( بصورت تيتر وار( نموده وبه آنها بسنده ميكنم.
1- عدم وجود فضاهاي مناسب براي تمرينات ورزشي در سطح شهرها و استانها.

2- عدم وجود مربيان كار آزموده و به تبع آن نداشتن برنامه هاي آموزشي مدون و تحت كنترل و نظارت نزد مربيان.

3- مادي بودن فضاي آموزشي در حد نا متعارف و گوناگوني (متفاوت بودن( هزينه ها و شهريه هاي آموزشي، بدون نظارت بركميت ، كيفيت و نتايج آنها.

4- هزينه هاي بالاي اين رشته ورزشي (گراني محصولات آموزشي و كمك آموزشي اين رشته ورزشي عليرغم كوتاه بودن عمر آنها كه تجديد خريد را به اجباربه همراه دارد).

5- عدم وجود سطح بندي مناسب در سطح مربيان براي جذب هنر جويان اين رشته ورزشي.

6- عدم وجود سيستم انگيزشي در نظام تربيت بدني براي حفظ و بقا و تداوم حضور در اين رشته ورزشي.

7- نگاه سطحي و تفريحي به اين رشته ورزشي و جدي نپنداشتن آن حتي نزد بسياري از مسئولين تربيت بدني و به تبع آن نزد تصميم گيرندگان ارشدتر.

8- فقدان فضاي رقابتي مناسب به سبب كمبود بازيكنان در سطوح مختلف.

9- …..

با بررسي موضوعات فوق بر مبناي نمودار” پاره تو (80درصد مشكلات از 20درصد عوامل ناشي ميشوند)” نتيجتاً عوامل اصلي عارضه عدم استقبال از رشته ورزشي تنيس روي ميز به شرح زير شناسايي شد:

1- سنگين بودن هزينه هاي حضور جدي و نسبتا حرفه اي در اين رشته ورزشي.

2- عدم وجود مكانيزم آموزشي كلاسه بندي شده و تحت نظارت.

3- عدم توزيع مناسب فضاهاي آموزشي در سطح شهرها.

خوشبختانه يا متاسفانه با نگاه اجمالي به عوامل صدر الذكر ، ميتوان دريافت كه بخش اعظم اين عوامل تحت كنترل سيتسم فدراسيون تنيس روي ميز و در نهايت همه عوامل مشروحه اصلي تحت كنترل مكانيزم وزارت ورزش و جوانانكشور ميباشد. و اين در حالي است كه به نظر ميرسد تا كنون بصورت جدي برنامه اي براي برون رفت از اين موضوعات ارائه نشده است.

بطور مثال براي بند يك مشكلات اصلي ميتوان با اعمال نفوذ مديريتي و كسب امتيازات لازم (با نگاه مصلحت انديشانه و ملي) و توجيه مقامات كشوري ، به برداشتن مالياتها و هزينه هاي گمركي تجهيزات پايه اي، مصرفي و ضروري اين رشته ورزشي (با علم به اين كه ، درآمد ناشي از اين بخش در كل، براي كشور و نظام درآمدي كشور بسيار ناچيز ميباشد ) اشاره نمود ، كه با اين اقدام و با نظارت وكنترل سيستمي و دقيق بر عرضه محصولات ، با قيمت پايين تر به بازيكنان، فضا را براي فعاليت آنها و علاقمندان به اين رشته سهل تر خواهد كرد.
و…..

براي عوامل مربوط به بخش نظام آموزشي و اختصاص فضاهاي آموزشي استاندارد و توزيع مناسب آنها ، بسياري از دوستان اهل فن نظرات بهتري خواهند داشت كه اينجانب سعي ميكنم بيشتر در اين خصوص ، بهره گيرنده از تجارب وتخصصهاي اساتيد موضوع باشم و …

در پايان ، خواهشمندم دوستان حرفه اي، با تجربه و متخصص نيز همياري نموده و به تحليل مسائل بپردازند و ما را بهره مند سازند.