آثار و مستندات زیادی درباره انتخابات هیات‌های ورزشی در استانها وجود دارد که در پاره‌ای اوقات اشکالاتی در مجامع آنها دیده شده است.
در قانون موجود ورزش کشور به رغم آن که انتخابات هیئت های استانی کاملا بومی و به صورت جداگانه در هر منطقه ای برگزار می شود، اما ریاست مجامع به عهده ریاست فدراسیون هاست.
یعنی زمانی که قرار است مثلا در فلان استان برای خود رئیسی انتخاب کند، در قانون آمده است که رئیس این مجمع حتما باید رئیس این فدراسیون و یا نماینده وی باشد.
عملا در بسیاری اوقات دیده شده که روسای فدراسیون ها خود به دلیل مشکلات کاری و دلایل دیگر نمی توانند حضوری موثر و مستقیم در انتخابات داشته باشند و به همین دلیل نمایندگانی از سوی خود را می فرستند که متاسفانه تبعات خاص خود را دارد.
به نظر می رسد که باید ریاست مجامع انتخاباتی هیئت های استان ها به عهده مدیر کل های استان ها باشد و علاوه بر آن از روسای فدراسیون های ورزشی این اختیار نیز گرفته شود که آنها برای روسای هیئت های ورزشی افراد غیربومی را معرفی کنند. وطبق آخرین آمار بسیاری از غیر پینگ پنگیها به این شکل پا گرفته اند.
اسناد و مدارک باقی مانده در این زمینه نشان می دهد که در پاره ای اوقات به هنگام برگزاری مجامع انتخاباتی در استان ها، حرکت ها و اعمال مشکوکی نیز دیده شده که عمده آنها متوجه فدراسیون نشین های پایتخت بوده است.
در چرخه کنونی به دلیل نفوذ مستقیم روسای فدراسیون ها در انتخابات استانی، همواره این شایعات وجود دارد که افراد منتخب در هیئت ها گوش به فرمان مدیران بالادستی خود در فدراسیون ها هستند و از مدیران ارشد استانی خود تمکین نمی کنند. حتی دیده می شود که در جنگ و گریزهای پنهانی میان طرفین انرژی فراوانی از ورزش کشور هدر می رود.
مراجعه مدیران مسئول در وزارت ورزش به پرونده های موجود در این زمینه می تواند شروع خوبی برای بررسی واقعیت های شکل گرفته و سوءاستفاده های احتمالی در کنار آن باشد. پرونده هایی که مراجعه مجدد به آنها شاید ماهیت واقعی خیلی ها را آشکار کند.
امیدواریم که با تغییرات لازم هرچه زودتر نتیجه لازم را در این باره بدست آوریم.