قالب خبری داریا نیوز

چند روزی است که من و خانواده ام در انتظار تشکیل کمیته فنی و تصمیم اعضای این کمیته برای انتصاب یک بازیکن برای مسابقات جهانی و آسیایی بوده ایم.

با این که پوریا در رده بندی آخر مقام ششم را کسب کرد باز هم احتمال میدادیم که بازیکن انتصابی حداقل برای مسابقات آسیایی پوریا باشد.

چون قبل از مسابقات رده بندی یکی از اعضای کمیته فنی به من گفته بود که پوریا از همین حالا چه انتخاب شود و چه انتخاب نشود برای آسیایی انتصاب است.البته باید بگویم که یکی از عوامل انتخاب نشدن پوریا در رده بندی آخر مشکلات حاشیه ای بود که با هیئت استان پیش آمده بود که آن مسائل باعث تضعیف روحیه و انگیزه پوریا شده بود که هر کس دیگری جای ما بود ممکن بود آن مسائل را به سایتها ومطبوعات بکشاند ولی من قصد همچین کاری را ندارم و بدیهایی را که دیده ام هم من و هم خانواده ام بخشیده ایم.

بالاخره بعد ار چند روز انتظار جواب تصمیم کمیته فنی را بر روی سایت فدراسیون دیدم.در آن لحظه از اینکه دیدم پوریا انتصاب نشد دلم به درد آمد چون پوریا را لایق انتصابی میدانستم زیرا او جوانی پر تلاش و جویای نام و به دور از حاشیه است و خیلی ها پوریا را از لحاظ روحی و تکنیکی تاپ و آینده دار میدانند.

بطوری که مارشال از آی تی تی اف بعد از مسابقات انتخابی المپیک گفت:پوریا بازیکنی است که برای کشور یک هدیه مقدس محسوب میشود و همینطور ریچارد پراوزه روی پوریا حساب به خصوصی باز کرده است. ولی نمیدانم که چرا کارشناسان داخلی چنین نظری ندارند یا اگر دارند چرا حمایتهای لازم را در حق این بازیکن انجام نمیدهند.

علت دیگری که پوریا را شایسته انتصاب شدن میدانستم آن بود که در این چند ماه گذشته پوریا بارها و بارها در رده بندی ها شرکت کرد و در اکثر رده بندی ها انتخاب شد.

حتی یک بار در مسابقات دسته یک بعد از شانزده دوره بازی که با زحمت بسیار اول شد مسئولین فدراسیون آن مسابقه را که نمیدانم به چه دلیل باطل اعلام کردند و گفتند دوباره باید مسابقات دسته یک برگزار گردد که پوریا باز با همان روحیه قوی و مردانه اش که همیشه مرا متعجب میکند حاضر شد مجددا با روحیه در آن مسابقه شرکت کند و خدا را شکر دوباره قهرمانی خود را تکرار کرد.همچنین بعد از آن پوریا که برای اولین بار در شانزده سالگی به رده بندی دسته برتر راه یافت توانست عضو تیم ملی بزرگسالان هم شود و در مسابقات انتخابی سهمیه المپیک آسیای میانه بعد از نوشاد و شاهین به مقام سومی دست یافت که به نظر من همین سومی خیلی ارزشمند بود.

به خاطر تمام این مسائل بود که در ذهن خود حق انتصاب شدن پوریا را برای مسابقات آسیایی یا جهانی پرورش دادم.ولی چنین نشد.

باید حقیقت را بگویم که در چند دقیقه اول تصمیم داشتم که اعتراض خود را به گونه ای هم به هیئت استان بخاطر مسائلی که قبل از رده بندی پیش آمده بود و هم به فدراسیون که این همه تلاش و لیاقت پوریا را نادیده گرفتند نشان دهم.

ولی وقتی تنها در اتاق تاریکم دراز کشیده بودم ناگهان به خودم آمدم طوری که بنظرم خدای درونم بود که هوشیارم کرد.چند دقیقه ای با خدا گفتگو کردم و ناگهان کلام خدا که در کتاب آسمانیمان بارها آمده است به یادم آمد که آن کلام چیزی نبود جز دو لغت:”بخشش و دوستی”. این دو لغت زیبا آتش درونم را در همان هنگام فرو نشاند و منطق را دوباره به ذهنم آورد چون تا قبل از آن لحظه خشم و خودخواهی منطق را از من و خانواده ام دور کرد.

نتیجه منطقی فکر کردنم این شد که به این نتیجه رسیدم که شاید من و خانواده ام یک جانبه به این قضیه نگاه کردیم و شایستگی و تلاش بقیه بازیکنان را در نظر نگرفتیم و حالا خدا را شکر میکنم بخاطر داشتن اعضای دانا در کمیته فنی فدراسیون.چون حالا به این نکته پی بردم که فقط اعضای این کمیته میتوانند بی طرفانه و فقط در پی منافع ملی تصمیم بگیرند نه خود بازیکنان.

خدا را شکر که به سرعت دوباره به یادم آمد که همان خانواده ی بی حاشیه ی عمرانی خود را حفظ کنم.

امروز معنی این حدیث زیبای امام علی را بهتر از پیش درک کردم.”آنچه را که برای خود میپسندی برای دیگران نیز بپسند و آنچه را که برای خود نمیپسندی برای دیگران هم نپسند.”

بعد از تمام این افکار که درعرض نیم ساعت به ذهنم رسید به پیش پوریا رفتم تا حال او را ببینم که بعد از انتصاب نشدنش چگونه است.

مثل همیشه از چهره ی پوریا متوجه نشدم که آیا ناراحت است یا بی تفاوت.چون واقعا از چهره پوریا چیزی از درونش نمیتوان پی برد حتی من که پدرش هستم.پدرانه در کنارش نشستم و به او متذکر شدم که: (فرزند عزیزم برای کسانی که آزارت رساندند از خدا برکت بطلب و لعن نکن! با کسانی که شادمانند شادی کن و با کسانی که گریانند گریه کن.

برای یکدیگر ارزش برابر قائل باش!مغرور نباش بلکه هر چه لایق تر شدی باید مطیع تر باشی و خود را برتر از دیگران مپندار و تا آنجا که به تو مربوط میشود با همه در صلح وصفا زندگی کن.عزیزم هرگز مغلوب بدی مشو بلکه بدی را با نیکویی مغلوب ساز.)

پوریا بعد از آنکه با دقت به حرفهایم گوش داد با نگاهی عمیق به من نگریست و گفت:(پدر من که با انتصاب نشدنم آتشی بر دلم ننشست بلکه در دل با دوستانی که منتخب و منتصب شده اند شادی میکنم و با آنان که انتخاب نشدند هم دلم.و حالا خدا را شکر میکنم که مقام ششم را در رده بندی آخر نصیب من کرد چون در درونم روحیه ی تلاش بیشتر و در ذهنم اهدافی بزرگتر شکل گرفته است.)

این حرف پوریا خیلی مرا تکان داد و متعجب شدم از اینکه پسر شانزده ساله ام با منطقی بیشتر و با دلی بزرگتر به این مسائل نگریسته است.

حال میخواهم از طرف خانواده ام در اینجا از مسئولین فدراسیون و اعضای کمیته فنی قدردانی فراوان کنم.چون با تصمیمشان باعث شدند من و خانواده ام درسی بیاموزیم که از هزاران مسابقه ی جهانی و آسیایی برایمان با ارزشتر است.

من و پوریا به بازکنان زحمت کش و لایق تیم ملی که منتخب یا منتصب شده اند از صمیم قلب تبریک میگوییم و آرزو داریم که به عنوان نمایندگان کشور عزیزمان در مسابقات جهانی و آسیایی خوش بدرخشند و لیاقت تمام بازیکنان ایرانی را به جهانیان نشان دهند.

خدای مهربان

چگونگی برقراری روابطمان با یکدیگر را به دست تو میسپارم.

دوست دارم حضورمان در زندگی یکدیگر باعث آرامش همدیگر شود.

میخواهم افکارمان در جستجوی عشق و معصومیت همدیگر باشد.

آرزو دارم روابطمان به راه درست و راهی که تو بیشتر میپسندی پیش رود.

از تو میخواهم ما را در جهت رضایت خود هدایت کنی.

آمین.

باتشکر

سید حسین عمرانی