نماینده فدراسیون جهانی تنیس روی میز پیشکسوتان ایران بیان کرد: به صراحت می گویم در ایران هیچ تلاشی در امر مربی سازی انجام نشده است. به گزارش پایگاه تخصصی پینگ پنگ کشور امیرمیرصادقی گفت: قصد تخریب ندارم و نمی خواهم کسی را خراب کنم اما حقیقت این است که من از دید دیگری نگاه می…
نماینده فدراسیون جهانی تنیس روی میز پیشکسوتان ایران بیان کرد: به صراحت می گویم در ایران هیچ تلاشی در امر مربی سازی انجام نشده است.
به گزارش پایگاه تخصصی پینگ پنگ کشور امیرمیرصادقی گفت: قصد تخریب ندارم و نمی خواهم کسی را خراب کنم اما حقیقت این است که من از دید دیگری نگاه می کنم زیرا به خاطر علاقه خود و ۵۴ سالی که برای پینگ پنگ کار کرد ه ام سالها در کشورهای مختلف تجربه کسب کرده ام و این گفته را از روی بی دانشی اعلام نکرده ام.
وی تصریح کرد: وقتی درباره یک چیز می خواهی نظردهی مثل این است که از طبقه ای از ساختمان به آن موضوع نگاه می کنی من به جای طبقه هشتم از طبقه بیستم به این موضوع نگاه می کنم و می گویم ایران مربی شایسته ای را در تنیس روی میز ندارد.
میرصادقی که به تازگی سمت رییس کمیته برنامه ریزی و پژوهش فدراسیون روی میز را نیز دریافت کرده است، گفت: در ورزش دو عامل است که یک بازیکن را به درجات بالا می رساند یکی مربی فهیم و آشنا با علم روز است و دو بازیکنی که منظم و مداوم تمرین کند و باید هر کدام از اینها دارای هدف باشند. وی اضافه کرد: یک مربی باید اول خود را بسازد و بعد دیگری را، یک سری از مربیان هستند که تا بازنشسته نشوند دلایل عدم موفقیت های خود را متوجه نمی شوند بعضی مربیان هم هستند که حتی بعد از بازنشستگی نیز ضعفهای خود را متوجه نمی شوند.
میرصادقی درباره ضعفهای مربیان مدعی شد: یک مربی باید عوامل باز دارنده پیروزی بازیکنش را بشناسد. این عوامل می تواند ترس و اعتماد به نفس باشد مثلاً یک بازیکن در تمرین خوب است در مقایسه نیست یک بازیکن مسابقه را خوب آغاز می کند ولی تا انتها نمی تواند ادامه دهد مربی باید تشخیص دهد که چرا اینگونه است و آن مشکل را رفع کند.
وی تأکید کرد: با برنامه ریزیهای انجام شده در فدراسیون تنیس روی میز این مشکل مربی باید در ایران حل شود چرا که تا مربی پرورش پیدا نکند بازیکن مورد قبول هم به وجود نمی آید.
وی در پایان از عملکرد بانوان تنیس روی میز ابراز خرسندی کرد و اعلام کرد: به راستی انقلاب بزرگی در تاریخ تنیس روی میز در بخش بانوان اتفاق افتاده است و آنها بسیار خوب عمل می کنند به گونه ای که در تاریخ پینگ پنگ ایران بی سابقه است پیشکسوت پینگ پنگ درباره سفرهای بدون مرزی بانوان به مسابقات مختلف ابراز خرسندی کرد و گفت: حضور در این مسابقات صرف نظر از نتیجه بانوان ایران را با تکنیک ها و مهارتهای جدید و نوظهور آشنا می کند در نتیجه می توانند از این تکنیکها و تاکیتکها الگو برداری کنند.
نکته:
جناب آقای میرصادقی گرامی:سلام و رسیدن بخیر
این سایت که نزدیک به یک سال است همین موارد خصوصا بحث در باره اوضاع ویران مربیگری را فریاد میزند….تاالان که گوش شنوایی نبوده..خداکند صدای شما به یک جاهایی برسد.
جهت اطلاع بیشتر شما در تعریف مربی باید گفت:
مربی کسی است که بازیکن بسازد…بله به همین سادگی، حالا لطفا ببینید کدامیک از مربیان شما بازیکن ساخته اند حفظشان نمایید وکدامیک یک شبه وبا لابی گری بر این مسند نشسته به شهرستانهای خود برای بازیکن سازی رجوعشان دهید….البته نباید از حق گذشت که تعداد انگشت شماری مربی کاردان و در حد فراتر از ایران در این حوزه وجود دارد که کارنامه آنان چون افتاب می درخشد وهمه ما بخوبی آنان را می شناسیم اما چرا و به چه علت در تیم مربیان ملی جایی ندارند؟
لطفا در میان مربیان بانوان کشور بصورت اختصاصی از خانم لیموچی نام ببرید
آقا منافع ملی بر منافع شخصی اولویت ندارد؟
بیاییم خودمان را گول نزنیم و صادق باشیم…
در هر صورت آقای میرصادقی حرف دل ما را زدید با تشکر از شما
با سلام و عرض ادب و تشکر از مدیریت سایت. باید دید که منظور استاد بزرگوار ، آقای میرصادقی از مربیان ایران ، همان هایی هستند که بافدراسیون عزیز در تعامل همه جانبه هستند ویا آنهایی که به هردلیل از این قافله کناره گرفته اند ؟!!!. آیا این ضعف از طرف مربیان است یا فدراسیون معظم ؟!!!. آیا در ساختن بازیکنانی همچون نوشاد و نیما و افشین و… ، برگزاری اردوها و مسابقات بین المللی نقشی ندارد ؟!!!. آیا ایجاد حاشیه امنیت مالی و روانی برای بازیکن و مربی نقشی ندارد ؟!!!…مربیگری یک شغل است . چند نفر در ایران ، شغلشان مربیگریست ؟. چندنفر فقط تمرکزشان روی بازیکنانشان است و هیچ دغدغه دیگری ندارند؟. کدامیک از مربیان ما وقتی به مسابقات و کمپ ها و… می روند ، به چشم یک سفر سیاحتی به آن نگاه نمی کنند ؟!!
بله. مربی یعنی بازیکن ساز و خالق. خالق بی نیاز است . کدامیک از مربیان مارااز مسایل مادی و معنوی ، بی نیاز نگه داشته شده اند تا روی شغلشان تمرگز کنند ؟!!!!
با تشکر
با سلام و عرض ادب.اقای میرصادقی حرف دل چندین ساله ما را زدند اقای علوی بسیار عالی نتیجه گیری کردند و اقای محمد رضا دلایلی برای چرا اینگونه است مطرح کردند این حقیر هم می گویم قربون این فرهنگ که در جهت سازندگی با گفتمان عاری از منافع طلبی ابراز وجوی می کنند.با تشکر.ترکان.
با سلام و احترام
هرچند آقای استاد میرصادقی از بزرگان تنیس روی میز بوده اند ولی باید اذعان داشت که اینطور ضایع کردن کمیته آموزش و همچنین مربیان زحمت کش کشور درخور نام ایشان و جامعه تنیس روی میز کشور نمی باشد.البته با توجه به اینکه ایشان سالهاست دور از قافله هستند نباید بیش از این انتظار داشت.
آیا واقعاً بنا به گفته استاد میرصادقی:ایران مربی شایسته ای در تنیس روی میز ندارد؟ آن هم با این صراحت و قاطعیت!!!
آقای رهنما, عالمیان,عمرانی,حمیدی,عمیدی,شیشه گرها, میرالماسی,کاسب,لطف اله نسب, بخشنده, بابادیوند,ساکیانی,نوروزی و … همه و همه هیچ.
شاید هم حق با ایشان باشد!
با سلام و عرض ادب.اقایان رهنما عالمیانهاوعمرانی با فرزندان خود کار کرده اند و هیچوقت هم فدراسیونها امتیازی در رابطه با مربیگری با انها نداده اند.اقای عمیدی مربی نبودند و فقط سالها کمیته اموزش یا مربیان ما را اداره کردند حاصل ان ……اقای میر الماسی مربی فرزند خود و اقای بابادی وند بازیکند تاکنون به این رشته معرفی نکردندواقای ساکیانی و بخشنده مربیانی زحمت کش و صحبتهای بالا نقی این عزیزان و مربیان دیگر نبودهواقای لطفاله نسبها هم که مربی بودند و هستند و قابل احترام و توسط فدراسیونهای مختلف در این رابطه امتیاز داشته اند ولی هیچ کدام حاصل کار اموزشی کمیته نیستند نتیجه عدم کارایی اموزش دو دهه را لطفاله نسبها و عالمیانها و عمرانی و غیره اعلام نکنید و سالها بطالت و سوختن این رشته را توجیه .صحبت بر سر هدفهای کلان اموزش مربی و کمیته های مربوطه است.بهتر است تعمق شود و دور و نزدیک بودن را به رخ نکشیم اگر کسی دور بوده رندان اینطور می خواستند و به این ورزش ضرر زدند که جایی برای خود باز کنند.با تشکر.
با سلام و احترام
من اصلاً قصد پاسخگویی به نظرات کسی رو ندارم و کاری هم با دلیل دور بودن ایشون ندارم و روی صحبتم فقط به اصل کلام ایشونه.
آقای استاد فرمودند ایران مربی شایسته ای درتنیس روی میز ندارد
نه راجع به فعالیتهای کمیته آموزش نظر دادند و نه راجع به اینکه کدوم مربی با فرزند خود کار کرده یا اینکه کمیته آموزش زحمتی کشیده یا نه.
به هر حال فرض کنیم همین که دو سه تا از فرزندان هرکدام از آقایان رهنما و عالمیان و عمرانی در تیم ملی هستند یعنی مربی شایسته ای هستند, حتی برای همون چند نفر و صحبت استاد هم راجع به امتیاز و فدراسیون و از این چیزهانیست.
ایران مربی شایسته ای در تنیس روی میز ندارد؟
البته شاید دوستان ندانند که معروفترین شاگرد آقای بابادیوند, افشین نوروزی است ولی به آن هم خرده ای نمی توان گرفت چون صحبت من راجع به حرف گفته شده توسط آقای میرصادقی است و نه راجع به مشکلات دوستان با کمیته آموزش و استاد عمیدی بزرگوار.
واقعاً شاید ایران مربی شایسته ای در تنیس روی میز ندارد و همه ناشایست هستند!!!
خدا داند!!!
با سلام
دوستان واساتید عزیز دربین اسامی مربیان نامهای بزرگی همانند برادران علوی استاد حسین چهارلنگ مرحوم سیامک شهماروند جمشید نوروزی کیامرث حسینی و………………. فراموش شده بوذ باتشکر
با سلام به همه دوستانم و تشکر از اعلام نظرات آنان
من در حد بضاعت و فکر و برداشت خودم نظرم را بیان میکنم و شاید هم تماما اشتباه باشد و از همه هم عذر می خواهم.
من باور ندارم که مربی تیم ملی باید مشخصا بازیکن بسازد. وظیفه یک مربی تیم ملی بسیار فراتر از بازیکن سازی است. به اعتقاد من مربی تیم ملی باید صلاحیت مربی تیم ملی بودن را داشته باشد. در کارش مدیریت و احاطه کامل داشته باشد. خوش نام بوده و در جامعه به نیکی از او یاد شود.الگوی رفتاری مناسبی باشد و با شنیدن نامش ، حس خوبی به آدم، دست بدهد. به صرف اینکه یک مربی بتواند بازیکنی ، حتی در رده ملی، تحویل دهد نمی تواند ملاک مناسبی برای مربی تیم ملی بودن باشد. خیلی معذرت می خواهم، اگر یک مربی بازیکنی بسازد ولی همان مربی مسئله اخلاقی داشته باشد، مناسب مربی تیم ملی هست؟ اگر وجهه قابل قبولی در جامعه نداشته باشد چطور؟ اگر عدالت را در مورد سایر بازیکنان رعایت نکرده باشد و حقوق بعضی بازیکنان را ضایع کرده باشد، چطور؟ مربیانی که بتوانند بازیکن بسازند تعدادشان بسیار زیادتر از مربیانی است که لیاقت مربی تیم ملی بودن را دارا هستند. فکر کنم در جامعه پینگ پنگ جهان، روی این اصلی که ما اینقدر پافشاری داریم که مربی تیم ملی باید حتما بازیکن ساز باشد، تاکید ندارند.یک مثالی بزنم. مربی تیم ملی چین ( لیو گو لیانگ ) حکم مربیگری تیم ملی را دریافت کرد و مربی تیم ملی شد. من خودم در چین در مسابقات آسیایی سال ۲۰۰۷ که در سالن حضور داشتم ، وقتی اعضای تیم ملی چین وارد سالن شدند برخی چینی های حاضر در سالن ، برای آنها دست زدند و وقتی بعد از بازیکنان مربی وارد شد همه چینی ها سرپا شده و سوت و کف به مدت طولانی برای او زدند در صورتیکه ایشان هیچ بازیکنی را نساخته است.کدامیک از مربیان مشهور گذشته و فعلی فوتبال دنیا، بازیکن ساخته اند ، یواخیم لو، مورینیو ، بکن بائر ، کرویف و صدها مربی حاضر در لیگهای دنیا. مشکل ما در انتخاب مربی تیم ملی، بی عدالتی است و ملاک قابل قبولی برای انتخاب نداریم.در سراسر دنیا بقول آقای علوی، منافع ملی بر منافع شخصی ، ارجعیت دارد ولی در کشور ما برعکس است . مثل خیلی از ارزشهای دیگر که در جامعه ما متاسفانه بی ارزش است. باز هم از همه دوستان پوزش می خواهم.
چون نیک نظر کرد پر خویش در آن دید
گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست
با سلام تاسف من از ان است که افرادی صحبت از اموزش میکنند که در چند سال اخیر حتی در یک کلاس نبوده اند وبعضا حتی یک روز مربیگری نکرده اند.این مصاحبه توهین به تمامی مربیان اقا و بانوی ایرانی است.این مربیان هریک در دیگر کشورها بسیار هم خواهان دارند.اگر با فرد خاصی مشکل دارید دلیل نمیشود تمام زحمات گذشتگان را زیر سوال ببرید.فرصت فراهم است شما برنامه ریزی کنید اموزش بدهید راه صحیح را شما بروید
باسلام به خدمت دوستان .به نظربنده حرف آقای میرصادقی توهین به تمامی مربیان ایران است واقعا اکر شما بازی تاریخی نوشاد و وانک لینک رانکاه میکردید تاثرزیاد آقای جعفر بور که واقعا یکی از مربیان بزرک ایران هستندرا درک میکردید یا آقای جمیل که یک مربی درسطح جهانی هستند یا آقای راهنما که فرزندش جزءنوابغ این رشته در جهان هستند یا آقای عالمیان که جای کفتن ندارد مربیان خوبی درکشور ما هستند که واقعا زحمت فراوانی میکشند با تشکر
با سلام به نظرم مربیانی بسیار با اخلاق، بازیکن ساز، بادانش، بامرام و دارای سابقۀ نیک وجود دارند اما نمی دانم چرا بعضی ها دوست دارند حرف های به نظر خودشون بزرگ بزنند، ببینیم و تعریف کنیم در آینده عملکرد این ها چگونه خواهد بود، آیا تحت تاثیر جریان نامرد بی عدالت فدراسیون قرار خواهند گرفت یا نه؟… از بعضی بزرگان توقع بود که شایسته سالاری را در فدراسیون برقرار کنند آن ها هم احتمالا حریف نشدند یا به دلیل دیگری کنار کشیدند
صبر خواهیم کرد و سرانجام مسببان اصلی را خواهیم دید.
با سلام ،شخص نابینایی از سنت انتونی پرسید ایا چیزی بدتر از ،از دست دادن بینایی وجود دارد؟پاسخ دادند ار دست دادن بصیرت
با سلام اینکه مربی تنیس روی میز به معنای واقعی نداریم چرا ؟ اگر در نظر بگیریم که مربی کارش بازیکن سازی است جدای از اخلاق اجتماعی و غیره پس باید نیروی انسانی یاد گیرنده باید در اختیار چنین مربی باشد تا داشته هایش را پیاده نماید اینکه آقایان رهنما و عالمیان و عمرانی و لطف اله نسب و بابادی وند و علوی و خیلی از مربیان زحمتکش دیگر فقط فرزندان خود را ساخته اند دلیلش این است که اولاً همیشه در کنار پدرشان هستند دوماً این دغدغه در آموزش فرزند وجود ندارد که آیا تا آخر ادامه خواهند داد یا اینکه وقتی که فشارهای تمرینی زیاد شود یا به دلیل عدم حمایت از طرف هیئت ورزشی مربوطه و صدها دلیل دیگر در نیمه راه گریزان خواهند شد اصلی ترین علتی که مربیان را کم فروغ میکند عدم برنامه ریزی و حمایت از مربیان فعال و بازیکن ساز و بعضاً تخریب آنها توسط هیئت هاست برای مثال در تبریز آقای رهنما غیر از دختر و پسر خود بازیکنان زیادی را پرورش داده اند ولی هر بازیکنی که به حد مسابقات میرسد معمولا با هیئت سر و کار پیدا میکند و زمانی که ارزشی از طرف هیئت قائل نمی شوند از عشق علاقه می افتند و مربی هم پس از آموزش چندین بازیکن که نتیجه اش را اینچنین میبیند کم فروغ شده و با اتهام نبود مربی به معنی واقعی مواجه میشود حال چرا در مورد فرزندان خود موثر هستند پس اگر فدراسیون از نیروهای آموزشی پایه حمایت و در اختیار چنین مربیان قرار دهند این ورزش فقط به خانواده آنها محدود نخواهد شد انشاءالله
با سلام
من تازه با این سایت آشنا شدم و همین الان این مطلب رو خوندم.من آقای میر صادقی رو تقریبآ ۲۵ سال پیش تو مسابقات کشوری دیدم .با توجه به حسن اخلاقشون واسم خیلی محترم هستند.ولی با خوندن این مطلب یه جوری شدم .نمی دونم بگم یا نگم.اگه نگم ظلم شده به خیلی از مربیای زحمتکشی که زمان ما با تمام وجود حتی روزی دو بار واسمون تمرین می زاشتند حتی از جیب خودشون واسمون خرج می کردند.نکته جالب ترش اینجاست که جدا از مسائل اخلاقی از نظر فنی هم سرآمد بودند.مثلاً آقا اقبال لطف الله نسبی وقتی می خواستن تکنیک بکند لوپ رو یادمون می دادند بعد از اینکه آموزش تئوریشو می داد چند بار هم خودشون خیلی خیلی قشنگ عملیشو اجرا می کردند بعدش از ما می خواستند اجرا کنیم تکنیک رو. آقای میر صادقی عزیز شاید بعضی از مربیا رو می فرمایند که فقط توانایی آموزش واجرای تکنیک کات کشیدن از دور رو بلدن و بعضی وقتی ها هم بیان جلو و یه تکی بزنن.(البته به شرط استفاده از رویه های آنتی(قدیمی ها حرف رو میگیرن).آقای میر صادقی یادشون نرفته که اون زمان حتی یه ماژیک و یه وایت برد هم وجود نداشت که بشه ازش استفاده کردولی آقا اقبال فواد کاسب جمیل لطف الله نسبی فرید فرجپوری بهنام رحمت پناه میدیا لطف الله نسبی افشین احمدی فرشید کوکبی و هزاران بازیکن دیگرو با اون امکانات تحویل پینگ پنگ کشوردادند( که خدا وکیلی تو خوش استیلی و قشنگ بازی کردن هم شاگردای آقا اقبال تک هستند) . آقای میر صادقی عزیز لطف الله نسبی ها کاسب ها عالمیان ها علیدخت ها و … مربیای جون و کار بلدی هستند که میتون خیلی خیلی بهتر از این به بچه ها ی این مملکت خدمت کنن البته اگه منیت ها بذاره. آقای میر صادقی عزیز باگفتن این حرف ها شما انتظار دارید بچه های ما چه جوری مربیاشونو قبول داشته باشند؟ نه عزیز دل برادر بی انصافی نکنید.شرمندم بی ادبی شد.
آب را گل نکنیم
در فرودست انگار کفتری می خورد آب
یا که در بیشه ای دور سیره ای پر می شوید
یا در آبادی کوزه ای پر می گردد …
به نام خدا
دوست عزیزی که با نام حمید دیدگاه خود را ارسال فرموده اید
با سلام
احتراما،برای انتشار دیدگاه نام و فامیل وایمیل واقعی لازم است.
با تشکر