[1]
با سلام خدمت ورزشکاران عزیز
حدود ۴ سال قبل در حالی که ۱۸ ساله بودم با رای ورزشکاران پینگ پنگ کاشان به سمت دبیری هیات پینگ پنگ کاشان انتخاب شدم. سنم کم بود اما بسیار تلاش کردم که در انجام مسولیتم کم کاری نکنم. هر کسی در مورد انتخاب بنده نظری میداد تا این که روزی شنیدم مسولان هیات استان اصفهان از جمله دبیر وقت هیات در اظهار نظری توهین امیز که مضمون ان جمله ی رو به رو بود گفته بودند: این بچه را چرا گذاشته اید در این پست و …
من در ان زمان در مقابل اینگونه صحبتها سکوت میکردم و کارم را انجام میدادم. اما امروز در تاریخ ۷.۷.۹۱ که برای مسابقات انتخابی راهی اصفهان شدم برخوردهایی دیدم که ناخواسته یاد ان زمان افتادم. دیدم مسولان فعلی هیات استان که چند روزی است این سمتها را پس گرفته اند در ردیفی روی سکوها همراه طرفدارانشان نشسته اند و هنوز نیامده رفتارهای قبلشان در حال تکرار شدن است و …
نمی خواهم وارد جزئیات شوم و به همین بسنده میکنم که بگویم: خدا را شکر که به قول اقایان در اوج بچگی به سمت دبیری انتخاب شدم اما با ان بچگی انقدر میفهمیدم که پس از گذشت ۸ ماه وقتی حس کردم حضورم در هیات کاشان دیگر مانند قبل مفید نیست و همچنین ورزشکاران خواهان تغییرات هستند خودم استعفا دادم و رفتم. خدا را شکر دل به پست و مقامی ندادم و از این که کسان دیگر جای مرا گرفته اندو به خوبی دارند به خلق الله خدمت میکنند خوشحال نیز بودم نه اینکه نتوانم تحمل کنم که جایگاهم را حتی برای چند ماه افراد دیگر پر کنند و به هر نحوی بخواهم بازگردم.
با نوشتن این بیانیه خواستم به عده ای که خود را بزرگ و بالغ میدانند و البته تعداد این افراد در جایگاههای مختلف کم هم نیست بگویم: رفتار انسانها و اینکه چقدر بتوانند خصوصیات کودکانه را از خود دور کنند نشان دهنده ی بلوغ فکری انهاست نه سن و سال. پس ای کاش کمی بزرگ شویم و بتوانیم سایرین را نیز در کنار خود ببینیم .
اگر چه شاید این فرصت پیش نیامد که بیشتر با اقای نیکوکار اشنا شوم اما جا دارد بابت این چند ماه به ایشان خسته نباشید گفته و از اینکه ایشان نشان دادند دلبستگی ای به این پستها ندارند و بدون هیچ چالشی عطای این صندلی را به لقائش بخشیدند به ایشان مرحبا بگویم.
شاد و پیروز باشید
روح الله موسوی