بی توجهی مدیران به آینده رشتهای که میتواندافتخارآفرین باشد/ خواب زمستانی پینگ پنگ ایران در پائیز ورزش کشور! بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن به محلی برای درخشش ایران در ورزش جذاب و دیدنی پینگپنگ تبدیل شد اتفاقی که به زعم بسیاری از مخاطبانش میتوانس سکوی پرتاب مناسبی برای رشد و جهش قابل توجه پینگ پنگ ایران…
بی توجهی مدیران به آینده رشتهای که میتواندافتخارآفرین باشد/ خواب زمستانی پینگ پنگ ایران در پائیز ورزش کشور!
بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن به محلی برای درخشش ایران در ورزش جذاب و دیدنی پینگپنگ تبدیل شد اتفاقی که به زعم بسیاری از مخاطبانش میتوانس سکوی پرتاب مناسبی برای رشد و جهش قابل توجه پینگ پنگ ایران باشد اما گویا این اتفاق هرگز به واقعیت تبدیل نشد چون مدیران این رشته ورزشی این روزها در باد موفقیت ایران در بازیهای المپیک به سر میبرند.
به گزارش پایگاه تخصصی پینگ پنگ کشور به نقل از رجانیوز، این رشته که تاکنون هیچ نتیجه درخشان و قابل توجهی را در رقابتهای مهم بینالمللی و به خصوص المپیک به دست نیاورده بود در لندن به اتکا به تک ستاره خود یعنی نوشاد عالمیان توانست دو برد بسیار درخشان و قابل توجه را به دست بیاورد.
وقتی این نتایج در لندن به دست آمد همگان اذعان داشتند که از این پس روزهای جدیدی در تنیس روی میز شروع خواهد شد و شاید همین مسابقات شروع یک زندگی جدید برای ورزشکاران این رشته باشد. عده زیادی معتقد بودند که بعد از بازیهای لندن بسیاری از نوجوانان و جوانان راهی سالنهای تنیس روی میز خواهند شد و انگیزه ورود به این رشته بسیار بیشتر از قبل خواهد شد که همین میتواند نقش پررنگی در موفقیتهای آینده این رشته داشته باشد و شاید باعث شود ستارههای نوظهور زیادی وارد عرصه شده و دیگر تنها نوشاد عالمیان تک ستاره این رشته نباشد اما حالا دو ماهی از المپیک میگذرد و ظاهرا پینگ پنگ همچنان در همان حال و هوای سابق خود است البته دیگر در این رشته از دعوای بین ورزشکاران و مدیریت فدراسیون خبری نیست؛ هر چند که با هم آشتی هم نیستند اما دو گروه دورادور به یکدیگر احترام میگذارند!
قرار بود بعد از المپیک سالنهای تنیس روی میز مملو از علاقه مندان بشود و باشگاهها با جدیت وارد عرصه کار و ساختن استعدادها باشند اما به نظر میرسد که هنوز این اتفاق رخ نداده است. همچنان ستارههای ما مثل نوشاد عالمیان در پارکینگ خانه خود تمرین میکنند. خبری از شلوغ شدن سالنها هم نیست و اصلا فدراسیون هم هیچ برنامهای برای این کار ندارد.
فعلا این فدراسیون همه حواس خود را داده به رنکینگ اعلام شده از سوی فدراسیون جهانی که البته آنجا هم اوضاع مناسب نیست. در ردهبندی تیمی کمی توانستیم جایگاه خودمان را حفظ کنیم اما در ردهبندی انفرادی چه در بخش آقایان و چه در بخش بانوان سقوط چشمگیری را شاهد بودیم. حتی در این بین نوشاد عالمیان هم اوضاع مناسبی ندارد و او هم با سقوط زیادی مواجه شده است.
سقوطی که گفته میشود در ماههای آینده بازهم ادامه خواهد داشت. بسیاری دلیل این سقوط نوشاد و ادامه احتمالی در ماههای آینده را به ۲۲ ساله شدن نوشاد ارتباط دادهاند و معتقدند با توجه به اینکه او باید از این پس تنها در رده بزرگسالان مسابقه بدهد، حفظ این رنکینگ بسیار سخت و دور از انتظار خواهد بود.
در همین حال عالمیان بیشترین امتیازهای خود را با حضور در رقابتهای بینالمللی به دست میآورد که حضور در این مسابقهها هم همت بلند فدراسیون را میطلبد که به نظر میرسد این برنامه ریزی از سوی فدراسیون امکانپذیر نیست البته باید به این نکته اشاره کنیم که نفراتی هم مثل اخلاق پسند، افشین نوروزی و نیما عالمیان هم بودند که در رنکینگ صعود کردهاند که البته خیلی قابل توجه نبوده است.
به نظر میرسید درخشش در بازیهای لندن یک امیدواری را به وجود آورده بود که شاید بتوان سرمایهگذاران بخش خصوصی را وارد کار کرد و از پتانسیل بالای موجود در این رشته به نحو شایستهای استفاده کرد اما متاسفانه فدراسیون تنها حواس خود را به دو برد ایران در لندن داد و هرگز به فکر استفاده صحیح از فضایی که این دو پیروزی ارزشمند به وجود آورده بود، نکرد.