در برنامه لیگهای آلمان نکات برجسته ای وجود دارد که به دلیل اهمیت آن توضیح داده میشود .همانگونه که یک شهردار فقط متولی قسمتهای بالای شهر نیست و باید به کل قسمتهای شهر خدمات ارائه بدهد وهمچنین مشارکت مردم به معنای واقعی را نیازمند است .یک فدراسیون یا هیات استانی هم نیازمند مشارکت همگی است و باید به کل خانواده تنیس روی میز خدمت رسانی نماید .
راستی بیشترین میزان مشارکت در تنیس روی میز در کدام بخش است ؟ آیا برای جلب مشارکت عمومی برنامه ای تدوین کرده ایم ؟ آیا تدوین برنامه ای بر مبنای نخبه پروری و داشتن یک قهرمان مطلوب است و مشارکت جمعی را بدنبال خواهد داشت ؟همانگونه که یک شهردار باید نیازهای یک محله را بررسی وبا مشارکت مردم برای اجرای طرحهای توسعه ای پایداراقدام کند ،یک مدیر هیات یا در مقیاس بالاتر ،فدراسیون بایستی برای توسعه پایدار بر مبنای مشارکت جمعی ،برنامه ریزی نماید.
در برنامه لیگهای آلمان ،مهمترین نکته ان همین است که به توسعه پایدار توجه شده و نه به نخبه پروری و قهرمان پروری صرف . در کتا ب مانول ۱ هم همین نکته به چشم میخورد،هر فردی که پینگ پنگ و اساسا ورزش را انتخاب کرده ،به او میگوییم تو پیروزی ،تو به دنیای خمودگی و اعتیاد و … نه گفتی وبه دنیای سرزندگی و عشق و تلاش وارد شده ای . تو پیروزی اگر در یک کلوپ در آلمان ۴۰ نفر بازی میکنند برای تمام ۴۰ نفر برنامه های رقابتی در سطوح مختلف دیده شده است.
مثلا تیم دهم در رقابتهای محله ای شرکت دارد و تیمهای بعدی در رقابتهای بزرگتر ،تا اینکه خود آقای روسکوف که الان مربی تیم آلمان هم هست در رقابتهای رده سنی خودش بازی میکند . در این رقابتها ،بجز دربوندس لیگا( دسته ۱ و یا برتر خودمان )،پول داوری رد و بدل نمیشود . و همان بازیکنان در امر داوری مشارکت دارند .پس توجه به سطوح مشارکتی همگان لازم است .پدران ، پیش کسوتان در امر حمل و نقل و هزینه ها مشارکت دارند. (دوستان توجه کنند انها میدانند که در امر مربیگری نباید دخالت کنند.) مسابقات در تمام سطوح و رده ها در جریان است از فواصل محله ای و مثلا بین مدارس خودمان ،تا درون شهری و درون استانی و بین استانی و منطقه ای تا سطوح ملی . ودر اینجاست که تعداد افراد در گیر در رقابتها ،بسیار بیشتر میشود .مهم این است با جلب مشارکتها ی مردمی بصورت عملی ،هزینه چندانی برای امر برگزاری صرف نمیشود .
دوستان توجه داشته باشند تمام بازیکنان و داوران و مربیان در این امر مشارکت دارند و نه فقط یک نفرات و عده ی خاص. هر فرد تلاش دارد به سطوح رقابتی بالاتر صعود نماید . و این داستان یک لیگ است با اهداف بسیار والاتر از قهرمان پروری و یا نخبه پروری .البته این بدان معنا نیست که مسئله قهرمانی و نخبه پروری هم فراموش شود . ولی نباید همه توان ، منابع و برنامه هارا برای این امر(نخبه پروری)هدف گذاری وطراحی کرد
امیرعمیدی