[1]
همانطور که مستحضرید سیستم تاکتیکی بازیکنان ایرانی از سال ۱۳۶۰ متحول ودفاعی کنترلی و زدن ضربه هابعد از اوج تبدیل به سیستم حمله ای و زدن ضربه ها در نقطه اوج و حتی بعضا خشگه زنی متداول گردید این مهم ۳۰ سال ادامه یافته ولی پیشرفت نسبت به طول زمان بسیهر کند و نتوانسته ایم گوی سبقت را از بعضی از کشورها گرفته و موفق باشیم هنوز هم بسیاری از مربیان معتقدند این رشته مشگل و جهت رسیدن به قهرمانی حتی در مقطع نوجوانان ۸ سالی لازم است در صورتی که تحولی دیگر در سال ۹۰ لازم میباشد.
برای این مهم آموزش تکنیک صحیح در رده پایه همراه حرکت پاها به صورت کاملا تعریف شده مفید-بدن سازی اختصاصی این رشته در جوانان و امید به صورتی که مربی کاملا عضلات در گیر را شناسائی ( مثال دست شامل زند فوقانی -۲ و ۳ سر بازویی -عضلات گرداننده درونی وارتباط انها با دالی -سینه ای و پشت ذوذنقه وعضلات پاها دو سر ران و نعلی و….)سپس با تمرینات صحیح نسبت به تقویت اختصاصی انها برای این رشته به صورت سیستماتیک اقدام و کاملا در خلال برنامه هماهنگی اعصاب و عضلات مد نظر باشد و…..
در این صورت راه ۸ ساله یکپنجم خواهد شد و اینجاست که بازیکن این رشته که مربی شده بهتر قادر به انجام این مهم خواهد بود-تحول در قسمت حرفه ای با توجه به طی کردن مدارج قبل حرکات پای صحیح در نتیجه سوار توپ بودن و زدن ضربه ها راس مثلثی که قاعده ان قفسه سینه است نشان از بدنی آماده را داشته که قادر است تمام نیروی بر گرفته از همه عضلات در گیر را در ان واحدبا هماهنگی اعصاب و عضلات به صورت توان استخراج و با عنایت به حد اقل ۵۰ نقطه فرود روی میز حریف با کمترین مصرف انرزی انجام دهد و به راحتی چهار چهارم میز را حمله وسرعت بازی با ضربات قبل از اوج چندین برابر و تحول صورت می پذیرد.با تشکر
حسن ترکان
[1]