آیازمان برون رفت از اختلافات فرانرسیده است؟

مطلب را با گفته ای از دکتر علی شریعتی شروع میکنم:هرگز از کسی که با من موافق بود چیزی یاد نگرفتم گاهی اوقات گفته ها و نوشته ها و مطالب کوتاهند ؛اما اگر با دقت به آن توجه کنیم آنقدرپرمغز و بامعنا هستند که با یک کتاب برابری میکنند.

امروز در عصر مدیریت و تکنولوژی  و در روزگاری که  دوره ؛دوره علم و فن آوری محسوب  میشود؛از انتقاد بعنوان راهکاری برای موفقیت وسکوی پرش نام برده میشود.در یک محیط جمعی و گروهی ؛در یک سیستم مدیریتی  و سازمانی وحتی در داخل خانه  اختلاف نظر و اختلاف سلیقه  امر ی خیلی ساده وپیش پا افتاد ه تلقی میگردد.

اصولا اگر اختلاف نظر و اختلاف دیدگاه  و سلیقه در یک محیط سازمانی و حتی غیر سازمانی وجود نداشته باشد  این محیط و یا سازمان درشرایط  سکون و ایستا قرار گرفته و امیدی به موفقیت  وپیشرفت آن سیستم احساس نخواهد شد.طبق بررسیهای بعمل آمده   دودسته و طیف اصلی درفدراسیون با هم اختلاف سلیقه پیدا کرده ومسائل و مشکلات  آنان مشخص و مطالبات طرف  اعتراض معلوم ومشهود است در هر صورت اختلاف  و اعتراض در هر جا وجود دارد اما متاسفانه  ماجرای قائله پینگ پنگ کشور از لحاظ زمانی در حساس ترین برهه  قرار گرفته است  .

مسابقات المپیک  وآسیایی وهمچنین مسابقات جهانی   مسئولیتها را چند برابر میکند . مسلم این است که بیشترین قشری که لطمه پذیر است  قشربازیکن و مربی است که زمان  برای آنان ازاهمیت ویژه برخوردار است.بیایم از آتش بیاران معرکه نباشیم بلکه آبی باشیم بر این آتش  نیمه برافروخته که در صورت شعله ورترشدن آن ؛تر و خشک با هم خواهند سوخت .در هر صورت تجربه نشان داده که  مدیران  مدت محدودی بر سرکارهستند  و در حقیقت می آیند و میروند اما آنچه ماندگارو باقی ماندنی است  بازیکنان و زحمتکشان آن حوزه است.

سیدمنصور علوی