وبلاگ
تغییرات روبنايي کمکي به آينده ورزش نمي‌کند
مديريت ورزش در كشور ما قائم به فرد است و تغييرات منطقی مي‌تواند بر حضور ايران در بازي‌هاي المپیک تاثيرات مثبتی بگذارد.
وقتي كارها را به صورت اصولي دنبال نمي‌كنيم نبايد دنبال نتيجه اصولي باشيم. زماني كه كار اساسي و زيربنايي نيست، با تغييرات روبنايي كاري از پيش نمي‌رود.
به نظرمی رسد اين تغييرات ضرب‌الاجلي تاثير چنداني در آينده ورزش كشور نخواهند داشت.
سازمان تربيت بدني سابق ووزارت ورزش فعلی يك جزيره جداست. يك سري آدم‌هاي خاص را دور خود جمع كرده و هميشه از آنها استفاده مي‌كند چه در راس چه در زيرمجموعه مديريتي.
هميشه شاهد يك سري افراد خاص هستيم كه مي‌آيند و مي‌روند و چون اين افراد تخصصي ندارند، نتيجه‌اي هم نخواهيم گرفت. در دنيا هرم مديريتي مي‌گويد كه مديريت عالي لازم نيست تخصص عملي داشته باشد اما، لازم است كه با علم آشنا بوده واز افراد متخصص نيز بهره بگيرد.
در هر شرايطي وقتي كه يك رييس تخصص لازم را ندارد بايد از مديران متخصص و باتجربه مشاوره بگيرد. وقتي كه رييس اطلاع كافي از حوزه رياست خود ندارد، معاون فني كه انتخاب مي‌كند بايد عقل كل باشد و در اين شرايط حتي استفاده ازمتخصصان جوان و كم تجربه نيز كاري از پيش نمي‌برد و در واقع اين كار شيپور را ازسر بزرگش زدن است.
به جناب رئیس پيشنهاد مي‌كنم كه از مشاوران خوب، درجه يك و امتحان پس داده استفاده كند.در تمام دنيا رسم بر اين است كه هر سازمان يك سري اهداف كل دارد و كارها هميشه براساس اين اهداف و برنامه‌ها پيش مي‌رود و فرقي نمي‌كند كه چه كسي گرداننده برنامه‌ها باشد.
وقتي فردي رييس شد از نقطه‌اي كه رييس قبل كار را تمام كرده به كارها ادامه مي‌دهد نه اينكه بيايد و خودش از اول همه چيز را شروع كند.
امروزه دنيا به جايي رسيده كه براي موفقيت در هر پديده‌اي بايد از مجموع عوامل بهره برد.
به نظر من هر آمدنی با رفتنی همراه است. حتی موفق ترین مدیران و بزرگترین مربیان در سطح دنیا نیز در زمان خود و براساس اصل پذیرفته شده تغییرات،جای خود را به دیگران می دهند.
تغییر و تحولات در مدیریت ورزش کشور فرصت مغتنمی است برای جریان یافتن خونی تازه در رگ های ورزش کشور.
ورزش کشور ناملایماتی را پشت سر گذاشته است و تغییر و تحولات در این عرصه می تواند کشور را از نعمت استفاده از نیروهای جدید و تازه نفس بهرمند کند تا بتوانیم در این بین، با گذر از مشکلات، هر چه بیشتر خود را به استانداردهای جهانی در ورزش نزدیک کنیم.
امیدوارم هر کدام از ما در هر جایگاهی، وقتی این عرصه را ترک می کنیم از کارنامه عملکرد خود راضی بوده و توانسته باشیم رضایت خدا را نیز جلب کنیم.
به نظر شما اینطور نیست؟
