وبلاگ
دختران پينگ‌پنگ‌باز معلول در آرزوي كسب سهميه المپيك
رقابت‌هاي پينگ‌پنگ آسيا – اقيانوسيه با حضور 15 كشور و 183 ورزشكار از 26 تا 30 آذر در كشور هنگ‌كنگ برگزار مي‌شود. الهام چزاني، فروغ بختياري، نرگس خزايي، منير قنبري، سميه مصطفوي و فاطمه معين‌زاده شش تنيسوري هستند كه به‌عنوان نماينده‌هاي ايران در اين مسابقات حضور پيدا مي‌كنند. سيما ليموچي به‌عنوان سرمربي و راضيه دستغيب به‌عنوان مربي تيم را همراهي مي‌كنند. سرپرستي كاروان اعزامي بر عهده بتول مشرف‌جوادي است.
شرق: تيم‌ملي تنيس روي ميز جانبازان و معلولان بانوان كشورمان به منظور شركت در رقابت‌هاي قهرماني آسيا-اقيانوسيه، ديشب عازم هنگ‌كنگ شد.
دختران پينگ‌پنگ‌باز معلول ايراني در شرايطي پا به اين ميدان معتبر ورزشي مي‌گذارند كه بايد به مصاف بهترين‌هاي آسيا- اقيانوسيه بروند و شانس خود را براي كسب سهميه بازي‌هاي پارالمپيك 2012 لندن نيز امتحان كنند. اين در حالي است كه اين مسابقات سطح كيفي بسيار خوبي دارد و داراي رنكينگ بالاي 50 است.
در اين پيكارها برترين‌هاي هر كلاس، به صورت مستقيم سهميه حضور در رقابت‌هاي پارالمپيك لندن را مي‌گيرند و نفرات دوم و سوم در صورتي كه در تورنمنت‌هاي قبلي امتيازهاي بالايي به دست آورده باشند، اين احتمال براي آنها وجود دارد كه به ورودي المپيك برسند. با اين حال در شرايطي كه اعضاي تيم‌ملي پينگ‌پنگ جانبازان و معلولان كشور ما طي چند ماه اخير در هيچ مسابقه برون مرزي كه حكم انتخابي المپيك را داشته باشد، شركت نكرده‌اند و تنها در دو اردوي متمركز حضور داشته‌اند، اين شانس را در خود نمي‌بينند كه بتوانند در اين رويداد بزرگ در مصاف با تنيسورهاي قدر چيني كه قدرت بلامنازع اين رشته در دنيا هستند ورودي المپيك لندن را بگيرند.
سيما ليموچي، سرمربي تيم‌ملي پينگ‌پنگ جانبازان و معلولان كه در المپيك 2008 پكن نيز هدايت اين تيم را بر عهده داشته است در اين‌باره به شرق مي‌گويد: «جدي‌ترين رقيبان ما در اين مسابقات نمايندگان چين، كره‌جنوبي و كشور ميزبان هستند. ساير كشورهاي حاضر هم با نفرات برتر خود به هنگ‌كنگ مي‌آيند. پيش‌بيني اينكه ملي‌پوشان ايران بتوانند در اين رقابت‌ها چه نتيجه‌اي بگيرند واقعا براي من سخت است. به هر حال چيني‌ها نه تنها در تنيس روي ميز معلولان بلكه در بين ورزشكاران غيرمعلول اين رشته هم حرف اول را در دنيا مي‌زنند.
مطمئنا ورزشكاران اين كشور با آمادگي بهتري نسبت به ورزشكاران ما به ميدان خواهند آمد. اما در مجموع شرايط شش ملي‌پوش اعزامي به اين رقابت‌ها را خوب مي‌بينيم و اميدواريم بتوانيم دست پر برگرديم.»ليموچي اگرچه كار سختي را پيش روي شاگردانش مي‌بيند اما اميدوار است كه تيمش بتواند حداقل يك يا دو سهميه را بگيرد: «به هر حال هر چه باشد مسوولان فدراسيون طي اين مدت اقداماتي را انجام داده‌اند و ما هم در كادر فني برنامه‌ريزي را كرده‌ايم تا به المپيكي شدن ورزشكاران‌مان اميدوار باشيم. اگر در رقابت‌هاي آسيا-اقيانوسيه نتوانيم ورودي بگيريم، بايد شانس بعدي‌مان را در پورتورهاي بعدي كه رنكينگ پايين‌تري دارند امتحان كنيم.» او حتي معتقد است دختران معلول توانايي اين را دارند كه در المپيك لندن مدال‌آوري هم كنند.
«من در المپيك پكن هم سرمربي اين تيم بودم كه توانستيم دو سهميه انفرادي و تيمي را بگيريم. به جرات مي‌گويم وضعيت اين ملي‌پوشان نسبت به سه سال پيش خيلي تغيير كرده و به رقيبان خود نزديك شده‌اند. مطمئنا ما در صورت گرفتن سهميه، مي‌توانيم در لندن صاحب عنوان شويم و مدال‌آوري كنيم.» سرمربي تيم‌ملي تنيس روي ميز جانبازان و معلولان بانوان امكانات موجود براي ورزشكاران اين رشته را كافي نمي‌داند و از شرايط موجود انتقاد مي‌كند.
«به‌طور حتم اعزام تيم به مسابقات تداركاتي برون‌مرزي از جمله اقدامات بسيار مهمي است كه بايد مدنظر قرار بگيرد تا ملي‌پوشان بتوانند با حضور در آنها خود را محك بزنند و سطح آمادگي خود را بالا ببرند. متاسفانه بودجه‌اي كه در اختيار فدراسيون جانبازان و معلولان قرار گرفته آنقدر ناچيز است كه جوابگوي كل مجموعه نيست. حجم اين فدراسيون به قدري بزرگ است كه اكثر رشته‌هاي ورزشي براي جانبازان و معلولان در نظر گرفته شده است. تعداد تنيسورهايي كه در تركيب تيم‌هاي ملي معلولان قرار داده مي‌شود به مراتب از تنيسورهاي سالم بيشتر است.
به‌طور مثال ما الان با شش ملي‌پوش به هنگ‌كنگ اعزام مي‌شويم اما فدراسيون تنيس روي ميز در هر سفر سه ورزشكار بيشتر به تورنمنت‌ها اعزام نمي‌كند. ورزشكاراني كه مشكل نخاعي دارند و روي ويلچر هستند بايد در بهترين شرايط ممكن در اردوها اسكان داده شوند و امكانات تمريني به آنها اختصاص داده شود.
مسوولان وزارت ورزش و جوانان و نمايندگان مجلس بايد تصميم جدي و درستي براي معضل اين ورزشكاران بگيرند و بودجه مضاعفي در اختيار آنها قرار بدهند.» انتقاد از مشكل كمبود بودجه فدراسيون جانبازان و معلولان موضوعي است كه نرگس خزايي، عضو تيم‌ملي پينگ‌پنگ معلولان نيز از آن گلايه مي‌كند.
او كه تجربه حضور در المپيك 2008 پكن را نيز دارد در اين‌باره به شرق مي‌گويد: «متاسفانه نبود اعتبارات كافي در فدراسيون جانبازان و معلولان باعث شده ما نتوانيم به تورنمنت‌هاي برون‌مرزي اعزام شويم. آخرين مسابقه خارجي ما به سال گذشته بر مي‌گردد كه آن هم با هزينه خودمان بوده است.
حضور ما در رقابت‌هاي بين‌المللي آنقدر محدود شده است كه رنكينگ‌هايمان را در رده‌بندي فدراسيون جهاني از دست داديم. به همين دليل پارسال به همراه تعداد زيادي از ملي‌پوشان با هزينه شخصي در مسابقات چين شركت كرديم تا حداقل جايگاه‌مان را در جدول رده‌بندي جهاني حفظ كنيم. از طرفي امكاناتي كه در اردوها به ما اختصاص داده مي‌شود اصلا خوب نيست و ما را با مشكل روبه‌رو كرده است. من ساكن مشهد هستم و بايد تمريناتم را در شهر خودم انجام دهم.
اما اينجا اصلا شرايط مناسب نيست و به سختي تمرين مي‌كنم.» خزايي با وجود اينكه آمادگي خود را براي شركت در مسابقات آسيا-اقيانوسيه خوب مي‌بيند اما احساس مي‌كند شانسي براي كسب سهميه المپيك لندن ندارد.
«با وجود چيني‌ها بعيد مي‌دانم بتوانم سهميه بگيرم اما تمام توكلم به خداست. دفعه پيش موقعيتم در رنكينگ جهاني فرق مي‌كرد و راحت‌تر توانستم سهميه بگيرم ولي الان با توجه به اينكه رنك بالايي ندارم و در مسابقات برون‌مرزي زيادي شركت نكرده‌ام، شانسم را خيلي كم مي‌بينم. اما با تمام اينها اين آمادگي را در خودم مي‌بينم كه در صورت گرفتن سهميه بتوانم در لندن مدال‌آور باشم، چرا كه سطح عملكردم نسبت به سه سال پيش خيلي بهتر شده و شناخت بهتري از حريفان آسيايي خود دارم.»
سميه مصطفوي يكي ديگر از پينگ‌پنگ‌بازان ايران نبودن مسابقه‌هاي تداركاتي را از جمله موضوع‌هايي عنوان مي‌كند كه در عملكرد تيم تاثيرگذار است: «براي حضور در مسابقه‌هاي هنگ‌كنگ تنها دو اردو تشكيل شد. مشكل اصلي در اين‌باره بحث بودجه است كه اين موضوع هم ربطي به فدراسيون ندارد و بايد وزارت ورزش بودجه مورد نياز را به فدراسيون بدهد.»
