مدیریت زمان وتفکر در ورزش کشور(قسمت سوم)

دكتر مجتبي اميري عضو هيات علمي دانشكده مديريت دانشگاه تهران درمورد اين نوع تفكر در ورزش مي گويد: بدون تفكر جامع و نظام مند در عرصه ورزش كشور، نمي توان راهگشا حركت كرد.
وي مي گويد: رفتار انسان همواره مبسوق به الگوهاي ذهني و تئوري هايي است كه از پيش در ذهن تصور كرده است. خواه اين تئوري ها ضمني باشد يا صريح.
به هرحال به كارگيري تئوري ها و مدل هاي متقارن با هر نوع تفكر مستلزم برخورداري از يك تفكر جامع و نظام مند است.
تفكري كه بتواند گذشته، حال و آينده را با نگاه جامع و باتوجه به توانمندي ها و امكانات و ظرفيت هاي دروني و بيروني پيوند زده و متناسب با اين وضعيت، اقدامات را جهت دهي كند.
وي مي افزايد: شايد فراز و نشيب هايي را كه ورزش كشور ما در رشته هاي مختلف تاكنون داشته است بايد در عدم به كارگيري اين نوع تفكر جامع و نظام مند در عرصه ورزش جست وجو كرد.
صاحب نظران و مديراني كه هريك از «منظر خاص خود» به آن نگريسته اند و يا چاره جويي كرده اند!
فناوري اطلاعات در مديريت ورزش
دنياي امروز با سرعت عجيبي درحال تغيير و تكامل است.
پديده جهاني شدن و سرعت روزافزون فناوري هاي اطلاعاتي و ارتباطاتي، بسياري از سازمان هاي بزرگ دنيا را با فراز و نشيب هاي زياد رو در رو ساخته است.
مديران موفق سازمان ها در بسياري از مواقع از اين پديده ارتباطات جهاني بهره گرفته اند و تشكيلات خود را از عرصه محدود تفكرات فردي خارج كرده و فرصت هاي بسياري را از اين طريق صيد كرده اند.
به طور حتم اين نگاه نوين مديريتي در حوزه تربيت بدني و ورزش نيز دور نمانده است است و با ورود گسترده ابزارها و رايانه هاي ارتباطي عرصه اعمال مديريت مديران را دستخوش تغييرات زيادي كرده و خواهد كرد.
يك كارشناس ارتباطات در اين باره مي گويد: تنوع و پيچيدگي فعاليت هاي تربيت بدني و ورزش از جنبه هاي مختلف آموزشي، علمي، قهرماني، همگاني، اقتصادي، تجاري و… و نيز گستردگي ارتباطات درون سازماني و برون سازماني در حوزه ورزش موجب شده است كه مديران بيش از هر زمان ديگر نيازمند بهره گيري از پديده هاي تكنولوژي گردند.
درحقيقت با بهره گيري از فناوري ارتباطي و اطلاعاتي، تشكيلات تحت مديريت، آن قدر كوچك و قابل دسترس مي شود كه به سادگي مديران ارشد مي توانند همه جوانب كار و برنامه هاي درون سازماني و يا برون سازماني خود را مدام جست وجو و روش هاي مناسب را به روز اتخاذ كنند.
اما يك كارشناس ورزشي در اين خصوص نظر ديگري دارد و مي گويد: قدرت تصميم گيري و تصميم سازي مديران به ويژه در حوزه ورزش و راي توجه به تكنولوژي روز، از معادلات ديگري هم پيروي مي كند كه شايد بتوان گفت ناگزير از آن است.
وي مي گويد: يك مدير ورزش به دليل ماهيت ورزش و رشته هاي ورزشي، ناچار در حوزه وسيعي از نگاه هاي نقادانه در طيف بزرگي به اندازه جامعه قرار دارد.