در این مقاله بدنبال آن هستیم تا بصورت شفاف و دقیق مشکلات آموزش یا آموزشی کشور را مورد بررسی وآسیب شناسی کارشناسانه قرار داده تا شاید متوجه ریشه اصلی این مهم در تنیس روی میز کشور باشیم.
بدون شک مربیان و خصوصا بخش آموزش تنیس روی میز کشور از لحاظ تئوری (ترجمه و ماخذ گرفتن از منابع خارجی،ودر یک کلام جمع کتابها ومقالات ومنابع )در سطح بالاترین رده های در دنیا قرار دارد!
در اینجا سوالاتی در ذهن خطور کرده که به نمونه هایی از آن اشاره میکنیم:
۱-آیا مشکل اصلی آموزش ومربیگری در کشور ما تسلط داشتن یا نداشتن به زبان لاتین است؟
۲-آیاضعف آموزش ومربیگری در تنیس روی میز کشور داشتن یا نداشتن مدرک تحصیلی عالیه است؟
۳-آیا روشها ومنشها و گفته ها و نسخه های تئوری پینگ پنگ چاره درمان این رشته محسوب می شود؟
در ادامه سعی داریم تا قدم به قدم به سولات مطرح شده و بوجود آمده در این باره بصورت جداگانه بپردازیم.
بررسی سوال اول:مطمئنا تسلط داشتن به زبان بین المللی و رایج جهان یکی از نیازها وضروریات جامعه تنیس روی میز یا هر رشته ورزشی دیگر محسوب می شود خوب و پسندیده اما چاره کار و تمام ماجرا نیست.کمی به عقب برمیگردیم یعنی نسلهای گذشته را مورد واکاوی قرار میدهیم …در زمانهای نچندان دور نه تنها ورزش کشور بصورت فعلی درآمد زا و به نوعی شغل محسوب نمی شد بلکه یک ورزشکار یا یک مربی می بایست از جیب ودر نهایت جان خود مایه میگذاشت تا بتواند این رشته را تا حد قهرمانی ادامه بدهد.هرچند شرایط فعلی نیز برای عموم ورزشکاران مساعد و مورد قبول نیست اما واقعیت این است که شرایط فرق کرده خصوصا اینکه برای تحصیل ورزشکاران تسهیلاتی در نظر گرفته شده و از همه مهمتر فرهنگ سازی در این زمینه بسیار قابل قبول تر و گسترده تر شده و با دوره های قبل غیر قابل مقایسه به نظر می رسد.
اینکه یک مربی به زبان انگلیسی مسلط ووارد باشد خوب اما هیچ مشکلی را از مشکلات ریشه دار بخش آموزش و مربیگری ما را خصوصا در حوزه عملی (عرق ریختن،یاددادن رده پایه ومنتقل کردن یادگرفته ها به بازیکن) را حل نمی کند.
بررسی سوال دوم:طبق آنچه در بررسی سوال اول گفته شد در دوره های قبل که غالب مربیان بازیکن ساز وباتجربه از آن دوره نشات گرفته اند وضعیت وروال تحصیلی به شکل امروزی و فعلی میسر نبود وبا فراز و نشیبها و سختیهای خاص خود همراه بود.چرا در نسلهای گذشته وضعیت یاددهی و انتقال مربیان به بازیکنان پایه و در یک کلام بازیکن سازی بیشتر و نتیجه بخش تر بود.شاید یکی از دلایل اصلی آن عشق مضاعف ودوری از حواشی و خصوصا عدم تمرکز و توجه به مدرک گرایی و مدارج امروزی بوده باشد یا اینکه دنبال پست و مناسب و مقامهای امروزی بنودن هم میتواند دلایل دیگری برای این مقوله باشد.
مطمئنا اکتساب مدرک های تحصیلی بالا برای یک مربی به کمالات ودیدگاههای او می افزاید اما معلوم نیست چه ربط مستقیمی با ضعف ویا قوت این رشته مظلوم (بخش مظلوم آموزش) دارد؟!
مربی چه سیکل چه دیبلم و فوق دیبلم و چه لیسانس و دکترا و…باید علم یاددادن وتحمل رنج و عرق ریختن ودریک کلام قدرت یاددادن علمی را داشته باشد.وبیس وپایه مدرک مربیگری در کشور باید با توجه به کارنامه آن مربی مورد ارزیابی قرار گیرد نه مدرک تحصیلی آن.برخی مربیانی هستند که مطمئنا بنا به هردلیل به مدارک ومدارج بالای تحصیلی نرسیده اند اما در قدرت یاددادن و یاددهی و آموزش سرآمد بیشتر مربیان امروزی قلمداد می گردند.
بررسی سوال سوم: با توجه به پاسخگویی و بررسی سوالات اول و دوم بسیاری از ابهامات بصورت منطقی و شفاف منتقل شده و افکار عمومی این رشته بخوبی درخواهند یافت که مشکلات اساسی در این رشته کجاست؟
امروزه بسیاری از کسانی که در رشته تنیس روی میز مربی تلقی می شوند و از قضا تماما مدرک های مربیگری قابل قبول نیز دریافت کرده اند در زمینه وحوزه تئوری این رشته جلودار همه مربیان حتی فراتر از ایران هستند و حقیقت این است که در حوزه و جبهه غیر عامل تئوریک بسیار عالی و برجسته عمل میکنند.
اما چاره درمان این رشته در بخش آموزش و مربیگری بازهم همانند موار د قبل موضوعات و نسخه های تئوریک نیست زیرا روش تئوریک خوب اما نتیجه بخش و ریشه ای نیست!در این حوزه هم مربی باید بصورت عملی لخت شده وهمراه و همدل بازیکن مبتدی(پایه) عرق ریخته و زجر کشیده ودانستنیها و هنر کسب شده خود را منتقل نماید.
در بررسی وکالبد شناسی در باره سه سوال مطرح شده فوق الذکر مشکل اصلی آموزش و مربیگری که به هم ارتباط مستقیم داشته بحث عمل گرایی و عرق ریختن و مستقیم وارد میدان شدن ویاد دادن نقش محوری داشته که متاسفانه بسیاری از افراد ومربیان فعلی ما راشامل می شود.
پایان بخش اول….
در بخش دوم این مبحث به مواردی از قبیل:
۱- چه کسانی از کارنامه دارد شدن مربیان در کشور هراس داشته وبا آن مخالف هستند؟
۲- واکاوی وبررسی مربیان بازیکنان ملی پوش فعلی در تمام رده ها
۳- بررسی وضعیت وموقعیت (کارنامه )مربیان فعلی تیم های ملی در تمام رده ها.
۴- آیا مدرک مربیگری گرفتن سخت تر است یا بازیکن سازی؟
در ادامه این مبحث شیرین و جذاب و روان که یکی از اصلی ترین مشکلات کشور محسوب می شود به نتایج بسیار عالی و روشنگرانه ای خواهیم رسید که مطمئنا به ذائقه بسیار ی از افراد خوش نخواهد آمد اما چون نیت و هدف ما عین رضای حق تعالی وصرفا به قصد قربت خواهد بود مطمئنا نتیجه بخش خواهد بود دقیقا هماننددیگر اهداف سایت.
ادامه دارد….
مدیر سایت: سید منصورعلوی