با روندی که وزیر در پیش گرفته هیچ بعید نیست اصلاً کار به جلسه روز پنجشنبه نکشد و نمایندگان ملت امضاها را پس بگیرند. البته شاید وزیر از این هم مطلع است و امضا کردن ها و پس گرفتن ها بازی آگانه ای باشد که … “استیضاح هنوز به من ابلاغ نشده است”…
با روندی که وزیر در پیش گرفته هیچ بعید نیست اصلاً کار به جلسه روز پنجشنبه نکشد و نمایندگان ملت امضاها را پس بگیرند. البته شاید وزیر از این هم مطلع است و امضا کردن ها و پس گرفتن ها بازی آگانه ای باشد که …
“استیضاح هنوز به من ابلاغ نشده است” شنیدن این جمله از زبان کسی که قرار است روز پنجشنبه در فراکسیون مربوط ابهامات نمایندگان در خصوص عملکردش را برطرف کند واقعاً تعجب برانگیز و البته مشکوک است. داستان تعلیقها را همه میدانند، منتها وزیر ورزش، متهم اصلی این قضیه با خیالی آسوده از ابلاغ نشدن استیضاح حرف میزند.در حالی که چنین چیزی امکان ندارد.
مجلس شورای اسلامی استیضاح وزیر را اعلام وصول کرده و وزیر ورزش به فراکسیون مربوط احضار شده آن وقت دکتر عباسی از عدم ابلاغ استیضاح حرف به میان می آورد. بدون شک در چند روز گذشته اتفاقات پشت پردهای رخ داده که عباسی از آن آگاه است و با روندی که در پیش گرفته هیچ بعید نیست اصلاً کار به جلسه روز پنجشنبه نکشد و نمایندگان ملت امضاهای خود را پس بگیرند. البته شاید وزیر از این هم مطلع است و امضا کردن ها و پس گرفتن ها بازی آگانه ای باشد که …
حمایت برخی از اعضای فراکسیون مجلس و خیال بیش از حد راحت عباسی واقعاً جای تعجب دارد. تعلیق ورزش ایران هر روز ابعاد گستردهتری پیدا میکند و علتش هم معلوم است. عدهای که از ابتدا برنامه داشتند ورزش را تحت سیطره خود قرار دهند مدیران ورزشی موفق و کار بلد را یک به یک از کار بیکار و مهرههای خنثی و بلهقربانگو را جایگزین آنها میکنند تا راه برای رسیدن به اهدافشان هموار شود.
در این آشفته بازار و در شرایطی که برخی بهارستاننشینان چراغ سبز نشان میدهند چه بهانه و توجیهی بهتر از مسائل سیاسی. آنها که خود این بحران را به راه انداختهاند با همفکرانشان به این نتیجه رسیدهاند که صادر نشدن روادید بسیاری از کشورها و لغو اعزامهای برون مرزی را به مسائل سیاسی ربط دهند تا کمتر کسی به خود اجازه اظهارنظر و دخالت در این باره را بدهد. اما هم ما میدانیم داستان از چه قرار است و هم وزیر و رفقا. پس از اخطارهای پی در پی IOC میزبانان مسابقات رشتههای مختلف که زیر نظر کمیته بینالمللی المپیک کار میکنند اجازه حضور تیمهای ایرانی را در رقابتها نمیدهند وگرنه قزاقستان و هند در حدی نیستند که با عدم صدور روادید برای ورزشکاران ما کارشکنی کنند.
از سال گذشته که وزارت ورزش تشکیل شده عادت کردهایم که راحتترین گرهها را هم با دندان باز کنیم. با این حال امیدواریم آقای وزیر قبل از آنکه دیر شود به خواسته IOC یعنی بازگرداندن رؤسای برکنار شده جامه عمل بپوشاند و از اتفاقی که اهالی ورزش را ماهها است نگران کرده (تعلیق رسمی ورزش ایران) جلوگیری کند. هر چند در قاطعیت برخی نمایندگان فراکسیون ورزش تردید داریم اما در این میان جدیت نمایندگان مجلس در جلسه پنجشنبه و اتمام حجت با عباسی قطعاً بیتأثیر نخواهد بود، چه بسا حساب کار دستش بیاید و پس از چند ماه اضطراب و دلهره ورزش ایران رنگ آرامش ببیند.
البته اینکه تعویض وزیر ورزش بتواند حلال مشکلات باشد چندان درست به نظر نمیرسد چرا که با توجه به پایان دوره دولت دهم در کمتر از یکسال دیگر جابهجایی در سطح وزیر، احتمالاً اختلالاتی را در ورزش کشور به وجود میآورد. خصوصاً اینکه تجربه نشان داده است دولت با قرار دادن سرپرستی – که شاید وجاهت عباسی را هم نداشته باشد- این دوران را میگذراند و تا مجبور نشود وزیر جدیدی معرفی نخواهد کرد و… بنابراین چنانچه فرد حاضر بپذیرد که اشتباهات گذشته را اصلاح کند باقی ماندنش در کسوت وزارت کم ضررتر از برکناری اوست. طبعاً این نظر در شرایط زمانی کنونی قابل بیان است وگرنه چنانچه، در ابتدای کار دولت بود برکناری او به صلاح نزدیکتر بود.
گذشت عمرو به دل عشوه می خریم هنوز
که هست از پی شام سیاه، صبح سپید
با سلام خیالتان راحت باشد در این شرایط اتفاقی نخواهد افتاد و امضاها پس گرفته خواهد شد