قالب خبری داریا نیوز

 این مصاحبه در تاریخ ۱۵ تیر ماه ۹۲ در سایت قرار گرفته است.

جناب آقای کاسب رئیس فعلی فدراسیون تنیس روی میز کشور طی مصاحبه ای با یکی از رسانه ها اظهار داشته است که:

هر کس سال ۲۰۰۸ با فدراسیون به آمریکا رفت، گرین کارت گرفت!

با توجه به اینکه حضرتعالی در این سفر بعنوان سرمربی تیم ملی ایران بوده اید و از قضا این مصاحبه معنا دار در استان شما یعنی کردستان صورت گرفته است ؛خواهشمند است جهت تنویر افکار عمومی در این باره توضیح دهید:

پاسخ جناب آقای کاسب:

ضمن تشکر از شما و دیگر همکاران در سایتهای اطلاع رسانی واقعی تنیس روی میز .همیشه دوست اشته ام که کمتر اظهار نظر کنم ولی با احترام به شما عزیزانی که واقعا همیشه دلسوز این رشته بوده اید وظیفه دارم که پاسخگو باشم.

موضوع رفتن بنده به امریکا هیچ ارتباطی با سفر سال ۲۰۰۸ ندارد . من همیشه دنبال رو مساثل علمی در رشته تریت بدنی وتنیس روی می بودام و۲۰سال هم در دانشگاههای کردستان و تهران مشغول به کار بوده ام .از انجا که به خاطر اردوهای تیم ملی گذشته یکسری پوینتهای تحصیلی را از دست دادم و همچنین زحماتم درچند سال گذشته چه در بعد فنی و بین المللی تنیس روی میز از بین رفت.لازم بود که از طریق دیگر پیگیر مساثل علمی باشم و قانونا توانستم از طریق ورزشی و تحصیلی ویزای امریکا و کانادا را بگیرم و در حال حاظر در کالج سانتا مونیکا کالیفرنیا مشغول گذراندن واحدهای زبان انگلیسی هستم و گرین کارت گرفته ام و هنوز مرخصی بدون حقوق ازدانشگاه تهران دارم. و این صحبتهای عوام فریبانه جای تاسف دارد چون ویزای ورزشی با گرین کارت بسیار متفاوت است.

رئیس فدراسیون فعلی تنیس روی میز کشور درمصاحبه هایشان بارها اظهار داشته اند که من از مربیان برجسته کردستان (اقبال وجمیل لطف الله نسب ،فواد کاسب ) کمک خواسته ام اما آنها پاسخ فدراسیون را اجابت نکرده اند ؛لطفا در این باره نیز توضیح دهید:

پاسخ جناب آقای کاسب

من در ارتباط با دعوت از آقا اقبال و جمیل نیستم .در ارتباط با خودم باید بگویم که در بدو ورود ایشان به فدراسیون در اولین کمیته فنی فدراسیون کنونی ضمن دفاع از کارهای گذشته فدراسیون قبلی نظرات خود را صراحتا در ارتباط با ادامه راه قبلی با توان و همدلی بیشتربدلیل نزدیک شدن به اهداف ازقبل تعیین شده اعلام نمودم . در آن زمان آقای محمود نظری بدون غرض ورزی مشاوری بسیار خوب و راه منطقی رادر کنار ایشان دنبال میکردو نیاز به ادامه راه زحمات گذشته را الزامی میدانست .و انصافا باید بگویم که در آن مقطع آقای زارع پور تا مسابقات جهانی مسکو از من و کادر فنی دفاع کرد ومن هم وظیفه میدانستم که آن زحمات از بین نرود و لااقل به اتمام برسد وبا تمام وجود در کنار دیگر دوستان تا جهانی مسکو ادامه دادم وهر چند در مسابقات جهانی بسیار موفق بودیم متوجه شدم بعضی از مشاوران ایشان دنبال مسائل دیگری هستند و ایشان را به طرف اهدافی سوق میدهند که کنار زدن تمامی زحمات گذشته و دوستان واقعی پینگ پنگ بودکه به مرور زمان صورت گرفت و بنده هم استعفای خود را بعد از جهانی اعلام کردم. .بعدا زمانی که مشکلات زیادی برای فدراسیون بوجود آمد ایشان از من خواست که دبیر فدراسیون شوم و من در آن مقطع بدلیل احترام به سایر دلسوختگان دیگر و مشورت با آنها نپذیرفتم و آماده آمدن به خارج از کشور شدم.

جناب آقای کاسب،به نظر می رسد که از تنیس روی میز کشور بجز نوشاد عالمیان چیزی باقی نمانده باشد !فدراسیون فعلی و افراد متعدد آن برخلاف نظر کارشناسان اعتقاد دارند که نوشاد نتیجه مدیریت موفق آنان می باشد لطفا در باره چگونگی جذب و رشد نوشاد و دیگر بازیکنانی که در دروه شما شکل گرفته و رشد کرده اند توضیح دهید:

پاسخ جناب کاسب:

–تنیس روی میز ایران استعدادهای فراوانی داشته ودارد که اگر غفلت نمیکردیم اکنون نوشادهای دیگری هم داشتیم ودقیقا در زمانی که این استعادها باید زیر فشار تمرینات و بدنسازیهای طولانی مدت قرار میگرفتند آنها را از حالت آکادمیک خارج و به حال خود رها کردیم . و با این وقفه سه ساله فکر نمی کنم هیچکداماز این عزیزان به سطح نوشاد برسند . واقعا با این اردوها در علم تمرین نمیتوان به آینده استعدادها دلخوش بود و جایگاه ودفاعی ندارد .در علم تمرین برنامه ریزی حداقل کمتر از ۳ ماه معنی ندارد آنهم برای یک دوره کوتاه.

در سال ۱۳۸۴ یا۸۵ در مسابقات آسیایی جوانان در ژاپن آقای شهنازی بازدیدی را از مد رسه پینگ پنگ ژاپن داشتند و یادم میاید که ماتسودایرا کنتا و میزوتونی هم در آن مدرسه در کنار ملی پوشان جوان استعداد یابی شده بودند و بعد از بازدید از من خواستند که همچین مرکزی رادر تهران در آکادمی قبلی که با دردسرهای بیشماری توانسته بودند از سازمان تربیت بدنی بگیرند راه اندازی کنیم .

خاطرم هست آقای قارداشی درآن زمان به دست وپای آقای مهرعلیزاده افتاد که آن آکادمی را به شرکت تجهیز ندهند .جدا از تیم ملی بزرگسالان وامید چند بازیکن نوجوان و جوان مستعد را که عبارت بودند از سعید مسعود ،علی نوروزی، نوشاد عالمیان؛ پیمان نوروزی، طاهر خانی، و کارن از کیش را به عنوان اولین نفرات انتخاب کردم که بصورت شبانه روزی ذیر نظر کادر تیمهای ملی که شامل من و آقای میرالماسی و مربیان کره ای بودندشروع به تمرین نمایند و هرشش ماه بازیکنان بیشماری را اضافه میکردیم که اواخرمسولیتم در سازمان تیمهای ملی نزدیک به ۳۰ نفر از آقایان و ۱۴ نفر از خانمها در تمامی رده های سنی با بازیکنان کره ای و کادر مربیان با دکتر و روانشناس و دستگاه های بدنسازی مختص به هر کدام از بخش بانوان وآقایان مشغول به فعالیت بودند. که هر کدام از بازیکنان دارای پرونده پزشکی و بد نسازی بودند وگزارشات چگونگی مسابقات و فیلم بازی آنها در مسابقات رسمی و بین المللی که توسط مربیان اعزام شده اعلام میشد . که این حاصل یک کار تیمی عالی بود.که دقیقا ۳سال بعد نوشاد با غلبه بر ماتسودایرا قهرمان وقت جوانان جهان از آکادمی که فدراسیون از آن الگوبرداری کردجواب زحمات خود را گرفت . همیشه برای دو بازیکن بسیار مستعد متاسفم که نتوانستم به خاطر پاره ای مشکلات آن ها ا در آکادمی نگه دارم وهر چه تلاش کردم به در بسته خوردم ودقیقا بعداز یک سال نیامدن به آکادمی محو شدند وگرنه الان تیم ملی ۳ تا اعجوبه جوان داشت .سعید مسعود و علی نوروزی این دو بازیکن عالی بودندکه نمونه های خوبی برای تفاوت تمرینات آکادمیک و غیر آکادمیک را نشان میدهد . واقعا بگویم تمامی سرمایه های زیر ۲۱ سال و بزرگسالان کنونی ثمره آن اردوهای شبانه روزی بود .

جناب آقای کاسب :فدراسیون فعلی مدعی است که در بخش بانوان بیشترین آمار اعزامها در تمام رده ها را داشته که در دیگر فدراسیونها چنین چیزی صورت نگرفته است لطفا در این باره توضیح دهید:

پاسخ جناب کاسب:

–در گذشته هم اعزام و اردوهای بانوان بسیار زیاد بود و آنها هم اردوهای بیشماری را در آکادمی زیر نظر مربیان داخلی و خارجی وسرپرستان بزرگ گذراندند. تمامی بازیکنان تیم ملی کنونی مربوط به گذشته است وحتی نوع پوشش وشرکت خانم ها درمسابقات رسمی را فدراسیون گذشته پیگیری کرد. به نظر من پیدا کردن بازیکنان جدید و سرمایه گزاری و ادامه دادن نسل به نسل با سیر صعودی مهم است و سفرزیاد ملاک پیشرفت نیست .و باید سوال کرد که توانسته اند یک بازیکن جوان ویا جدید را به تیم ملی معرفی کنند وفاصله بازی نسلهای مختلف ازهم چقدر میباشد ؟ آیا اصلا برنامه ای برای آنها داریم بجز چند روزی مانده به سفر آنهم با خواهش وتمنا کردن از دیگران برای چند روزاردو . من هرگز به شخصیت حقوقی دیگران بی حرمتی نمی کنم ولی آیا واقعا در این رشته ما یک تحصیلکرده. قدیمی . دلسوخته.ودرد آشنا نداریم که اموربانوان را به عهده اش بگذاریم؟

جناب کاسب:در صورت امکان از برنامه ریزی و نحوه عملکرد از قبیل برگزاری اردوها ؛استعداد یابی وآموزش و چگونگی استفاده از مربیان وبرگزاری تمام وقت اردوهای تیم ملی برای ما بگوئید:
پاسخ جناب کاسب

برنامه ریزی یکی از اصلی ترین کارهای مدیریت میباشد که با استفاده از کادر مجرب و متخصص در هر بخش کلان / میانی و خرد با پلان مربوطه وبا انجام حداقل ۸۰ د رصد از آن به جلو برود . آموزش/ استعداد یای / تشکیل اردوها و…….که شما مثال زدید هر کدام در بخشهای از برنامه ریزی قرار میگیرد و نیاز به کادر و پلان مربوط به خود دارد که باید هر چند گاه مورد بررسی و بازنگری قرار گیرد که در صورت رشد ادامه پیدا کندو درغیر اینصورت تغییر یابد . آیا اکنون پینگ پنگ ما آن را دارد؟

برای مثال در بعد قهرمانی و اردوها در این مدت ۳ ساله چند مر بی داشته ایم؟ چه کسی پلان این چند سال را چه در بعد تکنیکی/بد نسازی/ تاکتیکی کشیده و نوشته و در جلسات سازمان وکمیته المپیک ارائه داده و دفاع کرده اند ؟چه مقدارازآن پیاده گردیده؟ چند بار مورد بازنگری قرار گفته ؟ چه کسی پاسخگو است؟

و آیا در تمامی بخشهای دیگرهم این برنامه ریزی موجود است ؟

همیشه وقتی قطاری در حال حرکت است به آن سنگ میاندازند و این سنگ انداختن از زمانی که بازیکنان چه بزرگسال و جوانان و بخصوص نوشاد شروع به رشد تصاعدی کردند تعدادی از پینگ پنگیهای فرصت طلب حتی درزمان فدراسیون قبلی چه در قیافه دوست وچه دشمن سنگ اندازی را شروع کردند چه برای من ومستر چونگ و او هم بسیار متعجب بود.جناب آقای علوی عزیز حق دارند برای فرار از ضعفها ما را مقصر بدانند .چون اردوهای سالیانه گذشته کمتر از اردوهای فعلی است./دفاع کردن از برنامه های فدراسیون و همطراز کردن آن با رشته های مدال آور و اختصاص بهترین دستگاههای بدن سازی که اکنون با میلیاردها تومان نمیتوان آنرا تهیه کرد برای علم جدید آقایان کافی نیست وباید خاک بخورد /. استعداد یابی چندین برابرگذشته است/ .مدارک تحصیلی و مربیگری گذشته گان تقلبی بود.و اکنون حقیقی/تحقیقات علمی و پایان نامه ها ی خود قهرمانان این رشته در مقابل تحقیقات غیر پینگ پنگی ها آبکی است // .اکنون این آقایان سال به سال در اردو تمرین میدهندو دور از خانواده هستند و تیم را به امثال من ومستر چونگ وآقای میر الماسی میسپارند و بعد ازموفقیت در مسابقات برایمان پلاکارد میزنند./.وقتی شما شش ماه شش ماه در خوابگاه آزادی بدور از بچه و خانواده بودید من داشتم پول باشگاهی و ساعتی ۴۰ هزار تومان از دختر وپسر مردم برای یادگیری پول میگرفتم./وقتی شما تمرینات تیم ملی را بصورت آکادمیک در میاوردید و دنبال مدرسه بچه ها و دکتر و روانشناس تیم و ۳جلسه تمرین در روز بودیدمن و سایر خیانتکاران به همان تمرینات دو دهه قبل و چند روزی تمرین قبل از سفر و دیدار در فرودگاه فکر میکردم.

جناب کاسب لطفا نظر ودیدگاه کارشناسانه خود را بصورت خیلی صریح در باره وضعیت کلی تنیس رو ی میز کشور از سه سال پیش تاکنون و همچنین دورنمای آن را بیان فرمایید:

پاسخ جناب کاسب:

–باید کلی در ارتباط با این مسئله صحبت کرد .همه رده های سنی آقایان و بانوان را اگر به خوبی بررسی کنید متوجه خواهیم شد هیچ سیر صعودی قابل توجهی نداشته ایم و پشت موفقیتهای نوشاد قایم شده اند که ازنظر من او هم به آنچه برایش برنامه ریزی شده بود نرسید .شما بررسی کنید در این ۳ سال چه اردویی بهتر از گذشته برای ارتقا این بچه ها داشته ایم که به برنامه های گذشته ایراد میگرفتند. چه دفاعی از برنامه هایشان دارند .هرگز نمیتوان به جامعه با شعور پینگ پنگ توهین کرد .ما در اصل ۳سال عقبتر از وضعیت گذشته هستیم وبرای یک دورنمای خوب نیاز به یک برنامه جامع ۶ تا ۸ ساله دیگر بر روی نوجوانان وجوانان کنونی داریم.

درست است که رییس فدراسیون اشتباهات زیادی را مرتکب شد و انتخابهای درستی را دربیشتر پستها نداشت و مدیریت خود را با ین همه تعویض های متعدد و کنار گذاشتن دوستان واقعی خودش و پینگ پپنگ زیر سوال برد ولی بیشترین لطمه را تعدادی از پینگ پنگیهای زدند که نظر تمامی دلسوزان و منتقدان واقعی را به ارزانی فروختند .آنها نه تنها هیچ کمکی نکرند بلکه تمامی زحمات گذ شته را هم پایمال کردند و تعدادی از قهرمانان انگشت شمار را که با وجودشان این رشته را به اینجا رساندند به نام پیری دل سرد کرده وبا شعار جوانگرایی بی برنامه آن چند حریف تمرینی داخلی را نیز از بین بردید و این رشته را به همان سالهای دور از خانه برگرداندند.می خواهم بپرسم که این جوانان وآینده سازان چند ساعت با نفرات اصلی امثال نوشاد توپ زده اند.مگر خود نوشادها درزمان نوجوانی با امثال اخلاق پسندها واحدیها توپ نمیزدند .شماها که همه گذشتگان را خیانت کار و بی سواد و بی اخلاق مییپنداشتید چه گلی به پینگ پنگ زدید ؟آکادمی که رفت / دستگاهای بدنسازی محو شد / اردوها از یک بخش متمرکز با تمام رده های سنی به ییلاق قشلاق تبدیل شد .دبیر از جودو / نایب رییس از ساپپا /رییس هیئتهای موفق سرنگون/ لیگ ناموفق / بانوان مظلوم/ و……… دیگر چه مانده از پینگ پنگ . بیچاره رییس بعدی که اگر مدیری موفق وپینگ پنگی باشد

متاسفانه در نبود شما بسیاری از مشکلات و ضعفهای فعلی تنیس روی میز کشور بصورت مستقیم وغیر مستقیم به سمت فدراسیون قبلی و شما هدف گذاری شده بود!علاوه بر غیر پینگ پنگیها بسیاری دیگری از پینگ پنگیها که گویا منتظر فرصتی برای ورود به فدراسیون بوده اند وصرفا به سفرهای متعدد اعزام شده اند نیز جزو همین افراد بوده اند.لطفا در این باره توضیح دهید:

پاسخ جناب کاسب:

بنده هیچ ادعایی نداشته و ندارم واکنون هم بدور از آن هیاهوهاهستم .واگر هم این صحبتها را می کنم فقط به دلیل شخصی و دفاع از کسانی است که حقا بدون چشم داشتی و در دوران بسیار سختی پینگ پنگ را دو باره زنده کردند و خالصانه میخواهند کار کنند و دنبال پست و تجارت و بزرگنمایی تو خالی نیستند و قلبشان همیشه برای این رشته می تپد .و آرزو میکنم چه در حال حاضر و آینده سکان هدایت این کشتی در حال شکستن را به خادمین راستین آن سپرده تا از غرق شدن آن جلوگیری بعمل آورند .و انشاالله روزی من هم بتوا نم با دست پر به کشورعزیزم برگردم و افتخار سربازی دو باره را داشته باشم.

در آخر دست همه شما صادقان قلم را میبوسم وتشکر وقدردانی دارم .

و به آقای دکتر حمید سجادی معاون محترم وزیر ودوستان عزیز دیگر میگویم:

ما ز یاران چشم یاری داشتیم آن غلط بود آنچه میپنداشتیم

یا حق فواد کاسب