قالب خبری داریا نیوز

از: امیر میرصادقی
سرمربی سابق تیم ملی تنیس روی میز ایران

( دستورالعمل و روشهای مربیگری در حین مسابقه ) :

۱_ یک مربی تنیس روی میز در صورتی توانائی کامل برای راهنمایی و هدایت و کمک به بازیکنان خود در موقع مسابقه را دارد که : الف- اگاهی کامل از تکنیکها و تاکتیکهای پیشرفته تنیس روی میز را داشته باشد.
ب – دانش و اطلاعات از امادگی جسمانی داشته باشد.

پ- دانش سطح بالا از امور تربیتی و روانی داشته باشد.
۲- در طول مدت مسابقه مربی باید هر چیزی را که رخ می دهد به دقت نظارت و مشاهده نماید و سعی در پیدا کردن راه حلی برای پیروزی بازیکنان خود نماید و نقطه ضعفهای حریف بازیکن خود را کشف و شناسایی کند. درست مانند یک کارگردان سینما که در صحنه ظاهر نمی شود ولی در پشت صحنه حضور دارد و تمام زیر و بم کار را تحت کنترل خود دارد.

۳- در فاصله های یک دقیقه ای بین گیمها یا موقع (( تایم اوت)) مربی باید ابتدا به وضعیت روحی و روانی بازیکن توجه کند که ایا حواس او جمع است و حرفهای مربی را درک می کتد یا خیر؟ اگر مربی حس کند که بازیکن او از نظر قدرت بازی و امادگی بدنی کمبودی ندارد ولی ضعف و کمبود روحیه و اعتماد بنفس دارد و از این مسئله رنج می برد باید از طریق روانکاوی مشکل بازیکن را برطرف کند مثلا بازی خوب و پیروزی های او را در مسابقات گذشته و نیز مهارتها و تکنیکهای برتر و قوی او را به او یاداوری کند تا به این طریق او را ارام کند و اعتماد بنفس او را تقویت کند و اشتباهات او را تذکر دهد تا روحیه جنگندگی بازیکن تقویت شود و میل و انگیزه او برای پیروزی در مسابقه بالا رود.

۴- در فاصله های یک دقیقه ای بین گیمها مربی باید مختصر و خلاصه با بازیکن صحبت کند و بازیکن فقط باید نکات کوتاه و ساده را از مربی خود دریافت کند چون اغلب بازیکنان در حال هیجان و اضطراب شدید هستند و قادر نیستند که مطالب زیاد و طولانی را از مربی خود بپذیرند و در نتیجه تمرکز فکری بازیکن مختل و اشفته می شود.

۵- راهنمایی و کوچ کردن مربی به بازیکن در فاصله بین گیمها بستگی به نتیجه گیم بازی شده دارد و با راهنمایی ها و توصیه های شروع و اول مسابقه تفاوت می کند. به این طریق اگر بازیکن گیم را برده باشد باید به او تفکر تاکتیکی بیشتر داد مبنی بر اینکه حریف او ممکن است یا احتمال دارد که تغییراتی در روش بازی خود بوجود بیاورد و مربی باید روشهای مقابله با این تغییرات احتمالی بازی حریف را به بازیکن خود ارائه دهد و به طور کلی صحبتهای مربی باید روی این قبیل مسائل دور بزند.

مثلا به بازیکن خود بگوید ممکن است حریف دست به یک سری حمله های شدید بزند و ابتکار بازی و ابتکار شروع حمله را بدست خود بگیرد و تو باید این اجازه را به حریف ندهی و پیشدستی در زدن حمله کنی. ( معمولا وقتیکه بازیکن گیم را از حریف خود می برد به او می گویند همین طور که در این گیم بازی کردی در گیم بعدی هم همین روش بازی را ادامه بده.

ولی باید به این گونه راهنمایی کردن ها گفت مگر حریف حتما همان روش بازی گیم قبل را دنبال خواهد کرد و شاید حریف نوع بازی خود را در گیم بعدی تغییر دهد. به هر حال اینگونه کوچ کردن یک اشتباه محسوب می شود .) ولی اگر بازیکن گیم را به حریف خود باخته باشد مربی باید اول توجه داشته باشد و مطمئن شود که حالت و وضعیت فکری بازیکن طبیعی است و اماده مبارزه و رقابت در گیم بعدی هست یا خیر؟ اگر اینطور بود مربی باید اطلاعات و راه حلهای تاکتیکی به بازیکن خود توصیه و پیشنهاد کند. راه حلهایی که به بازیکن اجازه می دهد تا تغییری در نتیجه بازی بوجود بیاورد و راهنمایی هایی که بازیکن مایوس از باخت گیم قبلی نشود. مربی باید سعی کند که عناصر مهم و نکات مهم را در مورد گرفتن امتیاز به بازیکن خود گوشزد کند. مربی باید به بازیکن خود یاداوری کند که پیوسته در پی کشف نقطه ضعفهای حریف باشد و توجه کامل روی بازی حریف داشته باشد.
۶- یک مربی دارای دانش و اگاهی کامل و اشنا به تاکتیکهای مختلف باید اشتباهات و ضعفهای تکنیکی و فنی حریف بازیکن خود را در اولین پنج امتیاز شروع گیم اول بازی به خوبی تشخیص دهد و سپس تاکتیک مناسب را به بازیکن خود بگوید که او اجرا کند. اینکار بخصوص هنگامیکه بازیکن در برابر حریف خود برای اولین بار قرار می گیرد بسیار موثر است.

۷- بدتر از این نمی شود که موقعیکه گیم تمام می شود و بازیکن که گیم را باخته و به سوی مربی برای گرفتن راهنمایی جدید می اید در این لحظه یک مربی مایوس و ناامید و پریشان را مشاهده کند . در حالیکه مربی باید یک قیافه و یک چهره مصمم و امیدوار و شاد داشته باشد و بتواند بازیکن خود را ارام کند و او را امیدوار به ادامه بازی کند و به او انرزی مثبت بدهد.

۸- یک مربی تنیس روی میز باید بداند که در حین مسابقه کشف و پیدا کردن نقطه ضعفهای حریف بازیکن او همیشه یک قسمت مهم و اساسی کوچ کردن و راهنمایی برای کسب پیروزی بازیکن خود است.

۹- اغلب بازیکنان همیشه در موقع مسابقه نیاز به حمایت و راهنمایی دارند تا بتوانند کنترل فکری خود را حفظ کنند . بنابراین یک مربی تنیس روی میز باید این مسئله را بداند که هرگز ۲ بازیکن از نظر خصوصیات اخلاقی و تکنیکی باهم یکجور و یکی نیستند از این نظر مربی باید برای هر بازیکن خود راهنمایی و رفتار خاصی را اتخاذ و اعمال کند.

۱۰- مربی باید به بازیکن خود بگوید که در حین مسابقه از فنون و مهارتهایی که قادر به انجام ان به طور موثر نیست و اطمینان در اجرای ان ندارد باید خود داری کند.

۱۱- در لحظه هایی از مسابقه به خصوص لحظه های پایانی گیمها یا مسابقه که لحظه های حساسی به حساب می اید ممکن است که بازیکن چشمهای خود را به مربی بدوزد تا بدینوسیله از او کمک و راهنمایی بگیرد از این نظر مربیان تنیس روی میز باید همیشه به ویزه در لحظه های حساس و لحظه های پایانی
گیم و مسابقه از قبل باید خود را اماده پاسخ با چشمها و ابروها و یا به طریقی دیگر که مدرکی به دست داور نیفتد بازیکن خود را کمک کند و یا به بازیکن خود بفهماند که او حامی و پشتیبان اوست و در میدان مبارزه تنها نیست.
۱۲- بگفته چینی ها مربیان در موقع تمرین باید با دقت بازیکن خود را زیر نظر داشته باشند ولی در موقع مسابقه و در جریان مسابقه باید حریف بازیکن خود را زیر نظر داشته باشند.

۱۳- یک مربی موفق مربی است که در حین مسابقه یک تمرکز فکری عالی داشته باشد و هر چه در بازی رخ می دهد و هر چه بازیکن او و حریف بازیکن او انجام می دهد و هرچه داور واکنش و عکس العمل نشان می دهد و به بازیکن او اخطار می دهد و یا نحوه واکنش و رفتار تماشاگران و حاضرین در محل مسابقه و یا اینکه هر چه در نیمکت حریف بازیکن می گذرد و مسائل دیگری را که در اطراف او می گذرد را به طور دقیق تحت نظر وکنترل خود داشته باشد و مورد توجه و دستور کار خود قرار دهد تا بر این اساس بتواند در مجموع یک نصیحت و راهنمائی کامل و درست به بازیکن خود ارائه دهد.

۱۴- مربی باید تکنیکها و ضربه های بدست امده و از دست داده بازیکن خود را مورد توجه خود قرار دهد و بر این اساس راهنمایی های لازم را بنماید.

۱۵- در طول مدت گیمها و مسابقه مربی کنترل و نظارت کند که ایا همه چیز طبق هم اهنگی های انجام شده قبل از شروع مسابقه با بازیکن خود پیش می روی یا خیر؟ اگر روال بازی طبق برنامه پیش نرود این دلیل بر این است که باید تاکتیکهای بازیکن تغییر پیدا کند. اگر مربی اگاه شد و حس نمود که بازیکن او با بعضی از مشکلات روبرو شده است باید بازیکن خود را تشویق نماید که از قدرت بازی خود استفاده نماید و هر روش بازی و هر تاکتیکی را که راحت و به خوبی می تواند پیاده کند اینکار را اجرا کند.

ادامه دارد….