فاجعه سبقت گرفتن کشورهای عربی از پینگ پنگ ایران!
روز مرگ وتلخ تنیس روی میز ایران فرا رسید!
وقتی حتی روی غیر پینگ پنگیها سفید می شود!
بیستمین دوره از مسابقات آسیایی هند در حالی به پایان رسید که پینگ پنگ ایران با مدیریت آنچنانی غیر پینگ پنگی ها وبرخی منفعت طلبان بی درد شاهد فاجعه سبقت گرفتن برخی کشورهای عربی از تنیس روی میز ایران بود که وضعیت اسف بار این رشته را علیرغم آن همه هیاهو برای هیچ به تراژدیک ترین دوران خود مبدل ساخته است.
بالاخره این روز تلخ برای تنیس روی میز ایران فرا رسید و برخی کشورهای کوچک عربی که وسعت آنان باندازه یک استان ایران هم نمی شود و بارها در باره عقب افتادن از آنان در این سایت هشدار داده بودیم از تنیس روی میز ایران سبقت گرفته ودر رده بندی آسیایی از ایران جلو افتادند.
راستی چگونه کشور بحرین که مدتهاست دربدترین وضعیت بحران زده سیاسی به سر می برد در برخی رده ها از کشور پهناور و بزرگ ایران با رهبری محمد زارع پور ومشاوره های بابادی وند جلو افتاده است ؟؟؟
واقعا برخی افراد بارها عملکردشان مشخص می شود اما روی آنان از بار قبل ضخیم تر!
مربی رده چندمی که قبول میکند با یک سیستم معلوم و مشخص به هر طریقی همکاری نماید عامل اصلی در نابودی این رشته محسوب می شود و نمیتواند به سادگی گناه خود را توجیه نماید!واقعا تنیس روی میز ایران جایگاهش بعد از کشور بحرین است؟؟؟مطمئنا این مصیبت وخجالت برای همیشه در کارنامه مقصران اصلی درتاریخ تنیس روی میز ثبت خواهد شد.
از طرفی بابادی وند ی که بدلیل ظاهری ناعدالتی فدراسیون در ارتباط با یکی از بازیکنان خوزستان استعفای ماست مالی شده داده و طبق گفته های زارع پور صحنه گردان اصلی این وقایع می باشد دخترش که هرگزعضوی از تیم ملی نبوده از قبل وبرای چندمین بار با حکم انتصابی نفرین شده و در نهایت ناجوانمردی وحق خوری مسلم به همراه پدراز جیب بیت المال به سفر می رود اما این آقا این نامردی مشخص و ماندگار در تاریخ این رشته را عین عدالت قلمداد میکند.
نتایج نهایی جوانان پسر در مسابقات آسیایی هند:
متاسفانه حتی با نیم نگاهی معمولی به رده بندی فوق عرق شرم برپیشانی آنانی که اهالی اصلی وواقعی این رشته هستند جمع می شود اما برای مسببین این فجایع آب از آب تکان نمیخورد و بجای شرمندگی و…صرفا به فکر چند سفر بیشتر و یا چند اردوی چند روزه الکی و بدون خروجی ماست مالی شده بدنیال رزومه های آبکی وبی ارزش خود می افتند.تاکی و تا کجا و برای چند سال دیگر قرار است این مربیانی که بقول سرورشان محمد زارع پور بیست سال از سطح جهانی عقب هستند بعنوان همسفر و همراه همه چیز خود را در طبق اخلاص برای نابودی بیش از پیش این رشته در آورند؟
آیا همسفری وبقولی مربیگری این چنینی ارزش این همه خفت و حقارت و توهین از طرف جناب رئیس وافکار عمومی را دارد وتاکجا ادامه خواهد داشت؟؟؟
آقای مربی تیم ملی که چندنسل از بازیکنان را بقول خودش مربیگری کرده و هر بار و پس از پایان اردوهای چند ساعته با آب و تاب از خروجی این اردوهای فکسنی سخن بمیان آورده حتی نتوانسته است یک بازیکن این نسلها را که در بین آنان بهترینها حضور داشته اند به تیم ملی بزرگسالان برساند.!ودرنتیجه همه این پتاسیلها را بنحوی سوخت شده است.
این مربی باید پاسخگو باشد که تعریف ایشان از مربی چست؟ایشان چند سفر رفته وبابت این سفرها چند روز و چند ساعت اردو برگزار کرده است؟استان محل خدمت ایشان در رده بندی جوانان ویا نوجوانان و حتی بزرگسالان در چه رده و جایگاهی است؟بازیکنان وشاگردان خود را برای افکار عمومی معرفی نماید؟
چه توجیهی برای سبقت گرفتن تیم عربی وکوچک بحرین از تیم ملی کشورمان وجود دارد؟؟؟هیچ بهانه ای نمیتواند این مصیبت را توجیه کند زیرا تحت هرشرایطی این مربی پذیرفته است که با این سیستم یا این امکانات کار کندهرچند به نسبت سفرهای رفته هیچ کاری برای بازیکنان که هیچکدامشان شاگرد این مربی نبوده اند انجام نشده است!
هر وقت بازیکنان رده جوانان که همگی آنان شاگردان مربیان زحمت کش دیگری بوده اند واین مربی هیچ نقشی در ارتباط با آنان نداشته خوب بوده اندو ترکیبی قوی تری داشته اند ملی پوشان کشورمان بخودی خود وبصورت طبیعی نتایج بهتری گرفته اند وهرووقت چیدمان بازیکنان جوانان خوب ویا نسبتا قوی نبوده هم نتایج مشخص است.
مطمئنا همسفری با ملی پوشان جوان ویا برگزاری یک اردوی چند روزه بدون خروجی فکسنی(که در طی این پنج سال نمونه های فراوانی از آن وجود دارد و بزودی به آن هم خواهیم رسید)از دست هرکسی ساخته خواهد بود ولو اینکه این مربی مهناز رجبیان باشد پس دیگر چه نیازی به یدک کشیدن نام مربی تیم ملی وجود دارد؟
افتخار شما در طی پنج سال گذشته این بوده که بعد از این همه مدت در بین ۱۴ تیم یازدهم شده ومصیبت غیر قابل انکار اینکه تیم عربی بحرین یک پله از ایران جلوتر ودر جایگاه دهم ایستاده است ودیگر هیچ!!
بهتر است این مربی پاسخگو باشند که آیا اگر در این رقابتها و یا دیگر رقابتهای مشابه حتی خود محمد زارع پور بعنوان مربی اعزام می شد در نتیجه تغییری رخ می داد؟ امیدوارم مربی تیم ملی که چشم گوش خود را بر روی واقعیتها بسته به این پرسشها پاسخ مناسبی داشته باشد.
یادتان باشد که تعریف و تمجید جناب رئیس نه تنها برای شما خوب نیست بلکه بطور قطع و یقین به ضرر دائمی وتاریخی افراد خواهد بود.
فعلا بدلیل برخی مسائل از بررسی ارنج دهی در این مسابقات پرهیز مینماییم.
ادامه دارد………
ترجیح می دهم حقیقتی مرا آزار دهد ، تا اینکه دروغی آرامم کند. . .
متاسفم