امروز: جمعه, ۲ آذر , ۱۴۰۳ | ۰۱:۰۶:۱۹  آخرین بروزرسانی : مهر ۲۴ام, ۱۳۹۰
سرخط خبری :
تبلیغات
  • تاریخ انتشار خبر : سه شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۰ | کد خبر : 6762
    ارسال خبر چاپ خبر
  •   دریک  بررسی  وآسیب شناسی ساده در فدراسیون تنیس روی میز  بی پشتوانه بودن بازیکنان ملی و طراز اول کشور و همچنین مربیان واقعی ملی و برجسته است. فدارسیون باید بعنوان متولی  وسازمان بالادستی بازیکنان و مربیان  خوب و درخشان کشور بوده و در پشتیبانی  از آنان نقش اول  واساسی را بازی کند.چیزی که متاسفانه …

     

    دریک  بررسی  وآسیب شناسی ساده در فدراسیون تنیس روی میز  بی پشتوانه بودن بازیکنان ملی و طراز اول کشور و همچنین مربیان واقعی ملی و برجسته است.
    فدارسیون باید بعنوان متولی  وسازمان بالادستی بازیکنان و مربیان  خوب و درخشان کشور بوده و در پشتیبانی  از آنان نقش اول  واساسی را بازی کند.چیزی که متاسفانه  در کشور ما از آن کمترین خبری نیست.
    وقتی در سیستم باشگاه داری  وجذب بازیکن ؛  فدارسیون تنیس روی میز فقط نقش میرزا  یا منشی را بازی میکند  و به نوشتن و صادر کردن تنها یک بخشنامه  بسنده می نماید و نقش اصلی خود را بعنوان متولی اصلی وتقریبا همه کاره این رشته کمرنگ جلوه می دهد ؛بطور مسلم باید بسیاری از بازیکنان خوب  وطراز اول کشور که رزق و آینده و در نهایت  دوام زندگی آنان به این ورزش بستگی دارد خارج از  لیستهای تیمهای باشگاهی باقی بمانند.
    تازه این یک روی سکه است  چرا که روی اصلی سکه  جذب و پشتیبانی  مظلوم ترین قشر یعنی مربیان است  که در مورد همه چیز و همه کس حرف و راهکار ارائه شده غیر از مربی و مربیگری.
    مربیان ما اگر کارنامه دارد می بودند  واگر سابقه کارکرد و بازیکن سازی آنان نزد هیئتها و درنهایت فدراسیون ثبت و ضبط میگردید دقیقا عین  بازیکنان ملی و طراز اول کشور بخوبی مشخص می شد که مثلا نفر اول تا ۱۲   رده بندی مربیان نمونه چه کسانی هستند. وبطور قطع و یقین  این رده بندی علاوه بر جذب مربیان خوب و زحمتکش در باشگاههای خوب  زمینه رقابت  را بین دیگر مربیان کشور به بهترین نحو فراهم می نمود.
    افسوس که مربیان خوب و زحمتکش ما در کشور همانند نیروهای کار ارزان قیمت  استفاده می شوند  وهیچ کس بدنبال راهکار مناسبی برای خروج از این مشکلات ارائه نداده ونمیدهد.
    متاسفانه  در این گیر و دار جنگ قدرت و سهم خواهی و برخی مطالبات منطقی از تنها قشری که نام برده نمیشود همین مربیان زحمت کشی هستند که از زندگی و آینده و حتی از سلامت خود برای بازیکن سازی ؛بالاترین هزینه ها را میکنند.
    کمی بدون این و آن و اندکی منصفانه بنگریم:آیا شما از قشر مربی (البته منظور ما از نام بردن مربی  بازیکن سازان و زحمت کشان واقعی کشور است)مظلوم تر و فداکار تر سراغ دارید؟اگر سراغ دارید لطفا نام ببرید؟
    پس وقتی مظلوم ترین و عرق ریز ترین قشر ورزش ما مربیان تلاش گر هستند چرا و به چه علت  کمترین کاری برای آنان انجام نداده ایم؟این مشکلات و عدم رسیدگی به این اقشار از کجا و توسط چه کسانی سرچشمه  گرفته ومیگیرد؟
    مربیان ارزشمند ما باید جزو مرفه ترین و مستقل ترین  اقشار جامعه بوده تا بدون کمترین دغدغه و نیازی بتوانند  به امر خطیر ومقدس بازیکن سازی مشغول گردند.
    آیا مربیان ما  از پیش و پا افتاده ترین امکانات  همانند بیمه و سایر مزایا بهره مند هستند؟
    چه کسی باید به درد و مشکلات  بی حد و حساب مربیان داخلی  رسیدگی کند؟
    آیا تاکنون حتی یک نامه به وزیر محترم ورزش در رارتباط با مشکلات  جامعه تنیس روی  تهیه و تنظیم شده است؟
    مدیر سایت: سید منصور علوی
    برای اشتراک این مطلب در فیس بوک کلیک کنید
    برچسب ها :
    نظرات کاربران در "مربیان تنیس روی میز یا نیروهای کار ارزان؟؟"
    1. حسن گفت:

      با سلام و عرض ادب.با تشکر از جنابعالی که این نکته بسیار مهم را مطرح نمودید اساس همه چیز و زیر بنا همین مورد است اگر مربی گری و اموزش انها صحیح و فنی و تخصصی باشد بازیکن فنی در کمترین زمان ساخته و با روحیه پهلوانی مدال اور میشویم و در نتیجه به این رشته بیشتر توجه میشود و…..چه شد که به بیراهه رفتیم چه شد که انقدر با شخصیت مربیان بازی شد که انها بی تفاوت شدند و به گوشه رفتند کسانی که سالهل بدون هیچ چشمداشتی در سالنهای ورزشی خاک خوردند و بازیکن تیم ملی تحویل دادند من به شما میگویم اگر ریشه این مشگل را بدانیم راحت میتوانیم ان را حل کنیم مرور کنید مربیان ۱۵ سال اخیر و نحوه انتخاب انها را متوجه خواهید شد جایگاه مقدس مربی چه ارزان معامله شد ۱۴ سال پیش چند سال مربی تیم ملی شخصی بیزینسمن بود که هیچ سابقه مربیگری یا داوری یا بازیگری یا مدریتی در این رشته نداشت پس از این مدت شخص دیگری انتخاب شد که حدود ده سال این سمت را در دست داشت او چند دوره بازیکن تیم ملی بود ولی با کمال احترام برای ایشان او مربی نبود ده سال مربیگری را بدون استفاده از تجربیاتی ک در قشرمربیگری وجود داشت مجددا تجربه میخواست بکند و این رشته در جا زد و اموزش مدت دار زیر زمینی حاکم شد و موج سواری مد روز .اخیرا هم تکرار اشتباهات گذشته اگر شخصیت مربیان دلسوز وجایگاه اصلی انها مشخص و تدوین شود اگر مدارج خاک خوردن در سالنهای ورزشی و گذراندن کلاسهای پر محتوا با استفاده از علوم و فنون روز ومدرس متخصص استفاده شود و اگر ضمن تفکیک داوری و مربیگری این جایگاه به خوبی تعریف شود و پله های نردبان بدون ارتباطات یکی یکی طی شود بازیکن ملی هم حتی متوجه خواهد شد برای مربیگری چه دوره هایی را باید طی کندچه رسد به این همه مدعی مربیگری که دو تا فورهند هم نمی توانیم بزنیم لعنت به او که بدلیل منافع این خشت را کج گذاشت و حاصل دو دهه دانش مربیگری را نابود کرد و امیدوارم این بحث مربیگری که بوسیله شما مطرح گردید به سرانجام مقصود برسد تشکر

    2. خاک خورده ی مربیگری گفت:

      ای کاش یه روزی برسه که تو همه ی استان ها این هیأت ها باشند که بیان دنبال مربی ها و شرایط خوب از جهت سالن و هنرجو و بحث مالی و… رو برای مربی ها فراهم کنند و از مربی ها بخواهند که باهاشون همکاری کنند نه اینکه مربی های بیچاره در به در این سالن و اون سالن بشن و مجبور بشن با هزینه ی شخصی سالن کرایه کنند و… و همیشه دنبال این نباشیم که یک بازیکن خیلی خوب حتما باید مربی بشه ممکنه خیلی از بازیکن های حتی در سطح ملی علاقه و توانایی مربیگری نداشته باشند و برعکس.

    3. پير دير گفت:

      با شما موافقم . به نظر من بهتره که در هیاتهای تنیس روی میز از مربی هایی استفاده شود توانایی کار روی خرد سالان و نونهالان داشته باشد به عنوان مثال یه مربی گم نام (آقای روحانی) که دو سه سال پیش در نظراباد کرج روی تعدادی از بچه ها کار کرد(شش ماه هم در کرج) تعدادی از بچه هاکه آلان امید های اینده این ورزش هستند ولی ایشان اصلا معلوم نیست کجا هستند ودیگران!!!؟ با شاگردهای ایشان پز قهرمانی مدهند (مانند مهرداد دهستانی -فاطمه جمالی و دو سه نفر دیگر که الان اسمشان بیادم نیست که اگر به آنها نیز بیستر توجه شود قطعآ میتوانند مطرح شوند)منظورم مربی دلسوز بی ادعا بودکه جایشان در سالنهای دولتی تنیس روی میز است که هم امکان درآمد زایی برای انها باشد هم بازیکنان جدید در این رشته شناسایی شوند ولی متاسفانه سالن تنیس روی میز…؟ فقط ازمربی های خاصی استفاده مکند که یا به فکر گیم زدن خودشان هستند یا به به فکر کاسبی ویا از دور خارج کردن رقیبشان ویا آنقدر مسن که فقط پر کردن یک سانس که مدعی جدیدی پیدا نشود .. ..و بدون اینکه برنامه خاصی داشته باشند بیشتر بفکر منافع خودشان هستند. …..

    4. لركي پور گفت:

      با سلام واحترام خدمت مسئولین ،مربیان وپیش کسوتان گرامی تنیس روی میز ، بنده یکی از علاقه مندان این رشته هستم دوست ندارم فقط ایراد واز مشکلات بگویم چون همه با مسائل ومشکلات موجود در زمینه مورد بحث آشنا وهرروز با آن دست وپنجه نرم میکنیم بلکه میخواهم دراین زمینه چند پیشنهاد بدهم ،همانگونه که اغلب مسئولین می گویند شما پیشنهاد بدهید تاما پیگیری نماییم
      ۱- وزریر محترم ورزش طرح ساخت وساز وتجهیز سالن های ورزشی مختص تنیس روی میز را به ازاء هر۱۰۰۰۰نفر یک سالن ۱۰۰۰متر مربع با تجهیزات احداث وراه اندازی نماید یعنی برای جمعییت شهرستان اهواز ۱۵۰ سالن تنیس روی میز نیاز میباشد،را ارائه وبا همکاری وحمایت نمایندگان محترم مردم به تصویب برساند .
      ۲- برنامه واگذاری سالن ها به هیئت های تنیس روی میز بدون اخذ وجه بابت اجاره سالن مورد توجه واقدام قرارتا تمام ردههای سنی بتوانند جذب این رشته مفرح گردند
      ۳-بیش از ۵۰۰مربی درج۳،۲،۱،ملی، دراستان وجود دارد اما بدلیل بی توجهی به مجموعه مربیان ،بجز تعداد معدود که از جان ومال خود مایه گذاشته اند ازمابقی به نحو مطلوب استفاده نمیشود( بدلیل کمبود بیش از حد سالن های تنیس روی میز و…)بنابراین پیشنهاد میگردد که برای مربیان کد شاغل وبیمه تأمین اجتماعی لحاظ شود وماهانه براساس تلاش ووقت صرف شده حقوق ومزایااز محل بودجه ملی ویااز محل اعتبارات استانی،منظوروپرداخت گردد.
      ۴- برای مربیانی که بصورت خاص توانسته اند تنیسورهای ارزنده ودر حد قهرمانی درسطح شهرستان ، استان ،وکشوری تحویل جامعه ورزشی نمایند پاداش ارزنده مالی ومعنوی از جمله سفرهای زیارتی وسیاحتی خارج از کشور منظور نمایند
      ۵- طرح تأمین کلیه هزینه خرید میز تنیس روی میزوادوات مربوطه در تمامی مراکز آموزشی از مقطع ابتدایی تا دانشگاه از طریق وزارت ورزش ارائه وپرداخت گردد دراین صورت تأثیر بسزایی در رشد این ورزش از نظر سلامتی وقهرمانی خواهیم دید.


    تازه ترین اخبار