قالب خبری داریا نیوز

صحبت از کردستان است.پینگ پنگ کردستان همواره حرفی برای گفتن و قدرتی برای عرض اندام داشته وخواهد داشت.

وقتی میخواهیم درمورد پینگ پنگ استان همیشه قهرمان کردستان بگوییم یا بنویسیم باید دقت عمل و تمرکز خود را مضاعف نماییم تا دچار کم گویی از ابهت واقتدار آن نگردیم.

میدیا لطف الله نسبی یکی از قهرمانان خوش اخلاق و متین وهمیشه خندان  این خطه می باشد که بادیدن سیمای خندان وخصوصا سبک بازی دوست داشتنی فورا به یاد دیگر شاگردان خانواده لطف الله نسبی می افتی خصوصا بهنام رحمت پناه.

گرچه میدیا هم همانند برخی دیگر از ورزشکاران دل پرخونی از بعضی تبعیضها وبی مهریهای دارد اما مناعت طبع ونجابت او مانع از گفتن بسیاری از این اتفاقات است.

برای این بازیکن آینده دار آرزوی موفقیت روزافزون را داریم.

لطفا خودتان را معرفی فرمایید:

میدیا لطف الله نسبی هستم.در سال ۱۳۶۵ در سنندج به دنیا آمده ام.

 از سابقه ورزشی ومقامهای کسب شده خودتان برای ما بگویید

در تمامی رده های سنی چندین مقام قهرمانی دارم و در تمامی رده های سنی به عضویت تیم های ملی درآمده ام.قهرمانی آسیای میانه به همراه تیم ملی – مقام دوم تیمی در مسابقات کشورهای اسلامی و قهرمانی مسابقات انفرادی دهه فجر در رده بزرگسالان از بارزترین مقام هایی هستند که تا کنون کسب کرده ام.

چه کسانی در رشد وپرورش ورزشی شما تاثیر گذار بوده اند؟

ابتدا از مادرم و سپس از عموی عزیزم آقای اقبال لطف الله نسبی که مربی من بوده اند و حق پدری بر گردن من دارند و سپس از آقای جمیل لطف الله نسبی که رشد خود را در این چند سال اخیر مرهون تلاش ایشان می دانم ، تشکر و سپاسگزاری می کنم.همچنین از آقای فواد کاسب که به رشد بنده کمک کرده اند واز آقای جمیل  حسنی که مقدمات این رشته را به بنده آموزش داده اند نیز تشکر ویژه دارم.

ازتمرینات خودتان  برای ما بگویید:

در حال حاضر به صورت حرفه ای ، روزانه ۳ تا ۴ ساعت زیر نظر مربی عزیزم آقا جمیل تمرین می کنم و یک ساعت هم به تمرینات آمادگی جسمانی می پردازم.

وضعیت تنیس روی میز کردستان را چگونه می بینید؟

با وجود مربیان دلسوز و توانا درکردستان ، این استان همیشه در حال پیشرفت است .از نظر امکانات نیز در موقعیت خوبی قرار داریم اما بزرگترین مشکل ورزشکاران استان نداشتن اسپانسرهای مالی برای حمایت آنان است.

لطفا شیرین ترین وتلخ ترین خاطره ورزشی خودتان را 

صعود ۱۴۰۰ پله ای در رنکینگ جهانی آن هم فقط با حضور در دو مسابقه خارجی مهم ، در تاریخ پینگ پنگ ایران بی سابقه بوده است  وشبی که این خبر را شنیدم بهترین و به یاد ماندنی ترین شب زندگی وشیرین ترین خاطره ورزشی ام  به حساب می آید اما تلخ ترین خاطره ورزشی ام زمانی رقم خورد که بدون هیچ دلیل موجهی در حالی که در مسابقات انتخابی تیم ملی به عضویت تیم ملی در آمده بودم به مسابقات آسیایی گوانگجو اعزام نشدم .

چه مشکلاتی پیش روی تنیس روی میز کشور وجود دارد و راهکار آن چیست؟

متاسفانه اتحاد و همدلی در پینگ پنگ ایران از بین  رفته است ودر حال حاضر هر کسی به دنبال صلاح خویش است.از صمیم قلب دوست دارم دوباره اتحاد و یکدلی بر پینگ پنگ کشور حاکم شود و همه دست در دست هم برای پیشرفت  و سربلندی این رشته سخت ولی دوست داشتنی تلاش کنند .به امید رسیدن آن روز.

چه توصیه ای برای نوجوانان و جوانان تنیس روی میز کشور دارید؟

کوچکتر از آنم که برای کسی توصیه ای داشته باشم مخصوصاً ورزشکاران این رشته که از سرآمدترین افراد جامعه از لحاظ بهره هوشی هستند فقط به این جمله بسنده میکنم : برای رسیدن به هدف ، فقط و فقط باید برنامه ریزی و تلاش کرد.

درخاتمه  چه حرفی برای بینندگان سایت ما و جامعه تنیس روی میز کشور دارید؟

برای تمامی دلسوزان وعلاقمندان این رشته آرزوی موفقیت دارم و از شماهم که کاملاً معتدل و بی طرفانه به مسایل و قضایا ی پینگ پنگ می پردازید تشکر ویژه می کنم و از اینکه این فرصت را در اختیار بنده  گذاشتید بسیار ممنونم