نویسنده : نیلوفر حامدی تیم ملی تنیس روی میز ایران که در حال آمادگی برای حضور در مسابقات آسیایی کره به سر میبرد، اردوی تمرینی خود را با دو روز تعویق از شنبه این هفته آغاز کرد. این تعویق دو روزه، مربوط به عدم حضور بهموقع برادران عالمیان در اردو بود. چرا که نوشاد و…
نویسنده : نیلوفر حامدی
تیم ملی تنیس روی میز ایران که در حال آمادگی برای حضور در مسابقات آسیایی کره به سر میبرد، اردوی تمرینی خود را با دو روز تعویق از شنبه این هفته آغاز کرد. این تعویق دو روزه، مربوط به عدم حضور بهموقع برادران عالمیان در اردو بود. چرا که نوشاد و نیما عالمیان برای دریافت روادید خود با مشکلاتی مواجه شده و برای حل آن ناچارا باید به طور حضوری برای دریافت گذرنامه پیگیر امور میبودند. همین مساله هم باعث شده تا اردوی ملیپوشان به چهار روز کاهش پیدا کند. از طرفی دیگر برخی شنیدهها حاکی از عدم اعزام بانوان ملیپوش است. چرا که با توجه به آنچه پیداست بانوان در مدتزمان باقیمانده تا بازیهای آسیایی هیچ برنامه اردو یا مسابقهای را در دستور کار خود ندارند.
نهاد امور بینالملل چراغخاموش کار میکند
از آنجایی که همه فدراسیونهای ورزشی نهادی مشخص برای پیگیری امور بینالملل دارند، فدراسیون پینگپنگ هم دارای چنین بخشی است اما مشخص نیست این نهاد و مسوولانش دقیقا به چه کاری مشغول هستند. چرا که در چنین شرایطی که دریافت ویزای بازیکنان به مشکل میخورد، این مسوولان امور بینالملل هستند که وارد ماجرا میشوند تا ورزشکاران بدون چنین دغدغههایی تنها به تمرین بپردازند اما تبریزی و برداری، مسوولان امور بینالملل و تشریفات فدراسیون گویا کارهای مهمتری دارند که به این مسایل رسیدگی نمیکنند. همین کاهلی و عدم انجام وظیفه تاثیر خود را در اردوی تیم ملی گذاشته و برنامهریزی ششروزه اردو را به چهار روز کاهش داده است.
پسزمینه نگرانکننده بازیهای آسیایی
تیم ملی پینگپنگ ایران که در دو سال اخیر همیشه با اردوهای نهچندان بابرنامه به طور معجزهآسایی و آنهم با نبوغ چند بازیکن خاص در میادین بینالمللی حاضر شده، در انتظار مسابقاتآسیایی است. کمتر کسی است که ارزش و اعتبار این رقابتها را نداند اما با این حال هنوز هم اردو از نظر برنامه و کمیت وضعیت مناسبی ندارد. گویا ملیپوشان به اردوهای چند روزه دیگر عادت کردهاند. حتی برای مسابقات جهانی پاریس هم تنها پنج روز در شمال کشور و هفت روز در مجارستان تمرین داشتند. در حالی که همین بازیکنان در ادوار گذشته به طور شبانهروزی در اردو به سر میبردند، حالا هم قرار است با تمرینات چندروزه از این اردوها رفع تکلیف شود که معلوم نیست باید شاهد چه نتیجهای در بازیهای آسیایی بود.
دستبهدست هم برای کاهش هزینه فدراسیون
اما جدای از این مساله حتی همین اردوهای نصف و نیمه از کیفیت مناسبی هم برخوردار نیست. در شرایطی که سالن مجموعه ورزشی انقلاب در حال خاک خوردن است، ملیپوشان در اکثر اوقات در ویلای شخصی رحمت عالمیان سکنی داده میشوند. وضعیتی که از هیچ نظری استاندارد نیست. حضور همزمان ملیپوشان و کادر فنی در یک محیط در تمام ساعات اردو به هیچوجه شاخص مناسبی برای برگزاری اردوهای تمرینی نیست. از سوی دیگر در آخرین اردوی برگزار شده، خبری از مربی بدنساز و روانشناس نبوده است. تمام این کاستیهای بزرگ، نگرانیها را برای آینده این رشته مضاعف میکند. حتی شنیده میشود هزینه اردویی که از شنبه هم استارت خورد، توسط هیات پینگپنگ استان گیلان تقبل شده است. از سوی دیگر هم قرار است اردوی جوانان که در آینده شروع میشود، با هزینه شرکت نفت در آبادان پیگیری شود. تمام این مسایل این پرسش مهم را در ذهن تداعی میکند که بودجه و منابع مالی فدراسیون پینگپنگ صرف چه فعالیتهایی میشود؟!
تیم ملی بانوان دوباره بیمربی شد
اما ناراحتکنندهترین موردی که این روزها وجود دارد، بیبرنامگی در حوزه بانوان است. ما باید به این نکات واقف باشیم که اگر ندا شهسواری و محجوبه عمرانی عملکردهای نسبتا مطلوبی را از خود ارایه میدهند، مربوط به چه مسایلی است. شهسواری که حدود چهار سال است با مهدی خوشمرام، ملیپوش سابق پینگپنگ که از قضا شوهر خواهر او هم است به طور اختصاصی تمرین میکند. محجوبه عمرانی هم ماحصل پدرش حسین عمرانی از پیشکسوتان پینگپنگ ایران است. همچنین حریف تمرینی خوبی مثل پوریا عمرانی را کنار خود دارد. در غیر این صورت ملیپوشان بانوان ما مدتهای طولانی است که از اردو، مسابقه و حریف تمرینی بیبهره هستند. حتی یک مربی ثابت هم در تیم بانوان وجود ندارد. چرا که پس از بازیهای جهانی سیما لیموچی، مربی بانوان به جلسه کمیته فنی دعوت نشد. اینجا باید اضافه کنیم که ابلاغیههای موردی فدراسیون به مربیان و عدم وجود زمان مشخص مربیگری در این ابلاغیهها باعث کاهش شأن مربیان میشود. تمام این مسایل باعث بروز برخی شائبهها مبنی بر احتمال عدم اعزام بانوان به بازیهای آسیایی میشود.