امروز: سه شنبه, ۱۶ بهمن , ۱۴۰۳ | ۰۹:۲۷:۴۱
آخرین بروزرسانی :
دی ۲۷ام, ۱۳۹۰
سرخط خبری :
تبلیغات
وزیر تعاون دو دوره ریاست جمهوری محمود احمدینژاد به یکباره سر از وزارتخانهای جدیدالتأسیس درآورد که نه تنها او از ساختار و عملکردش اطلاعی نداشت بلکه بسیاری نیز وزارتخانه شدن ورزش را به نفع ورزش نمیدانستند. پس از کش و قوسهای فراوان و به رغم مخالفتهایی که تا آخرین لحظات ادامه داشت، عباسی حکم…
وزیر تعاون دو دوره ریاست جمهوری محمود احمدینژاد به یکباره سر از وزارتخانهای جدیدالتأسیس درآورد که نه تنها او از ساختار و عملکردش اطلاعی نداشت بلکه بسیاری نیز وزارتخانه شدن ورزش را به نفع ورزش نمیدانستند.
پس از کش و قوسهای فراوان و به رغم مخالفتهایی که تا آخرین لحظات ادامه داشت، عباسی حکم وزارت جدیدش را از نمایندگان مردم گرفت و کارش را آغاز کرد. از همان ابتدا از همه خواست تا حاشیه را کنار بگذارند و به فکر پیشرفت ورزش کشور باشند.
در بدو کارش مشکلات زیادی سر راهش بود از جمله بحث بودجه کمیته ملی المپیک و فدراسیونها که حسابی در مضیقه بودند، هرچند این مشکل تا حدودی مرتفع شد، اما بحث و جدلهایی که از مدتها قبل از تشکیل وزارتخانه وجود داشت، کماکان به قوت خود باقی است و مستقل شدن ورزش نیز نتوانست دردی را دوا کند، از جمله اینکه فدراسیونهای ناموفق و البته حاشیهساز بدون کوچکترین تغییری به فعالیت خود ادامه میدهند و هنوز تصمیمی بابت نتایج ضعیفشان گرفته نشده است، این در حالی است که فوتبال، ورزش اول ایران از نظر هزینه و توجه و هیاهو هیچ سروسامانی نگرفته، حال آنکه تصور میشد با تشکیل وزارتخانه و آمدن عباسی قرار است خون تازهای به رگهای ورزش ایران تزریق شود، منتها تا به امروز به غیر از چند جلسه و نشست و چند مراسم کلنگزنی چیز دیگری از اولین وزیر ورزش شاهد نبودهایم، از طرف دیگر در برخی زمینهها شاهد بدتر شدن اوضاع نیز بودهایم؛ معرفی اعضای هیئت مدیره سرخابیهای پایتخت بعد از وقفهای طولانی مؤید همین ادعاست و با شرایط فعلی هیچ بعید نیست این انتخابها دو تیم پرسپولیس و استقلال را وارد بحرانی تازه کند.
انتصابهای سؤالبرانگیز
آقای وزیر که شیوه مدیریت یک وزارتخانه را در این سالها به خوبی یاد گرفته، تغییر ساختار وزارت ورزش را با روی کار آوردن ساکیزاده به جای مهرداد بهرامی کلید زد. جالب اینجاست که عباسی هم دقیقاً رویه حاکم بر ورزش را ادامه میدهد، ساکیزاده هیچ سابقه ورزشیای ندارد و تنها به لطف اینکه مدیر منابع بانک توسعه تعاون و مدیر گروه بازرسی صندوق تعاون کشور بوده، وزیر پیشین تعاون را تنها نگذاشت و به ساختمان سئول نقل مکان کرد.
تغییرات به اینجا ختم نشد، رسولینژاد دومین مدیر مورد تأیید عباسی بود و سمت معاونت امور مجلس و استانهای این وزارتخانه را عهدهدار شد. سیداحمد رسولینژاد هم مثل ساکیزاده برای آشنایی با ورزش و حال و اوضاعش تلاش زیادی نکرده و در عوض سابقه نمایندگی مردم فیروزکوه و دماوند در مجلس شورای اسلامی و معاون پشتیبانی و امور مجلس وزارت تعاون در زمان مدیریت عباسی را در کارنامه دارد.
مهمتر از این انتخابها حضور حمید سجادی به عنوان معاون عباسی است که در حقیقت دست راست آقای وزیر محسوب میشود؛ معاونی که کاندیدای وزارت شد، رأی نیاورد و معاون ورزش باقی ماند. این در حالی است که نمایندگان مجلس در جلسه رأی اعتماد ابهامات زیادی را درخصوص سجادی عنوان کردند و همین ابهامات و ارتباطات پیدا و نهان او نزد برخی جریانها موجب شد تا وکلای مردم او را مناسب وزیری ندانند.
اگرچه سجادی هرگز حاضر به تکذیب ارتباطش با همان جریانها نشد، اما محمد عباسی تا توانست به او اختیار داد و دست حمید سجادی را در وزارتخانه باز گذاشت؛ طی نامهای از شخص وزیر به معاونش اجازه داده شد که از این پس احکام هیئت رئیسه، نایب رئیس، دبیر و خزانهدار فدراسیونهای ورزشی را پس از اینکه از طرف رؤسای فدراسیونها پیشنهاد داده و تأیید شدند، امضا و ابلاغ کند، آن هم در شرایطی که براساس اساسنامه فدراسیونهای ورزشی رؤسای وقت سازمان تربیت بدنی احکام مسئولان اگرچه زمان زیادی از شروع کار وزارت ورزش و جوانان نگذشته، اما تفکرات و شیوه عملکرد مدیران این وزارتخانه نشان میدهد اصلاً قرار نیست تحولی در جامعه ورزش ما رخ دهد و بیخودی نباید انتظار دگرگون شدن ورزش را داشت.
در شرایطی که گفته میشد نمایندگان مردم از این پس میتوانند وزیر را برای پاسخگویی به مجلس احضار کنندفدراسیون را امضا میکردند، اما گویا حالا که ورزش صاحب وزارتخانه شده، قرار است همه چیز به کل تحت نظارت سجادی باشد نه عباسی!
برکناری کاکلزری ورزش ایران
فدراسیون شنا اولین فدراسیونی بود که وزارت ورزش و جوانان برای ایجاد تغییر و تحول در آن برنامه داشت. اختلافات آیتاللهی و حمید سجادی از زمان حضور سعیدلو آغاز شد و با رفتن دکتر سعیدلو، رئیس پیشین فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو حامی اصلیاش را از دست داد، حال آنکه معاون سعیدلو باز هم اختیار تام داشت و در نخستین اقدام جعفری را جایگزین آیتاللهی کرد و مخالفان رئیس پیشین نیز از این اقدام تشکر کردند، حاشیه این برکناری به اینجا ختم نشد و مصاحبههای آتشین آیتاللهی به مشکل جدید وزارت مبدل شد تا آنجا که سایت رسمی وزارت ورزش طی اطلاعیهای از رسانهها خواست اخبار مربوط به رئیس پیشین فدراسیون شنا را منعکس نکنند! این در حالی است که در این اطلاعیه هیچ نامی از آیتاللهی برده نشده بود و خبرگزاری وزارت به دادن چند کد قناعت کرد. رئیس برکنار شده نیز که پیش از این خود را کاکلزری ورزش ایران میدانست، اختلافش با شخص سجادی یا به قول خودش باج ندادن به برخی جریانها را دلیل اصلی برکناریاش عنوان کرد.
هرچند عباسی و سجادی با بیتفاوتی به اظهارات آیتاللهی سعی در بیاهمیت جلوه دادن موضوع داشتند، اما اهالی ورزش خوب میدانند اختلافات ذکر شده ریشه اصلی تغییر و تحولات فدراسیون شنا بوده است، حال آنکه آیتاللهی هنوز رئیس کنفدراسیون شنای غرب آسیاست!
اولین سوتی وزارت
وزارت ورزش آنچنان روی دور حذف کردن رؤسای ناکارآمد افتاده بود که توجهی به حکم صادر شده برای رئیس جدید فدراسیون سوارکاری نشد. گمان میرفت مشکلات سوارکاران با آمدن سرپرست جدید حل میشود، اما حمید حیدری بیش از چهار روز در این فدراسیون دوام نیاورد، البته این بار استثنائاً مشکلی بین سرپرست و رؤسای بالادستی نبود، منتها حکم از بیخ و بن اشکال داشت!
وزارت نوپا بعد از چند روز حکم جدیدی صادر کرد برای محمود حیدری به عنوان سرپرست فدراسیون سوارکاری، حالا بماند که محمود حیدری در همان چند روز هم در مراسم معارفهاش شرکت کرده و هم برنامههایش برای رشد و ترقی سوارکاری ایران را اعلام کرده بود، منتها سایت وزارتخانه تنها با درج یک خبر، اشتباه صورت گرفته را اعلام و حمید حیدری را به عنوان سرپرست جدید انتخاب کرد. اولین سوتی وزارت ورزش در حالی رخ داد که باز هم حمید سجادی یک پای ماجرا بوده است.
دولتی شدن دوباره سرخابیها
اما جدیدترین شاهکار وزارت ورزش و جوانان، انتخاب اعضای هیئت مدیره استقلال و پرسپولیس بود که ماهها بود بلاتکلیف مانده بود و هنوز هم معلوم نیست AFC چه تصمیمی بابت تأخیر معرفی اعضای هیئت مدیره این دو باشگاه بگیرد. اگرچه گمانهزنیهای بسیاری در این زمینه صورت گرفته، اما در نهایت عباسی افراد مدنظر را به هیئت مدیره سرخابیها راه داد و برای خالی نبودن عریضه و بستن دهان منتقدان در هر باشگاه نام دو پیشکسوت هر تیم را در لیست نهایی اضافه کرد.
با وجود آنکه یک هفته از اعلام هیئت مدیره این دو تیم میگذرد، اما همچنان اهالی فوتبال در عجبند که اعضا براساس چه معیاری انتخاب شدهاند! اینکه نماینده ساوجبلاغ، نماینده بابلسر، نماینده مسجدسلیمان و معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور میتوانند برای سرخابیها مفید باشند یا علی پروین، محمد پنجعلی، فرزامی و زرینچه سؤالی است که شخص وزیر باید پاسخگوی آن باشد.
از طرفی هواداران پرسپولیس فکر میکردند با رفتن حبیب کاشانی مشکلات تیم محبوبشان کمتر میشود و مدیری فوتبالی یا حداقل آشنا به فوتبال جایگزین او میشود، اما باز هم اسیر انتخابهای پشت پرده شدند و مجبورند از این پس رویانیان را به عنوان مدیرعامل خود قبول کنند؛ مدیرعاملی که بیشتر با بنزین و گازوئیل سر و کار داشته تا فوتبال و زمین چمن.
بحث دو شغلهبودن رویانیان نیز خود نگرانیهایی ایجاد کرده، چراکه بیشتر وقت او در ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت سپری میشود که با این تفاسیر زمان کمی برای پرسپولیس و رسیدگی به اوضاع بحرانی این باشگاه باقی ماند، به ویژه آنکه مدیرعامل سرخپوشان به گفته خودش تنها در زمان کودکی گل کوچیک بازی میکرده و آشنایی زیادی به فوتبال روز، حواشی و افراد حاضر در این ورزش پرهیاهو ندارد، هرچند بحث دوشغله بودن با وجود آنکه خلاف قانون است، اما از نظر محمد عباسی مشکل بزرگی محسوب نمیشود.
انگار قرار نیست پرسپولیس و استقلال دستشان از جیب دولت کوتاه شود، به خصوص حالا که دو وزیر رئیس مجمعشان شدهاند. در این میان وزیر ورزش به این موضوع که فیفا دخالت دولتها در فوتبال را ممنوع کرده توجهی نداشته، همانطور که مهلت تعیین شده از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا برای ارسال اسامی هیئت مدیره دو باشگاه را بیاهمیت خوانده بود؛ موضوعی که یحییزاده، رئیس کمیته تربیت بدنی مجلس نسبت به آن هشدار داده، چراکه میداند فیفا برای تعلیق فوتبال به بهانه دخالت دولت خیلی زود وارد عمل میشود، به علاوه اینکه معرفی هیئت مدیره جدید دو باشگاهی که شناسنامه فوتبال ایران هستند،جدیدترین شاهکار وزارت ورزش و جوانان، انتخاب اعضای هیئت مدیره استقلال و پرسپولیس بود که ماهها بود بلاتکلیف مانده بودند و هنوز هم معلوم نیست AFC چه تصمیمی بابت تأخیر معرفی اعضای هیئت مدیره این دو باشگاه بگیرد. اگرچه گمانهزنیهای بسیاری در این زمینه صورت گرفته، اما در نهایت عباسی افراد مدنظر را به هیئت مدیره سرخابیها راه داد ثابت کرد عباسی نیز مثل خیلیهای دیگر اعتقادی به سپردن مدیریت فوتبال به مدیرانی از جنس فوتبال ندارد و ترجیح میدهد زیردستهایش مدیر صنعتی باشند.
کفاشیان، آسوده مثل همیشه
فدراسیون فوتبال ناکامترین فدراسیون ورزشی ایران در چند سال گذشته بوده، چراکه به رغم بودجه هنگفت و توجه بیحد و حصر همه ارگانها و نهادها در تمامی عرصههای بینالمللی موفقیتی کسب نکرده است. حذف تیمهای ملی در تمامی ردههای ملی، حذف ناباورانه تیم امید از مقدماتی المپیک لندن به خاطر اشتباه بچگانه مدیرانی که هرگز مجازات یا حتی توبیخ هم نشدند، ۴۰ ساله شدن حسرت رسیدن به المپیک، عدم راهیابی تیم ملی بزرگسالان به جامجهانی ۲۰۱۰ و نتایج ضعیف در جام ملتهای ۲۰۱۱ تنها گوشهای از عملکرد کفاشیان و فدراسیون متبوعش است. رئیس خندهرو که در چند ماه اخیر قیافه جدیتری به خود گرفته در آخرین جلسه مجمع فدراسیون به هدفش یعنی به تأخیر انداختن انتخابات فدراسیون رسید، همین مسئله موجب شد تا کفاشیان در اظهارنظری جالب بگوید: «شاید دوباره رأی بیاورم و در فدراسیون بمانم!»
با وجود آنکه همه فدراسیونها زیر نظر وزارتخانه فعالیت میکنند و وزارتخانه نیز ملزم است عملکردشان را بررسی و در صورت لازم آنها را مجبور به پاسخگویی کند، اما وزیر ورزش تاکنون سؤالی از فوتبالیها بابت این همه ناکامی نکرده و ترجیح داده فدراسیون فوتبال و رؤسایش را به حال خود بگذارد.
رزمیهای پرحاشیه
رشتههای رزمی نیز دست کمی از فوتبال ندارند، به غیر از تکواندو که دو سهمیه المپیک لندن را قطعی کرده، رشته مدالآور جودو همچنان در حاشیه و ناکامی خود غرق است. در حالی که با آمدن سرمربی ایتالیایی تصور میرفت جودوی ایران پس از چند سال رکود تکانی بخورد، اما با گذشت چند ماه از انتخاب جیرو هنوز در تمرینات تیم ملی تحولی در این رشته دیده نمیشود. با توجه به اینکه امینی دو سال است بر مسند ریاست فدراسیون جودو تکیه زده و از نزدیک شاهد پسرفت مشهود جودوی ایران بوده، انتظار میرفت با تشکیل وزارت ورزش در اسرع وقت به حال و روز جودوکاها رسیدگی شود.
جدای از افت فنی، مسائل حاشیهای نیز در جودوی کشورمان که تا همین چند سال پیش قدرت اول آسیا بود، بیداد میکند، بحث شناسنامههای جعلی و صغر سنی برخی جودوکاها و بیاعتبار بودن مدرک دکترای رئیس فدراسیون از جمله این حواشی است.
حال و روز کاراته نیز بهتر از جودو نیست، شخص اول این فدراسیون تا پای دستگیر شدن پیش رفت و به جای آنکه معضلات کاراته را حل کند، هر روز یکی از مدیران و کارمندان فدراسیون را اخراج میکند. حکم جلب سیدعباس احمدپناهی با شکایت یکی از مدیران سابق فدراسیون صادر شد و او که از قبل فکر همه چیز را کرده بود، به سفر خارج از کشور رفت و حتی پس از پایان مسابقات قهرمانی آسیا نیز چند روز دیرتر از کاراتهکاها به ایران بازگشت. با وجود آنکه شاکی هرگز شکایت خود را پس نگرفت، اما معلوم نیست پناهی چرا دستگیر نشده! پناهی در هفتههای اخیر رکورد اخراج در بین فدراسیونهای ورزشی را شکست و نایب رئیس، رئیس کمیته داوران، نایب رئیس بانوان، سرمربی تیم امید و چند ملیپوش تیم امید را برکنار کرد.
با شرایطی که فدراسیون کاراته دارد اگر هرچه زودتر به وضعیت آن رسیدگی نشود، قطعاً این رشته ورزشی نیز در آیندهای نزدیک به حال و روز جودو میافتد.
یکی از مزایایی که موافقان وزارتخانه شدن ورزش به آن اشاره داشتند، تعیین ردیف بودجه و کمتر شدن مشکلات مالی اهالی ورزش بود، اما این مشکل نیز تاکنون حل نشده و پای صحبت مسئولان فدراسیونهای مختلف و کمیته ملی المپیک که بنشینی همچنان از بیپولی گلایه دارند.
شاید نرسیدن به موقع پول را به نوعی بتوان جبران کرد، اما بیتوجهی به ورزشکاران و تیمهای مدالآور هیچ جای توجیهی ندارد. تیمهای کشتی آزاد و فرنگی ایران در مسابقات جهانی نتایج خوبی کسب کردند و چند سهمیه نیز گرفتند، اما در بازگشت آنها به وطن نه خبری از استقبال آنچنانی بود و نه خبری از پاداش، در عوض افراد جویای شهرت با حواله خودرو و سکه طلا به استقبالشان رفتند.
تیم ملی بسکتبال پیش از عزیمت به مسابقات جام ملتهای آسیا (چین) نشستی دوستانه با وزیر ورزش داشت و آقای وزیر به سروقامتان وعده داد در صورت قهرمانی مجدد در این مسابقات صاحب سالن اختصاصی میشوند. با این حساب حالا که شاگردان ماتیچ حتی به نیمه نهایی نیز نرسیدهاند، همچنان باید حسرت داشتن یک سالن اختصاصی را بخورند و تیمهای ملی گروههای سنی دیگر نیز به نوعی پاسوز ملیپوشان بزرگ میشوند.
اگرچه زمان زیادی از شروع کار وزارت ورزش و جوانان نگذشته، اما تفکرات و شیوه عملکرد مدیران این وزارتخانه نشان میدهد اصلاً قرار نیست تحولی در جامعه ورزش ما رخ دهد و بیخودی نباید انتظار دگرگون شدن ورزش را داشت. در شرایطی که گفته میشد نمایندگان مردم از این پس میتوانند وزیر را برای پاسخگویی به مجلس احضار کنند، اما انتخاب بحثبرانگیز هیئت مدیره سرخابیها و انتقاد نمایندگان مجلس نه تنها فعلاً به جایی نرسیده بلکه عباسی حتی درصدد رفع ابهامات و پاسخگویی به انتقادات مطرح شده برنیامده، این هم یکی از همان دلایلی است که نشان میدهد تنها اسم سازمان ورزش به وزارتخانه تغییر یافته است.
نظرات کاربران در "وقت سؤال از وزیر ورزش است"
دارم غم جانکاهی شبهای سیاهی
وقت پاسخ کی است؟