قالب خبری داریا نیوز

پس از پدیده هایی مانند افزایش وزن و عدم تناسب اندام میان جوانان به خصوص دختران کشور این افراد که جمعیتشان در کشور روز به روز در حال افزایش است به سمت رژیم های غذایی و کم خوری رفته اند به طوری که کارشناسان نسبت به عوارض این موضوعات هشدار می دهند.

به گزارش گروه خواندنی های مشرق، شاید صحبت از نوعی بیماری عصبی که با بی‌اشتهایی، کم‌خوری و لاغری مفرط همراه است، در شرایطی که در جامعه امروز ما، چاقی و اضافه‌وزن از مشکلات بزرگ حوزه بهداشت و سلامت عمومی محسوب می‌شود، شگفت‌انگیز باشد، اما یافته‌های متخصصان تغذیه در کشور نشان می‌دهد که «آنورکسی» یا بی‌اشتهایی عصبی موجب شده برخی دختران نوجوان ما از این بیماری رنج بکشند.

کم‌خوری‌ عصبی شاید در ظاهر تنها یک مشکل به نظر برسد، اما در واقع حاصل آن بروز بسیاری از مشکلات روحی و روانی چون اضطراب و افسردگی و نیز ایجاد اختلالات قلبی، استخوانی و گوارشی است.

دکتر کوروش جعفریان، متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این خصوص می‌گوید: ‌امروزه بی‌اشتهایی عصبی تنها دختران نوجوان را گرفتار نکرده است بلکه بسیاری افراد در سنین بالای ۲۵ سال و در دوران میانسالی نیز به این بیماری دچار می‌شوند و خود را در معرض نارسایی‌های قلبی، استخوانی، گوارشی و اختلالات باروری قرار می‌دهند.

نخوردن غذا به خاطر ترس از چاقی

متخصصان تغذیه معتقدند که علت اصلی بی‌اشتهایی عصبی به طور خاص مشخص نشده است، یعنی مجموعه‌ای از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی و روحی – روانی در آن نقش دارند.

دکتر جعفریان با تاکید بر این‌که بی‌اشتهایی عصبی یک نوع اختلال سوء‌تغذیه است که در آن فردِ مبتلا با سرسختی و سماجت از خوردن غذا اجتناب می‌کند، می‌افزاید: بیشتر کسانی که به این بیماری مبتلا هستند، کنترل بسیار کمی بر این عادت خود دارند، به‌طوری که با پیشرفت این بیماری، فرد حتی اگر هم بخواهد نمی‌تواند غذا بخورد، چراکه به طور عمد از خوردن به دلیل ترس از چاقی پرهیز می‌کند، به این دلیل هم وزن بسیار پایین و کمتر از حد طبیعی دارد.

این متخصص تغذیه تاکید می‌کند: مبتلایان به بی‌اشتهایی عصبی هیچ‌گاه معیاری برای ارزیابی وضعیت خود اعلام نمی‌کنند، از وضعیت ظاهری خود راضی نیستند و همیشه در مقابل دیگران از تناسب اندام خود احساس شرمساری می‌کنند.

نوجوانان در دام بی‌اشتهایی عصبی

دوره نوجوانی با تغییرات فیزیولوژیک و روانی خاصی همراه است؛ زمانی که کودکان از دوران کودکی وارد بزرگسالی می‌شوند و به یک سری رفتارهای جدید و عکس‌العمل‌های تازه در مقابل بی‌توجهی‌های والدین‌شان دست می‌زنند که از عمده‌ترین این واکنش‌ها نخوردن یا کم‌خوردن غذاست.

دکتر جعفریان با تاکید بر این‌که کم‌خوری عصبی در زنان بیش از مردان شیوع دارد، می‌افزاید: کسانی که به بی‌اشتهایی عصبی مبتلا می‌شوند، بسیار ایده‌آل گرا هستند و افکارشان به محدوده کوچکی معطوف می‌شود. این افراد که بیشتر در سنین نوجوانی بوده، دچار افسردگی و اضطراب هستند و حتی از نظر روحی و روانی آنقدر آسیب‌پذیرند که در برخی موارد در دام اعتیاد می‌افتند یا دست به خودکشی می‌زنند.

آسیب‌های سیستم قلبی و گوارشی

یکی از نشانه‌های اصلی ابتلا به آنورکسی آن است که مبتلایان به این بیماری همیشه کسل هستند و احساس ضعف دارند و سرمای شدید به خصوص در انگشتان دست و پای خود احساس می‌کنند.

دکتر جعفریان تاکید می‌کند: عضلات و استخوان‌های این بیماران آن قدر ضعیف است که از انجام کارهای معمولی هم در برخی موارد عاجز هستند. اختلالات قلب و عروق در این بیماران بسیار شایع است، فشار خون مبتلایان به کم‌خوری عصبی بسیار پایین است و این افراد بشدت دچار کم‌خوابی هستند. سیستم قلب و کبد این بیماران نیز مختل می‌شود و حتی اسکلت مغزی و جمجمه‌شان هم به اندازه کافی رشد نمی‌کند.

این متخصص تغذیه اضافه می‌کند: مبتلایان به آنورکسی در معرض شدید کمبود ریزمغذی‌ها، ویتامین‌های گروه B، ویتامین D و کلسیم هستند، به همین دلیل از مشکلات استخوانی رنج می‌برند. یافته‌ها نشان می‌دهد که ۹۰ درصد این بیماران دچار پوکی استخوان و حدود ۴۰ درصدشان دچار افت فشار خون هستند.

متخصصان تغذیه هشدار می‌دهند که مبتلایان به آنورکسی با تضعیف سیستم ایمنی بدن به شدت در معرض ابتلا به بیماری‌های عفونی هستند. حتی در حالت‌های پیشرفته این بیماری، شخص به اندازۀ نیمی از وزن خود را از دست می‌دهد و دچار سوء‌تغذیه شدید می‌شود، اما باز نمی‌تواند خود را به خوردن غذا وادارد.

افزایش ریسک ناباروری

به گفته دکتر جعفریان هنگامی که شخص نمی‌تواند ۸۵ درصد وزن ایده‌آل و متناسب با قد خود را حفظ کند، به بیماری آنورکسی دچار شده است. بدن چنین افرادی فاقد چربی‌های ضروری و متناسب با حداقل نیاز فرد است، این عامل به خودی خود شانس بارداری را در این افراد کاهش می‌دهد. حتی اگر مبتلایان به کم‌خوری عصبی باردار شوند، فرزندانی کم‌وزن و ضعیف خواهند داشت.

روان درمانی تنها راه معالجه

متخصصان تغذیه تاکید می‌کنند که درمان آنورکسی به خاطر ریشه‌های روحی و روانی بیماری تحت نظر روانشناسان و با مراقبت جدی برای رفع ریشه‌های گرایش به این نوع کم‌خوری‌ها ممکن خواهد بود.

البته شیوه برخورد با هر بیمار مبتلا به آنورکسی بسته به علت گرایش او به کم‌خوری با دیگری متفاوت است. اصلاح عادات غذایی در این بیماران به مراقبت‌های روان شناسی دقیق و درازمدت نیاز دارد.

گروهی از روانشناسان معتقدند که کم‌خوری و لاغری نشانه‌هایی سطحی از مشکل یا مشکلات پیچیده‌ای است که فرد مبتلا با آن دست به‌‌‌گریبان است؛ مسائلی مانند عدم اعتماد به‌نفس، احتیاج شدید به محبت و توجه، مشکلات زناشویی و خودآزاری جزو مهم‌ترین عوامل ریشه‌ای این بیماری محسوب می‌شود، اما درمان از طریق بهره‌گیری از تئوری‌های تغییر رفتار بیمار و حتی اعضای خانواده‌اش در درازمدت ممکن خواهد بود.