امروز: یکشنبه, ۴ آذر , ۱۴۰۳ | ۰۷:۴۳:۴۹  آخرین بروزرسانی : مرداد ۲۳ام, ۱۳۹۰
سرخط خبری :
تبلیغات
  • تاریخ انتشار خبر : یکشنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۰ | کد خبر : 1597
    ارسال خبر چاپ خبر
  • نزدیک به ۵۰ سال نحوه تعیین روسای فدراسیون های ورزشی در ایران به شکل انتصابی بود تا اینکه در زمان ریاست مصطفی هاشمی طباء مصوبه ای شکل گرفت که تعیین روسای فدراسیون ها انتخابی شد و محسن مهرعلیزاده در زمان ریاست خود این مصوبه را اجرا کرد. هرچند در این مصوبه، یک تبصره ای گنجانده…

    نزدیک به ۵۰ سال نحوه تعیین روسای فدراسیون های ورزشی در ایران به شکل انتصابی بود تا اینکه در زمان ریاست مصطفی هاشمی طباء مصوبه ای شکل گرفت که تعیین روسای فدراسیون ها انتخابی شد و محسن مهرعلیزاده در زمان ریاست خود این مصوبه را اجرا کرد.
    هرچند در این مصوبه، یک تبصره ای گنجانده شده است تا در زمان لزوم، عزل و نصب رییس یک فدراسیون از طریق بالاترین مقام ریاست سازمان تربیت بدنی قابل پی گیری و اجرا باشد، که البته در مجامع عمومی فدراسیون ها در نهایت در این خصوص نظرات و آرا در جمع به رأی گیری گذاشته می شود.
    و شاید با تکیه بر این تبصره بود که مهندس علی آبادی رییس سازمان تربیت بدنی کشور از اواخر سال گذشته و به طور صریح تر از اوایل امسال، سخن از تغییرات روسای ۷ تا ۸ فدراسیون ورزشی ازجمله کشتی و فوتبال کرد.که نخستین تغییر آن رفتن طالقانی از ریاست کشتی و آمدن محمدرضا یزدانی خرم از فدراسیون والیبال به حوزه کشتی کشور بود و این تغییر بسیاری از نقادان را به نوشتن و سخن گفتن واداشت.
    به هرحال موج تغییرات روسای فدراسیون ها به عنوان یک خبر جریان ساز در مطبوعات و سپس در سطح جامعه چندی است که بسیاری را به خود مشغول داشته است. صرف نظر از نام یک فدراسیون و یا نام یک رییس در این گزارش به ویژگی ها و مولفه های مدیریتی در حوزه ورزش اشاره شده است که درپی می خوانید.
    ماهیت مدیریت ورزش
    مقوله مدیریت در ورزش و تربیت بدنی از سایر جهات مشابه سایر بخش های مدیریتی تصمیم ساز و تصمیم گیر کشور است، اما شاید بتوان گفت به دلیل ماهیت ورزش و حاشیه داربودن آن که طیف وسیع و گسترده ای را دربر می گیرد از اهمیت بیشتر و حساس تری برخوردار است.
    از این رو هر نوع تحول و تغییر در ورزش و تربیت بدنی کشور قابل لمس و عینی تر و روشن تر است و آثارش در سطح جامعه به ویژه با بازخوردهای وسیعی شکل می گیرد.
    امروزه با رشد و توسعه تکنولوژی و اطلاعات، مدیریت هم مبتنی بر این روند، درحال دگرگونی سریع و عینی است و مرز مدیریت سنتی و آمرانه درحال گذشتن است و اطلاعات و نوآوری و خلاقیت در مدیریت از موضوعات بااهمیت محسوب می شود.
    امروزه به دلیل دستیابی جهان به شاخص ها و استانداردهای قابل قبول و قابل تعریف برای همه کشورها، مسیر رشد و توسعه کاملا قابل نشانه گذاری شده است و تعیین جایگاه و رتبه در میان سایرین به سادگی قابل ارزیابی است.
    جامع نگری و برنامه ریزی بلندمدت ازجمله مباحث مهم پیش روی مدیریت در همه بخش ها به ویژه در حوزه ورزش (با قدرت زیاد دربرگیری و فراگیری آن) است.
    دکتر سید امیراحمد مظفری در این باره می گوید: واقع بینی و واقع گرابودن ازجمله نکاتی است که باید در تدوین شاخص ها و معیارهای ما گنجانده شود.
    باید جایگاه واقعی و درست خود را در داخل سیستم تعریف کنیم و براساس آن نقاط قوت و ضعف آن را بررسی کنیم تا از یک وضع موجود به یک وضع مطلوب تر تغییرجهت دهیم. با چنین دیدگاهی می توانیم نقاط تهدید و ضعف را تبدیل به فرصت کنیم و با جهت گیری درجهت تقویت آن عمل کنیم.
    اعمال مدیریت های سلیقه ای و گرفتاری در دام روزمرگی و شعار به جای عمل مانع از تحقق برنامه ها می شود و فرصت ها و سرمایه ها را تلف می کند.
    برای اشتراک این مطلب در فیس بوک کلیک کنید
    برچسب ها :
    نظرات کاربران در "مدیریت زمان وتفکر در ورزش کشور(قسمت اول)"
    تازه ترین اخبار