قالب خبری داریا نیوز

بازیکنان ومربیانی که از ایران به مسابقات جوانان ونوجوان جهانی اعزام شده اند حتماً مربی تیم سوئد را نیز دیده اند.

پیرمردی که با وجود کهولت سن اما با تمام توان وانرژی از این میز به آن میز می رود و بازیکنانش را تشویق وراهنمایی می کند .بهترین مشخصه برای شناسایی او کلاهی است که همیشه بر سر دارد.

از رفتار بازیکنانش با او می توان حدس زد که چقدر برای آنان عزیز و فابل احترام است.این شخص کسی نیست جز اریک نیلس سند برگ مدیر باشگاه انگبی استکهلم سوئد.در ذیل مصاحبه ای با این مربی کهنه کار سوئدی می خوانید که امیدورام حاوی مطالبی آموزنده برای همگان باشد.

آقای سندبرگ بازی پینگ پنگ را چگونه آغاز کردید؟

زمانی که ۱۷ ساله بودم این ورزش را آغاز کردم باشگاه ما (انگبی)در سال ۱۹۵۶ تاسیس شد و ۵۰ % باشگاه مختص فوتبال بودو در ابتدا مربی تیم فوتبال جوانان باشگاه بودم که تیم قویی بودو هیچگاه در سوئد به هیچ تیمی نباختیم.یکی از دوستانم ۵۰% باقیمانده (پینگ پنگ)را مدیریت می کرد ومن شروع به یادگیری این ورزش کردم وبعدها تیم ما در سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۵ قهرمان تیمی در مسابقات مردان سوئد شد.

چند سال است که با پینگ پنگ در ارتباط هستید؟

با توجه به سوال اول حدود ۵۶ سال است که با این ورزش در ارتباط هستم.

اولین مربی شما چه کسی بود؟

در ابتدا هیچ مربی ای نداشتم و چند سال بعد خودم مربی باشگاه شدم و از آن زمان تاکنون به کمک سایر دوستانم یکدیگر رادربحث آموزش یاری کرده ایم.

در طول این سالها چند بازیکن پرورش داده اید؟

جواب دادن به این سوال سخت است اما با کمک کمک مربی های جوانم تا کنون ۱۰ تا ۱۵ بازیکن پرورش داده ام.برای مثال کارل اکرلند و پانتس دیرفورس کمک مربیان من در کردستان عراق بودند.

آیا تا کنون مربی تیم ملی سوئد بوده اید؟

نه .من درخصوص بعضی مشکلات در موضع مخالفت با فدراسیون پینگ پنگ سوئد هستم از جمله این مشکلات می توانم به بحث آموزش (تکنیکی و تاکتیکی)اشاره کنم.یکبار دبیر فدراسیون سوئد بوده ام وسالها در هیئت رئیسه فدراسیون خدمتگزاری کرده ام.

در مورد تلخترین و خوشترین خاطره ورزش ای که داشته اید برای ما صحبت کنید.

شاید برنده شدن در مسابقات تیمی سوئد در سال ۱۹۹۲ با بازیکنانی مثل یان اوه والدنر –میکائیل اپل گرین-چن زیان-پاتریک تورسل برای اولین بارجزخاطرات خوب من باشد اما بهترین خاطره مربوط به مسابقات جوانان(زیر ۱۵ سال) سوئد است زمانی که بازیکن من جوناس اشتنر دو هیچ عقب بود و در گیم سوم هم ۹- ۱ عقب بود و من تقاضای تایم اوت کردم و تاکتیک بازی را عوض کردیم وبازیکن من توانست این گیم راببردو گیم پنجم را هم به راحتی تمام کردو ما بازی را بردیم.

بدترین خاطره من مربوط به زمانی است که یک مربی از خارج استخدام کردیم واو نتوانست کارش را به خوبی انجام دهد و بازیکنان ما از این موضوع در رنج بودند و روز ی که او رفت من احساس بدی داشتم .اما اکنون باشگاه ما با فرهنگ و افرادی مناسب بهتر از هر زمانی به کارش ادامه می دهد.

چه بازیکنی را بیشتر از همه تحسین می کنید؟

پیتر کارلسون به خاطر تواضع و فروتنی اش و به خاطر پشتکار وتلاشش.

زمانی که او به عنون نفر پنجم تیم سوئد انتخاب شد اما توانست مدال طلای انفرادی اروپا را از آن خود کند.او هم اکنون از مربیان خوب سوئد است وتنها اسلحه او و تنها یاریگر او قلب پاکش است.در میان بازیکنان باشگاه انتخاب کردن بازیکنی از میان اینهمه بازیکن به عنوان بهترین بازیکن سخت است اما در این ده اسل اخیرفلیشیا فالک(متولد ۱۹۸۹)و الیاس راینفر (که در سلیمانیه حضور داشت)را می توان نام برد.یان اوه والدنر(مرد جادوگر پینگ پنگ )جایگاه ویژه ای در پینگ پنگ داردو هیچ کسی با او قابل مقایسه نیست مردی که در چین به” درخت همیشه سبز”معروف است.

چه توصیه ای برای بازیکنان جوان دارید؟

ما در باشگاه یک کتاب قانون ویژه داریم که ده اصل (یا نصیحت یا اندرز)در آن ذکر شده است.اولین الزام این است که در زمان بازی از بازی کردن لذت ببرید.اصل دوم این است که تغییر وتنوع است که بازیکنان خوب را به وجود می آورد.اصل سوم:سعی کنیدتا آنجائیکه ممکن است به حریف اجازه بازی خوب ندهید(تاکتیک).اصل چهارم:اگر کنترل توپ را در اختیار دارید با آن کاری انجام دهید(نگذارید حریف در مورد آن تصمیم گیری کند).

عقیده شما در مورد پینگ پنگ ایران چیست؟

همیشه بازیکنان خوبی را از ایران میبینیم و مسابقات خوبی با آنان داشته ایم.ایران تجربه و دانش بالایی در پینگ پنگ دارد و این مطلب را چهل سال تجربه دیدار ایرانیان به من می گوید.بازیکنان شما اخلاق و رفتار خوبی دارند و همچنین دوستان خوبی در بین ایرانیان دارم.

چه پیشنهادی بریا تقویت پینگ پنگ در ایران دارید؟

تا جایی که ممکن است در رده های مختلف سنی در مسابقات بین المللی شرکت کنید.فقط با بازی کردن با استیل های مختلف است که می توانید روش بازی در مسابقات را یاد بگیرید.در بعضی کشورها مربیان به بازیکنان یاد می دهند که در تمرین یا در مسابقه خوب بازی کنند که این اشتباه بزرگی است.