قالب خبری داریا نیوز

در بحرانی ترین روزهای تاریخ تنیس روی میز ایران یا در کل رشته های ورزشی قرار داریم . ۶۴ روز از اعتراض بازیکنان به عملکرد این فدراسیون می گذرد ولی هنوز مشکلات پابرجاست .

فدراسیون با تغییرات جزیی می خواست بازیکنان را به مسابقات برگرداند ولی ملی پوشان هنوز راضی نشده اند و برای این یک رشته ورزشی که قدمت آن به ۸۰ سال میرسد و یکی از قدیمی ترین ورزش ها در ایران محسوب می شود ناخوشایند است .

فدراسیون دو موضوع مهم را مطرح کرد ابتدا بحث خط دهی از بیرون و سپس بازیکن سالاری را مطرح کرد تا فکر اظهان عمومی را منحرف و به همه بگوید مشکلی نیست و برخی دنبال خواسته های خود هستند . در خصوص خط دهی ، فدراسیون با واکنش شدید اهالی پینگ پنگ مواجه شد و پس از آن بازیکن سالاری را مطرح کردند که نگارنده نیز با پدیده بازیکن سالاری بشدت مخالفم ولی این موضوع مطرح می شود که آیا بازیکنان حق اظهارنظر و اعتراض به وضع نابسامان این رشته را ندارند .

البته فدراسیون هنوز نتوانسته رضایت جامعه تنیس روی میز را جلب کند و بیشتر بدنبال جلب رضایت وزارت ورزش است چراکه هنوز به ورود افراد غیرپینگ پنگی به فدراسیون اعتقاد دارد و این خود باعث چالش های جدید برای این رشته خواهد شد . انتصابات سفارشی که به وضوح مشخص است این نفرات از کجا و به چه دلیل در فدراسیون تنیس روی میز که هیچ سررشته ای از آن ندارند حکم می گیرند و مشخص است هیچ اتفاق خوشایندی نمی افتد و اختلافات ادامه خواهد داشت .

با این مقدمه مختصر می خواهیم به مسابقات رده بندی های انفرادی کشور و انتخابی تیم ملی بپردازیم . رده بندی های انفرادی کشور یک بار در تیرماه برگزار شد و در آن مسابقات فدراسیون می خواست ببیند بازیکنان بر حرف هایشان مصراند ولی دیدیم که نزدیک به ۳۰ بازیکن برترکشور در این رقابت ها شرکت نکردند .

 این مسابقات در مردادماه تکرار شد و بازهم بازیکنان شرکت نکردند . البته از ابتدا هم برگزاری مسابقات خصوصاً بدون حضور بازیکنان برتر کشور کاره اشتباهی بود که فقط به مشکلات دامن زد . فدراسیون بدون در نظر گرفتن خواست های بحق بازیکنان که بعداً برخی از روسای هیئت های کشور ، پیشکسوتان ، مربیان و…. به ناراضیان عملکرد فدراسیون ملحق شدند به مشکلات این رشته دامن زد .

بالاخره مسابقات انتخابی تیم ملی بدون حضور برترین ها برگزارشد و بازیکنانی انتخاب شدند که آرزوی آنها راه یابی به مسابقات دسته دو کشور بود . این نفرات قرار بود به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام شوند که این رقابت ها به تعویق افتاد . شاید این خبر خوشایندی برای ایران بود تا با حل مشکلات بازیکنان اصلی به این پیکارها اعزام شوند و با آمادگی کامل ضمن حضور در این پیکارها برای کسب سهمیه المپیک نیز آماده شوند .

برخی بازیکنان انتخاب شده جوانانی هستند که فدراسیون با سرمایه گذاری و برنامه ریزی می تواند امیدوار باشد که پشتوانه های تیم ملی بزرگسالان ساخته شود ولی در این مقطع حضور در مسابقات قهرمانی آسیا که بزرگترین رویداد تنیس روی میز در سطح قاره کهن محسوب می شود نمی تواند ایده خوبی برای جوانگرایی یا میدان دادن به جوانان باشد .

فدراسیون با اعزام این بازیکنان به مسابقات آسیایی فقط آنها را سرخورده و بی انگیزه خواهند کرد چرا که حضور برترین های آسیا و جهان ، آنها هیچ شانسی حتی برد در مقابل کشورهای درجه دو آسیا را نیز ندارند . باتوجه به جوانی این بازیکنان آنها باید در مسابقات جوانان و زیر ۲۱ سال شرکت کنند و با کسب تجربه پای به رقابت های بزرگسالان بگذارند .