قالب خبری داریا نیوز

بخش اول تریبون آزاد یا همان کرسی آزاداندیشی را با آقای پیمان ابوالحسنی آغاز و افتتاح میکنیم.
همانگونه که از نام این مطلب پیداست در این بخش سعی داریم از تمام طیفها و گروهها چه موافقان فدراسیون فعلی و چه مخالفان وحتی کارشناسان بی طرف و درمجموع تمام اقشار این رشته دعوت بعمل آوریم تا در این حوزه شرکت نمایند.

گفتنی است که هیچگونه محدودیتی برای افراد در این حوزه وجود ندارد و شرکت در این بخش برای عموم کارشناسان و مربیان و صاحب نظران و مسئولان وپیشکسوتان آزاد است.

بدون شک از میان گفته ها و نوشته ها و نظریات موافقان و مخالفان است که بسیاری از واقعیتهای موجود روشن خواهد.

مطمئنا پیشنهادات و راهکارهای شما در اجرای هرچه بهتر این بخش چراغ راه ما خواهد بود.

************************************************

با سلام خدمت آقای ابوالحسنی  وتشکر از حضور شما در این بخش !

 

جناب ابوالحسنی علت سکوت و غیبت شما پس از برکناری چه بود؟

همانطور که می دانید من به سیاست های این فدراسیون از بسیار قبل انتقاد داشتم واین روند ابتدا بصورت خصوصی با خود رئیس کنونی بود و وقتی نتیجه ای حاصل نشد به شکل علنی و در مطبوعات بود تا اینکه در مجمع سال ۹۱ بطور رسمی از فدراسیون و بخصوص رئیس به رییس مجمع که همان آقای سجادی است و بازرس فدراسیون (آقای بهرامی) شکایت کردم و پس از آن نیز به مراجع رسمی دیگر شکایات خود را ارسال کردم که بعد از اینکه شکایات جنبه رسمی بخود گرفت قضایای پشت پرده با حمایت شخص آقای سجادی شدت گرفت و نهایتا با یک فرآیند کاملا غیرقانونی منجر به برکناری شد اما در این میان تنها موضوعی که برای من دشوار بود این بود که فدراسیون که در مسئله برکناری دچار عجز و ناتوانی شده بود با روش هایی غیرقانونی و در عین حال ناجوانمردانه بازیکنان و مربیان و برخی داوران غیروابسته فارس را هدف قرار داد که موارد بسیاری پیش آمد که از موارد بارز آن تهمت گاوبندی به آقایان رویین تن و زارع بود که متاسفانه در این بین فقط سینا زارع آسیب دید و صدالبته آقایان مزدبگیر و برخی فرصت طلبان هم در این بین نهایت سواستفاده را کردند و یا از این هم عجیب تر ممانعت از شرکت تیم منتخب فارس در مسابقات کشوری بود ،کاری که اگر وزارت ورزش صاحب داشت اگر افرادی دارای صلاحیت ملی در وزارت ورزش مسئولیت دار بودند باید بخاطر آن فدراسیون شدیدا مواخذه میشد، به هرحال پس از برکناری با توجه به اینکه با افرادی ناجوانمرد روبرو بودم برای اینکه صدمه بیشتری به پینگ پنگ فارس نخورد ،سکوت اختیار کردم و اکنون که هیات جدید فارس شروع به فعالیت کرده ،دیگر دینی به گردن ندارم و مطمئنا با فراغ بال بیشتر به مسائل پینگ پنگ خواهم پرداخت،البته من غیبت نداشتم و فقط سکوت اختیار کردم!

آقای ابوالحسنی تحلیل شما از وضعیت کنونی پینگ پنگ ایران چیست؟

قبل از هرچیز جامعه پینگ پنگ را به چند دسته کلی تقیم می کنم و نظر خودم را درخصوص هرگروه جداگانه بیان می کنم:

الف- بازیکنان: از نظر من مظلوم ترین بخش جامعه پینگ پنگ (در کنار مربیان) ،بازیکنان هستند چراکه عملا بازیچه سیاست های مدیرانی هستند که عموما نه تنها در پینگ پنگ تخصص و دانشی ندارند بلکه در بسیار ی موارد با تعریف ورزش آشنا نیستند و عموما با توجه به ارتباطات و خارج از قوانین ورزشی انتخاب یا انتصاب می شوند. در این چند سال هم دیدیم که بازیکنان تراز اول کشور بسیار تلاش کردند تا به حق واقعی خود برسند اما متاسفانه زنجیره مدیران غیر ورزشی و سیاسی مانع از این شدند که کوچکترین حقی از آنها احقاق شودو نهایتا هم با روش های گوناگون که صرفا در سیاست رایج است به تک تک آنها لطمه زدند و درحالیکه تصمیمات در بالا اتخاذ شده بود به آنها تهمت بازیکن سالاری و اغتشاش گری زدند. در جاهای دیگر هم می بینیم که به محض اینکه یک بازیکن در خصوص مسئله ای معترض شود بجای اینکه او را توجیه کنند و به حرف های او گوش دهند او را تحت فشار قرار می دهند و یا عتاب می کنند. من در موردی شاهد بودم که یک بازیکن نوجوان را به علت اینکه کلاه را وارونه پوشیده و یا با شلوارک فاصله بین خوابگاه و سالن مسابقات را طی کرده از یک مسابقه برون مرزی محروم کردند ،درحالیکه این فقط بهانه بود تا آن بازیکن شهرستانی را محروم کنند که اگر قصد اصلاح یک رفتار ناپسند هم باشد مطمئنا با یک نوجوان این چنین رفتاری صحیح نیست و روش های منطقی و تاثیرگزار دیگری وجود دارد که آقایان مدعی اخلاق باید از آنها استفاده می کردند و متاسفم که بگویک این موارد یکی دوتا نیست.

 

ب- مربیان: به جرات می گویم که اگر عشق و علاقه این افراد نبود با ساختاری که ورزش پینگ پنگ دارد هیج جیزی نداشتیم و همیشه هم زحمت کش ها آخر صف هستند ،هرچند که اختلاف نظر در این قشر از بقیه اقشار بیشتر است اما این خودش لازمه رشد و پیشرفت است و بستگی دارد که مدیریت چگونه از این چالش ها نتیچه مطلوب استخراج کند

 

ج- داوران: من جامعه داوری را به دو بخش داوران و مدیریت داوری تقسیم می کنم که معتقدم داوران ما توانایی فنی بالایی دارند اما متاسفانه همواره با مدیریت بسیار ضعیف افرادی مواجه بوده که برای پوشاندن ضعف های خود و از دست ندادن منافع مالی هیچگاه به زحمت کشان واقعی فضای پیشرفت داده نشده است

درخصوص مدیریت داوری کشور هم فقط می توانم ابراز تاسف کنم،درفدراسیون پیشین هم این وضعیت حکمفرما بود و افراد انگشت شماری صرفا در راستای منافع شخصی خود برای داوران کشور برنامه ریزی می کردند و می کنند،طبیعتا از نظر شخصیتی بین آنها تفاوت هست اما از نگاه مدیریتی مجموعه ای مافیایی را تشکیل داده اند که هیج روزنه ای برای افراد خارج از این گروه وجود ندارد مگر اینکه به یکی از این افراد متکی و وابسته باشند. علت منفعل بودن جامعه داوری در مسائل اخیر نیز همین است ،همین نگاه مدیریتی در داوری موجب شده تا جامعه داوری از جامعه واقعی پینگ پنگ فاصله پیدا کند و در بسیاری از مسابقات شاهد هستیم که افرادی در حال داوری هستند که اکثرا از معلمین ورزشی هستند که به این قضیه صرفا نگاه مادی دارند و بسیارند افرادی که دارای درجات بین المللی هستند و حتی تدریس می کنند اما کوچکترین تعلقی به پینگ پنگ ندارند.

بسیار طبیعی است که شخصی که تنها نگاه مادی به این ورزش داشته باشددلیلی برای اعتراض ندارد،اگر پینگ پنگ نشد به والیبال میرود و اگر انجا هم نشد شنا یا بسکتبال و …. . عموما این افراد با توجه به دوره هایی که برای ارتقاء حقوق در رشته های مختلف ورزشی می گذرانند کلکسیونی از مدارک ورزش هایی که شاید بسیار سطحی با آن آشنا هستند، دارند

 

 

د- مدیریت: بحث مدیریتی را هم به دوقسمت مدیریت کلان کشور و مدیران استانی و زیرمجموعه هایشان تقسیم می کنم:

در مبحث مدیریت کلان کشور باید گفت افسوس و صد افسوس

در خصوص مدیران استانی باید بگویم که اگرانتخابات استانی در مجامعی که متشکل از اهالی واقعی پینگ پنگ آن استان باشد برگزار گردد، مطمئنا به نتیجه مطلوب نزیکتر خواهد شد و در غیر اینظورت اگر با مهره چینی ادارات کل و فدراسیون باشد دیگر امید چندانی به نتیجه نهایی نباید داشت. درحال حاضر با دخالت هایی که در استان ها صورت گرفته اصلا شرایط را مناسب نمی دانم در عین حال که روسای زحمتکشی هم داریم که از زندگی مادی و معنوی خود در این راه مایه گذاشته اند اما شرایط کلی را اصلا مناسب نمیدانم

 

-جناب ابوالحسنی شمایکی از افرادی بودید که در اوایل حضورآقای زارع پور و قبل ازانتخابات با فدراسیون همکاری می کردید اما بعد از انتخابات فاصله گرفتید،چرا؟

 

بنده پس از تغییرات ایجاد شده در فدراسیون در چند جلسه مختلف که عموما در هنگام برگزاری مسابقات بود با آقای زارع پور ملاقات کردم،بعد از مدتی ایشان بواسطه یکی از دوستانی که نظرش برای من محترم و با ارزش بوده و هست به همکاری بیشتر دعوت شدم،من هم با توجه به مچموعه افراد قابل قبولی(از نظربنده) که در ابتدای تغییرات در فدراسیون حضور داشتند با این انگیزه که در کنار ایشان می توانم بیشتر یاد بگیرم و هم برای اینکه بتوانم کمک کوچکی برای ارتقاء پینگ پنگ باشم به این مجموعه پیوستم.

در این مدت با رییس کنونی بیشتر آشنا شدم و متوجه شدم که جدا از رفتار ناپسندی که دارند(که در مجمع هم عنوان کردم و در اینجا صلاح نیست که تکرار شود)به هیچ عنوان دارای توانایی و دانش مدیریتی نیستند و متاسفانه علاوه بر همه اینها حرف و عملش یکی نیست.

اما مشکل اساسی که با اصول فکری من در تضاد کامل بود در هنگام انتخابات پیش آمد و آن نکته ای بود که در آن زمان همه دوستان همکار در آن اتفاق نظر داشتند که همان عدم حذف دیگر کاندیداها بود و ایشان هم با وجود قولی که در این خصوص دادند نه تنها برعکس عمل کردند بلکه از بدترین روش ها استفاده کردند تا دیگر کاندیداها از انتخابات کناره گیری کنند.

بعد از آن من از فدراسیون فاصله گرفتم و صرفا به فعالیت های استانی پرداختم اما با مسائلی که پیش آمد از جمله برخورد سرکوبگرانه با بازیکنان و چند مورد دیگر،بعد از اینکه در جلسات حضوری نتوانستم با ایشان به نتیجه برسم،سکوت را صلاح ندانستم و با وجود تمام مشکلاتی که برای من ایجاد شد هنوز هم معتقدم کار درست را انجام داده ام و اگر مجددا در همان شرایط قرار بگیرم مطمئنا باز هم همین کار را انجام خواهم داد .

 

جناب ابوالحسنی از فعالیت در استان فارس راضی هستید و صحبت خاصی در این خصوص ندارید؟

 

از نتیجه کار راضی هستم و گمان می کنم آمار گویای واقعیت هاست،هرچند معتقدم شایستگی بازیکنان و مربیان و هیات های شهرستانی فارس بیشتر از آنچه است که برایشان انجام شده و هنوز راه درازی در پیش است اما به هرحال بضاعت محدود هیات های استانی بخصوص در بحث نیروی انسانی برای کسانی که عملا درگیر کارهای هیاتی هستند روشن و واضح است.

متاسفانه مدیریت ورزش استان فارس (بجز دوران آقای دکتر خدابخش) مدیریتی در حد فارس نبود یا اینکه اصلا زمان کار مدیریتی پیدا نکردند و جالب است بدانید در این سه سال و نیم چهار مدیرکل به استان آمد که خود گویای شرایط وخیم مدیریت ورزش فارس ودر مجموع کشور است.

روسای شهرستانی خوبی داشتیم و به هرحال هرمجموعه ای نیاز به آموزش مستمر دارد و ما هم وظیفه داشتیم بیشتر به آنها بپردازیم اما من در کل از آنها راضی هستم و امیدوارم همچون گذشته با علاقه به کارشان ادامه دهند

جامعه داوران استان فارس هم مانند داوران کشور از یک زخم قدیمی رنج می برد که البته من برای درمان آن تلاش کردم اما درواقع مرهمی کوتاه مدت بر این زخم کهنه بود چراکه درمان چنین زخم هایی نیاز به زمان بیشتر دارد،با این وجود در آن زمینه هم تا حد زیادی اصلاحات انجام شد که امیدوارم قطع نشود چراکه معتقدم برای داشتن یک محیط موفق باید همه اجزاء آن سالم باشند وعضو مریض یگروز مجموعه را زمینگیر می کند.

صحبت خاص که خیر،اما باید یادآور شوم که این نتایج حاصل یک کار تیمی منسجم و داشتن همکاران کاردان و لایق بوده است و مایلم اینجا از آقای منوچهر جعفری و سرکار خانم مهناز سلاحی تشکر کنم که مرا همچون برادر کوچک خود یاری کردند

مجموعه مربیان بخصوص میعاد مکیف عزیز که با وجود سن کم ستون قهرمانی فارس است یا غلامحسین خیراندیش که با حداقل امکانات در اقلید قهرمان ملی پرورش می دهد ،همچنین در قسمت بانوان هم خانم ها کازرونی،سلاحی ،دستغیب ،تقیبی و… همگی با وجود اختلاف سلیقه مانند یک تیم قوی پینگ پنگ فارس را زنده،پویا و موفق نگه داشتند که برای همه آنها آرزوی سلامت و موفقیت دارم(البته اسامی زیاد است که اگر نام کسی را نگفتم عذرخواهی می کنم)

– در خصوص برگزاری مسابقات کشوری چه نظری دارید؟

در این زمینه موارد زیادی وجود دارد گه به نظرم به تنهایی یک مصاحبه طولانی خواهد شد اما مطمئنا و اکیدا با روش های کنونی موافق نیستم و ایرادات فراوانی چه در زمینه برنامه ریزی(زمان بندی و شیوه برگزاری) و چه در زمینه اجرا به آن وارد میدانم و تنها نکته ای که اینجا می توانم بگویم اینست که با وجود رییس فعلی فدراسیون و این کمیته برگزاری مسابقات هیج اقدام عملی در خصوص اصلاح سیستم برگزاری عملی نخواهد شد

 

– در خصوص مسائل مدیریتی پینگ پنگ کشور چه نظری دارید؟

 

– این سوال تا حدودی تکراری است اما در خصوص هیات های استان همانطور که قبلا هم گفتم از آنجاییکه روسای هیات های استانی باید با انتخابات استانی به این سمت منصوب شوند،تامین سلامت انتخابات شرط اساسی و لازم استکه متاسفانه در همه فدراسیون ها محل ایراد بوده و در فدراسیون آقای زارع پور شکل بسیار زننده ای به خود گرفته است.

– دخالت ادارات کل و یا عوامل فدراسیون در اینگونه انتخابات عملا بی توجهی به خواست عمومی اهالی آن استان است و هیچگاه از شخصی که حاضر شده برای حضور در چنین جایگاهی به تقلب و پارتی بازی دست بزند تمی توان انتظار سلامت کاری داشت و خطر اصلی این موضوع آنجاست که همین افراد باید از حقوق جامعه پینگ پنگ در مجمع عمومی فدراسیون دفاع کنند و اینجاست که باید گفت بیچاره پینگ پنگ !!! اما با وجود همه این صحبت ها افراد از خود گذشته و زحمت کشی در بین روسای هیات ها داریم که زندگی خود را وقف پینگ پنگ کرده اند که من برای آنها احترام فراوانی قائل هستم.در این سه سال هم فشار سنگینی بردوش هیات های استانی و شهرستانی بوده چراکه عملا به حال خود رها شده اند و فدراسیون وظیفه خود که حمایت مالی و معنوی از استان هاست را فراموش کرده و شاید تعداد کمتر از انگشتان یک دست هستند استان هایی که آنهم به دلیل روابط شخصی یا خاص!!! از کمک های فدراسیون برخوردار شده اند

– در خصوص روسای کمیته ها مطمئنا باید افراد متخصص دارای دیدگاه ملی و فرا ملی و با کارنامه مورد قبول و سالم کاری و سابقه اخلاقی مناسب استفاده کرد که ترجیح میدهم در خصوص افراد حال حاضر نظری ندهم.

– در خصوص رییس فعلی فدراسیون برخلاف نظر برخی آقایان معتقد هستم که باید فردی از جامعه پینگ پنگ که در جریان مسائل کلان و بروز مدیریت پینگ پنگ کشور باشد(یعنی حداقل در ده سال گذشته در مدیریت پینگ پنگ کشور فعال بوده باشد) و همچنین از نظر عملکرد ،اخلاق و مقبولیت عمومی کارنامه مناسبی داشته باشد و در مجمعی بیطرف و انتخاباتی سالم برگزیده شده باشد سکان این ورزش را به دست بگیرد و هرچه غیر از این باشدمطمئنا مشکلاتی که امروز با آن مواجه هستیم ادامه خواهد داشت

-درخصوص شخص رییس فدراسیون چه نظری دارید؟

به نظر من ایراد کار از ایشان نیست بلکه این ایراد به وزارت ورزش و شخص آقای سجادی برمی گردد که کوچکترین اهمیتی برای خواست عمومی و نظر اهالی ورزش قائل نیستند وگرنه فهمیدن این موضوع که شخصی با سابقه آقای زارع پور و بدون داشتن هیچ تخصصی در ورزش چه بر سر پینگ پنگ خواهد آورد موضوع پیچیده ای نیست( حالا مسائل انضباطی و غیره به کنار)!

– گفته می شود که حضورآقای زارع پور به این دلیل بوده که بین اهالی پینگ پنگ در خصوص انتخاب رییس اختلاف بوده است،آیا این گفته صحیح است؟

–

– اول اینکه متاسفم که برخی آقایان و خصوصا در مرکز کشور صرفا بدنبال حضور فردی هستند که بتوانند در کنار او به نان و نوایی برسند اما ،اما و اما مگر شما جایی را سراغ دارید که در این موارد بین افراد اختلاف نظر نباشد؟اگر اینطور است باید بگوییم چون در همه کشور ها بین احزاب مختلف اختلاف نظر داردباید مجلس یا دیگر سمت ها با افراد خارج از آن کشور پر شود، مثلا رییس جمهور پاکستان را از اکوادور بیاورند !!!

– اختلاف نظر بدیهی ترین موضوع در مباحث دمکراتیک است و به نظر بنده کسانی که چنین صحبتی می کنند بقیه را نادان فرض کرده اند و اگر وزارت ورزش می خواهد مانع از بروز مشکل در ورزش کشور شودباید به همه دیدگاه ها احترام گذاشته و اجازه دهد در فضایی برابر با یکدیگر رقابت کنند و از پیروز این رقابت حمایت کنند نه اینکه به حذف کاندیدا ها پرداخته و اعتماد عمومی را از بین ببرد

-در خصوص بحث آموزش چه نظری دارید؟

من آموزش مستمر را رکن اصلی پیشرفت در هر مجموعه ای میدانم و معتقدم آموزش نباید منحصر به مسائل فنی پینگ پنگ باشد بلکه متناسب با جایگاه افراد باید برای آنها دوره های آموزشی پیش بینی کرد،بطور مثال برای روسای هیات ها و کمیته ها برگزاری دوره های مدیریتی می تواند تاثیرات مثبت فراوانی داشته باشد

از سویی هم باید خروجی کلاس ها ارزیابی شده و هدفمند باشد و مانند برخی کمیته ها تبدیل به بازار و دکان نشود که افراد مستعد را فراری داده و یا مانع پیشرفت آنها بشوند.

-رابطه فدراسیون با هیات ها چگونه باید باشد؟ میدانم که قبل از انتخابات به شما سمت مسئول کمیته استان ها هم پیشنهاد شده بود،لطفا بفرماییدداستان چه بود؟

به نظر من رابطه فدراسیون و هیات ها باید یک تعامل دوطرفه باشد،طبیعتا هیات های استانی باید در راستای سیاست های کلان فدراسیون برنامه های خود را تنظیم کنند(اگر برنامه و سیاست کلانی وجود داشته باشد) و در مقابل هم فدراسیون بایداز نظر مالی برای هیات ها یک حامی خوب باشد و برای استان های موفق در اجرای برنامه ها(نه صرفا در قسمت قهرمانی) مشوق های لازم را در نظر بگیرد و از سوی دیگر استفاده از نظرات استان ها را در خصوص برنامه های اجرا شده می تواند راهنما و راهگشای فدراسیون در مراحل بعدی باشد.

درخصوص کمیته استان ها هم چنین پیشنهادی شد و من خواستار تدوین شرح وظایف و اختیارات برای این کمیته شدم و حتی آیین نامه پیشنهادی ای به رییس کنونی که آن موقع سرپرست بود دادم که به عنوان نمونه در یکی از بندها فرآیند تصمیم گیری در کمیته های فدراسیون بخصوص کمیته هایی ماند برگزاری که بیشترین سطح تماس را با استان ها دارندباید از فیلتر نظرات نیروهای فنی استان ها(دبیران استان ها) در مجمع دبیران و سپس مجمع روسای هیات ها در طول یک فرآیند مشخص عبور می کرد و نه اینکه رییس کمیته شب بخوابد و فردا صبح یک نطریه جدید را برای کل کشور اعمال کند که به گمان من تفکر انحصارگرای آقای زارع پور در کنار مشورت افرادی که در فدراسیون های پیشین هم بدنبال یکه تازی بودند مانع از تصویب آن شد و طبیعتا من هم مایل نبودم به هر بهایی و فقط برای داشتن سمت و ساختن سابقه کار این مسئولیت را بپذیرم.

-راهکار پیشنهادی شما برای خروج از شرایط کنونی چیست؟

اگر بخواهم بطور کلی بگویم : عدم دخالت وزارت ورزش و شخص آقای سجادی در فرآیند انتخاب رییس فدراسیون در کنار برگزاری مجمعی بیطرف با حضور همه کاندیداها و احترام به رای نهایی است.

به زبان ساده تر این است که آقای زارع پور باید برکنار شود و سرپرستی بیطرف که خودش نمی خواهد در انتخابات شرکت کند،به مدت حداکثر سه ماه انتخابات را برگزار کند و آقایان در وزارت ورزش و در راس آنها آقای سجادی قبول کند که باید به رای اهالی این ورزش احترام بگزارد و دست از حذف کاندیداها و مهره چینی در مجمع بردارند تا درنهایت نتیجه ای حاصل شود که از مقبولیت بالایی برخوردار باشد.

از سوی دیگر کاندیداها باید رزومه کاری و برنامه های مورد نظر و افراد مورد وثوق خود برای سمت های کلیدی را از پیش اعلام کنند و کارها بصورت پشت پرده انجام نگردد ، تا فردای انتخابات پاسخگوی صحبت ها و وعده های خود باشند و پس از آن وزارت ورزش به وظیفه اصلی خود که حمایت و نظارت (نه دخالت) بر فدراسیون هاست بپردازد، ان شاء الله