قالب خبری داریا نیوز

مقدمه

تنیس روی میز همانند ورزشهای دیگر، ابتدا با آموزشهای مقدماتی شروع می شود. آموزشهایی که بازیکن را از چند جهت آماده ی یادگیری تکنیک ها کرده که سرانجام پس از تمرینات سیستماتیک، تاکتیک ها آموخته شده و مسائل روانی و زیر شاخه های آن نیز در دستور کار یک مربی قرار میگیرد. اما همانطور که گفته شد، ابتدای آموزش را با مقدمات شروع می کنیم. این مقدمات تصویری لازم و حیاتی هستند که بعدها تاثیرات خود را به خوبی نشان میدهند. تاثیراتی همانند استیل صحیح بازیکن، کنترل و دقت بالا، محیط بینی، رفلکس عظلانی قوی، توانایی روانی بالا و همچنین توانایی جسمانی و …

این آموزشها اگر به درستی و با حوصله کافی صورت پذیرد، بازیکن را سریعتر و صحیح تر وارد فاز دوم که یادگیری تکنیک است می کند. در واقع خشت اول درست و صحیح چیده شده است.

فاز دوم، فاز آموزش تکنیک هاست. آموزش در این فاز به همراه بعد روانی صورت می گیرد تا بازیکن از ابتدا در بحث روانی بازی، با قدرت پیش رفته و بعدها دچار مشکل نشود.

ناهنجاریهای حرکتی چیست؟

هرگونه مکانیکی در تکنیک یک بازیکن که در چند جهت ابعادی نظیر نیروگیری ماکزیمم و صحیح، استیل با مرکز سقل صحیح و بازدهی بالا، شگرد مرکزی، اقتصاد انرژی و … باشد.

همانطور که میدانیم حرکات در تنیس روی میز توسط فدراسیون جهانی یکسان سازی شده اند اما قرار نیست تمام بازیکنان در سراسر دنیا حرکات را به یکصورت متعارف اجرا کنند. گاهی بازیکن با توجه به مواردی که در فوق مطرح گردید، حرکات را با کمی تغییرات اجرا می کند. در اینگونه موارد باید دانست که این مورد یک ناهنجاریست و یا به سود بازیکن است. مثلا بایکن تاپ اسپین زنی را در نظر بگیرید که در Back Swing حرکت خود راکت را موازی سطح زمین قرار می دهد.

آیا این یک ناهنجاریست؟

در اینجا باید به مواردی که گفته شد مراجعه کنیم و آنها را مورد توجه قرار دهیم. متاسفانه بعضا میبینیم که مربیان در شرایط فوق الذکر تصمیم به تعویض نوع حرکت کرده که نه تنها مفید نیست بلکه مانع پیشرفت بازیکن نیز می گردد.

مثال های دیگر:

بازیکن بک هند را با پیچ ساید اجرا میکند و یا بلوک هایش با پیچ مرده است. این بازیکنان در ضمن اینکه حرکات خود را بصورت مطلوب می آموزد باید از حرکات خود برای برهم زدن تشخیص بازیکن و کسب امتیاز نیز استفاده کند. گاهی اوقات این نوع حرکات به کمک بازیکن می آید. پس آیا نیازی به تغییر اجباری آنهاست؟؟

مربیان همواره میکوشند تا حرکات بازیکنان را بهبود بخشند. حال آنکه گاهی اوقات بدون توجه به نیازهای بازیکن خود و عدم شناخت کامل از او دست به تغییراتی می زنند که اثرات آن مخرب بوده و بازیکن دستخوش تغییراتی می شود که مفید نیست.

ذهن ورزشکار :

مغز انسان از دو قسمت شبیه به هم از لحاظ شکل تشکیل شده است. این قسمت ها شامل نیمکره راست و نیمکره چپ هستند که هریک مسئول انجام وضایف مشخص شده خود هستند.

پژوهشگران نیمکره راست مغز را نیمکره ورزشکار معرفی کرده اند و که ورزش را در حوزه فعالیت های خود دارد.

شاید شما هم همانند من به سوالاتی نظیر اینکه چرا بازیکنان چپ دست معمولا در ورزش موفق ترند و چرا کشورهای آسیای شرقی، سیر پیشرفتشان در ورزش سریعتر است و … بر خورده باشید.

قطعا یکی از دلایل آن استفاده از ویژگی های نیم کره راست مغز در سنین پائین است.

در اینجا به شرح فعالیت های این نیم کره و موارد بهبود بخش آن می پردازیم :

الف : ویژگی های نیم کره راست مغز

۱- هدایت سمت چپ بدن ۲- مرکز درک تصاویر

۳- درک لهن و صدا ۴- قدرت تشخیص

۵- قدرت خلاقیت ۶- تخیل و خواب

۷- ورزش و حرکات موزون ۸- استعداد موسقی

۹- حس لامسه ۱۰- جهت یابی

۱۱- خلاقیت و ذوق هنری و …

ب : راهکارهای تقویت نیم کره راست مغز :

۱- به مسائل بصورت کلی نگاه کنیم

۲- به خود مجال خیال بافی و قدرت تخیل بدهیم

۳- به اصوات و رایحه ها توجه کنیم

۴- بازی فکری داشته باشیم

۵- یادگیری را همیشه با کشیدن شکل و طرح انجام دهیم

۶- داستان بخوانیم و آن را بصورت تصویر در ذهن مرور کنیم. ( تصویر سازی )

۷- موسیقی بیاموزیم و از آن لذت ببریم

شاید شما با خواندن و دانستن این مطلب از خود بپرسید که این ها چه ارتباطی با ورزش پینگ پنگ دارد؟ شما را به مورد الف باز می گردانم، به موارد ذکر شده در این قسمت توجه کنید. شاید جواب سوالات شما هم در آنجاست.

در اینکه ورزشکاران نخبه انسان های عاطفی و خلاق هستند شکی نیست. پس ثابت می کند که نیمکره راست مغز در موفقیت ورزشکار نیز بسیار سهیم است درنتیجه راه های پرورش آن را بیاموزیم و انجام دهیم.

در کشورهای اروپائی و نیز آسیای شرقی در سنین پایه به مواردی که باعث پرورش قوه خلاقیت و ذوق هنری بازیکن می شود، بسیار توجه می شود. این موارد در نظام آموزشی آن کشورها بسیار مشهود است.

 محمد رضا دهقانی زاده