محمود جعفری کوهبنانی دبیر سابق آموزش و پرورش شهداد در شهدادنیوز نوشته است: من این عکس را با نامه ای سرگشاده و سراسر انتقادی با این مضمون که چرا بچه های مستضعف بخش محروم شهداد باید از ابتدایی ترین امکانات ورزشی محروم باشند و با سر و وضعی فقرزده به ورزش بپردازند برای مجله سراسری…
محمود جعفری کوهبنانی دبیر سابق آموزش و پرورش شهداد در شهدادنیوز نوشته است: من این عکس را با نامه ای سرگشاده و سراسر انتقادی با این مضمون که چرا بچه های مستضعف بخش محروم شهداد باید از ابتدایی ترین امکانات ورزشی محروم باشند و با سر و وضعی فقرزده به ورزش بپردازند برای مجله سراسری اطلاعات هفتگی فرستادم که با شرح طنز ذیل در صفحه طنز دستپخت عدسی مجله مذکور چاپ شد!
پیشگیری بهتر از درمان است!
ورزش کردن زمان و مکان ندارد. هم می شود در زمین چمن مصنوعی و سالن چند منظوره و باشگاه بدنسازی ورزش کرد، هم در زمین خاکی و حیاط خانه و محوطه پارکینگ، در نهایت می توان مثل کاپیتان صفحه دستپخت عدسی جناب محمود جعفری کوهبنانی روی خاک، بساط «پینگ پونگ» یا همان تنیس روی میز را برپا کرد و به علت آنکه اصلاً میزی وجود ندارد، بکار بردن لفظ تنیس روی میز کاملاً بی مسما و حتی مضحک به نظر می رسد!
محمودخان در نامه ارسالی خود افزوده است که چرا مسوولان پایتخت نشین به فکر این بچه ها نیستند و آنها مجبورند با امکانات ابتدایی و سر و وضعی فقرزده و محروم به ورزش بپردازند.
البته نگارنده معتقد است که در این مورد خاص نباید تقصیر را به گردن مسوولان انداخت. تجربه ثابت کرده که بازیکنان ما اگر روی میز نو پینگ پونگ بازی کنند و راکت فرد اعلای خارجی هم داشته باشند، باز هم زورشان به تنیسورهای چینی و فرانسوی نخواهد رسید.
چاپ شده در مجله اطلاعات هفتگی شماره ۳۲۶۲ چهارشنبه ۶ دی ۱۳۸۵