قالب خبری داریا نیوز

در روابطی که اختیاری است نه اجباری چه مشخصاتی می تواند دوفرد را که در ظاهر دارای خصوصیات اخلاقی متفاوت هستند در کنار هم قرار دهد؟در روابطی مانند روابط اداری، فرد به دلیل اجبار کاری ناخواسته مجبور است با افرادی رابطه داشته باشد و آنان را تحمل کند که خود درانتخاب آنان هیچگونه آزادی عملی ندارد.

اما آیا در روابط ورزشی که روابطی اختیاری است این جبر وجود دارد؟ اگرچنین جبری وجود ندارد چه چیزی می تواند دوفرد متفاوت را درکنار هم قرار دهد. مگر می شود فردی ادعای اخلاق کند وبعد با بی اخلاقی بسازد؟

مگر می شود کسی ژست عدالت خواهی بگیرد اما خود در بی عدالتی های یک مجموعه نقشی پر رنگ داشته باشد ؟

آیا این امکان وجود دارد که از صداقت وپاکی دم زد و با ناصادق ترین و ناپاک ترین ناپاک ها ساخت و مدارا کرد؟

هرچه بیشتر به این سوالات بر می خوریم ومی خواهیم جوابی برایشان بیابیم به سه راهی ای می رسیم که دوتای آنها رو به شهر و آبادی است اما راه سوم راه بی برگشت است و ظاهرا روبه نابودی اما عین آبادانی، مردی و مردانگی است که خیلی ها از آن دم می زنند ولی بویی از آن نبرده اند.

دوراه اول چیست؟

یا فردی که دم از اخلاق می زند فردی است که در ظاهر اخلاق مدار است و تظاهر به اخلاق مداری می کند ، اما در واقع فردی دروغ گو و دروغ پیشه است یا میزان منافع و مزایای ارتباطی این چنینی به حدی است که فرد حاضر است مانند پسر نوح با بدان بنشیند و راه ورسم پدررا فراموش کند.

این دوراه در ظاهر روبه شهر وآبادی است ودر همین پینگ پنگ خودمان چنین افرادی یافت می شوند که راه اول و دوم را که روبه سفرهای خوش و بی زحمت و پولهای آنچنانی است ، برگزیده اند.اینان دیگران را کور وکر فرض کرده اند و می پندارند چون خودشان سرشان را زیر برف کرده اند و دیگران را نمی بینند ،دیگران نیز آنا ن را نمی بینند.

غافل از اینکه دستشان به خوبی برای همگان رو شده است و خرده عزت و آبروی ورزشی خود را به خرده مزایایی فروخته اند که هم اکنون در اختیارشان است.آیا اینچنین معامله ای ارزشش را داردیا خیر ؟جواب این سوال برای همگان یکی نیست.

یکی همان دوراه اول را برمی گزیند و چشمش را برهمه چیز می بندد اما دیگری راه سوم را انتخاب می کند و اوهم چشمش را بر همه آنچه که می توانسته به دست آورد می بندد اما این دو چشم بستن ، تفاوتهای زیادی با هم دارند یکی در کمال آزادگی، سرافرازی و سربلندی حاضراست از همه چیز بگذرد اما حقی پایمال نشود دیگری هم حاضر است از همه چیز بگذرد و حق دیگران را پایمال کند .

یکی حاضر نیست پست ومقام ظاهری را بپذیرد چون همکارفردی دروغگو می شود دیگری برعکس حاضر است دروغگو شود ولی دو سفر مفت ومجانی هم برود رئیس اش هم هرکه می خواهد باشد ،باشد مارا چه غم .یکی اعتلای خودش را می گذارد تا اعتلای پینگ پنگ را ببیند دیگری پینگ پنگ را بی خیال می شود تا خودش بالا برود.

یکی توپ می شود هوا می رود وافتادن و برزمین خوردنش دور نیست دیگری سفت ومحکم بر زمین سخت و استوار بی اعتنایی به مناصب الکی دنیا ایستاده است .

سخن آخر با عدالت پیشه گان

عدالت یعنی زحمات جوانانی مانند شاهین اخلاق پسند ، میدیا لطف الله نسبی، محمد فرقدانی ،پارسا جنتی ، ،زهرا علوی را دیدن و بهای لازم را به آن دادن وپایمال نکردن حقوقشان.

عدالت یعنی لیاقت ها را دیدن و بهای لازم را دادن.

عدالت یعنی اگر فردی بهتر از من پیدا شد و توانست کاری را بهتر از من انجام دهد زیر آبش را نزدن.

عدالت یعنی به فرزندان خود آموزش بدهیم که اگر حق کسی را پایمال شده دید حتی اگر آن ناحقی بهره اش به او برسد ،از آن بگذرد و نپذیرد که در جایگاه ناحق قرار گیرد.

عدالت یعنی هرکسی بر اساس توانمندی خود به هرچه لایقش است برسد نه بر اساس لابی گری و رای جمع کردن از این و آن.

عدالت یعنی در مقابل آنچه می گیریم انرژ ی و وقت لازم را بگذاریم و وظیفه مان را به درستی انجام دهیم .

عدالت یعنی در جایگاهی که هستیم لیاقت لازم را برای احرازش داشته باشیم نه آنکه قحط الرجال شود وبه جایی برسیم

و عدالت هزاران معنی و مفهوم دیگر نیزدارد که بنده ازنوشتنش عاجزم .

گر کار جهان به عدل سنجیده بُدی                  احوال جهان جمله پسندیده بُدی
گر عدل بُدی به کارها در عالم                    کی خاطر اهل فضل رنجیده بُدی