قالب خبری داریا نیوز

نگاه و نگرشی به وضعیت تیم ملی تنیس روی میز ایران در حاشیه مسابقات جهانی تنیس روی میز ۲۰۱۵ چین و ارایه راهکارهای پیشنهادی .

از : امیرمیرصادقی ، رییس سابق فدراسیون تنیس روی میز ایران

(قسمت دوم)

سوژه و موضوع در مسابقات جهانی تنیس روی میز ۲۰۱۵ چین فراوان است که بتدریج به آنها خواهیم پرداخت.

اما در این مقاله در نظر داریم به بررسی و عملکرد تیمهای ملی تنیس روی میز کشورمان و نیز راهکارهای پیشنهادی الگوبرداری شده از کشورهای پیشرفته در زمینه تنیس روی میز بپردازیم.

خوشبختانه بطور کلی نتایج کسب شده بازیکنان تیمهای ملی کشورمان در ایندوره از مسابقات جهانی راضی کننده و تامین کننده نظرات علاقمندان به تنیس روی میز کشور می باشد که باید در اینجا یک خسته نباشید و خداقوت به همه عوامل این گروه عرض نمود.

ولی در کنار نقطه های روشن و امیدوار کننده ، متاسفانه نقاط تاریکی هم در تنیس روی میز کشور ما وجود دارد که نمی توان به سادگی از آن چشم پوشی کرد.

یکی از این نقاط تاریک این است که آیا از دیرباز تا کنون کمیته و تشکیلات وظیفه مند و واجدشرایطی وجود داشته که پس از هر اعزام تیمهای ملی به مسابقات بین المللی به خصوص مسابقات مهمی چون جهانی و آسیایی و …. عملکرد و سایه روشنهای کار بازیکنان و مربیان را ارزیابی و مورد رسیدگی قرار بدهد و راه حلها و راهکارهای اساسی پیشرفته و نوینی برای ضهفها و تنگناها و عدم موفقیت ها پیداکند و ارایه دهد.

در اعزام تیمهای مختلف تنیس روی میز سالهای سال است که یک شیوه سنتی و یکنواختی را دنبال می کنیم و دنباله رو قبلی ها هستیم و عموما هیچگونه تغییر و تحول جدید و برگرفته شده از رویکردهای پیشرفته روز این ورزش انجام نداده ایم و با ندانستن و نخواستن و نتوانستن فرصتهای طلایی را سوزانده ایم و هزینه های فراوانی را به خاطر این ندانم کاری ها پرداخته ایم و دوباره تکرار مکررات و روز از نو و روزی از نو.

بالاخره دیر یا زود باید همگام با پیشرفتهای تنیس روی میز جهان با آن همسو و همراه شویم و دارای این تشکیلات برای بهبود و اصلاح تنیس روی میز کشورمان باشیم در غیر اینصورت دودش به چشم جوانها و بازیکنان مستعد و رو به رشدمان خواهد رفت.

ریشه همه این مشکلات در اندیشه باز و فکر پیشرفته و باورهای غلط و شناختهای نادرست است که گاهی اوقات مسیر تنیس روی میز ما در مسیر غلط بیفتد افزون براین نداشتن یک سیستم پیشرفته مطابق با کشورهای پیشرفته در ورزش تنیس روی میز است.

به هر حال این روش فعلی مدل خوبی برای هدایت و پیشرفت تنیس روی میز نیست. یکی از دلایل مهم پیشرفت و موفقیت و پیروزی در بسیاری از کشورهای پیشرفته در تنیس روی میز مانند : چین ، تشکیلات سروسامان داده شده و علمی در کادر فنی تیمهای ملی آنهااست به این صورت که گروهی تحت عنوان ” محقق ” به صورت نامریی و نیروهای پنهان، پشت سر تیم ملی ، همه چیز این تیم را زیر نظر دارند و براین اساس برای تیم ملی برنامه های تمرینی و اموزشی پیشرفته و جدید و پیچیده ای را تهیه و تدوین می کنند و راهها و روشهایی که به نتایج عالی و بهینه در مسابقات ختم می شود را به مربیان تیم ملی و کادرفنی ارایه می دهند و به اینطریق به آنها کمک فکری و مشورتی می کنند و به عبارتی صریحتر ، آنها را آموزش و تعلیم می دهند تا این مربیان و کادر فنی این آموزش ها و مسایل کلیدی و اساسی را به بازیکنان تیم ملی انتقال دهند.

در اینجا این سوال مطرح است که مگر یک سرمربی ایرانی تیم ملی تنیس روی میز چقدر و چه اندازه دانش و اطلاعات کاری و کیفی تنیس روی میز دارد که بی نیاز از فراگیری دیگرانی که با دانش و خرد بیشتر و نیز با مطالعه و تحقیق بیشتر و همچنین با تجربه و بینش لازم در تنیس روی میز را دارا ست باشد.

با پیشرفتهای تکنولوزی که در ورزش پیشرفته جهان حاصل گردیده و ما به خوبی شاهد آن هستیم در حال حاضر ” ابزار ” نقش اول و اولویت را در پیشرفت و موفقیت و پیروزی ورزشکاران در میادین بین المللی ایفا می کند.

در اینجا ابزار به معنی و مفهوم :

۱ — مربی خوب ۲ — حریف تمرینی خوب ( پارتنر ) ۳ — آنالیزور و تحلیلگر ۴ —روانشناس ورزشی ۵ — وسایل و لوازم پیشرفته ۶ — وسایل کمک آموزشی پیشرفته ۷ — مربی بدنساز ۸ — ماسازور ۹ — متخصص آرتوپدی ۱۰ — متخصص تغذیه ۱۱ — مشاور فنی ۱۲ — فیزیو تراپ ۱۳ — نیروهای علمی و نیروهای کارشناسی ۱۴ -نیروهای انسانی کارآمد و بسیاری از ابزارهای مختلف دیگر که تا حدود زیادی این عوامل می توانند جایگزین استعداد و انگیزه شوند.

شان و کرامت تنیس روی میز کشور ما که یک قدمت ۶۹ ساله بطور رسمی دارد ایجاب می کند که در این راههای علمی پسند گام به جلو بردارد در غیر اینصورت ما یک کار ناقص و محدودی را در تنیس روی میز مان خواهیم داشت.

در حال حاضر و در این برهه اززمان تنیس روی میز کشور ما به یک فکر بکر تا نخورده مطابق با استانداردهای پیشرفته روز این ورزش نیاز دارد تا بتواند مانند کشورهای پیشرفته در تنیس روی میز در مسیر درست حرکت کند.

موتور فکری تنیس روی میز فقط قهرمانان و بازیکنان قدیمی نیستند ، بلکه مسایل علمی و تکنولوزی های پیشرفته و عوامل کلیدی که از آنها در بالا نام بردیم هستند که حرف اول و آخر را میزنند.

اینجا سخن بر سر افراد و نیروهای لایق و با سواد تنیس روی میز است که بیایند و موتور تنیس روی میز کشورمان را تعمیر و راه اندازی کنند.در حالیکه بسیاری از این اشخاص را سراغ داریم که استفاده خدمتی از آنها نمی کنیم.
حلقه مفقوده در تنیس روی میز کشور ما همانا نیروهای کارامد و متخصص و نیز نیروهای علمی است .ما نیاز به اجرای یک سیستم اموزشی پیشرفته و نیاز به یک اطاق فکر پیشرفته مطابق با پیشرفتهای روز تنیس روی میز جهان داریم.

نیاز به جوانگرایی و سرمایه گذاری روی افراد کم سن و سال داریم .نیاز به رفع اشکالات ساختاری در بدنه تشکیلات تنیس روی میز کشور داریم.نیاز به مهارتهای مدیریتی در کل هیاتها و مراکز تنیس روی میز کشور داریم.

چرا باید ما بدنبال یک آموزش ساده تر و راحت تر و کم کیفیت تر برویم. معتقدم که در حال حاضر ایجاب می کند که یک تغییر و تحول ریشه ای در شیوه ها و روشهای آموزشی تنیس روی میز کشور صورت بگیرد تا این ورزش هر چه سریع تر بتواند جلو برود و پیشرفت کند

انبوه جوانان و مربیان ما نیازمند هر چیز تازه و جدید و هر فکر و راهکار جدید تنیس روی میز هستند که باید کوشش نمود که این گروه محروم از امکانات فراگیر و نیز از آموزشهای فراگیر مدرن برخوردار شوند.

بازیکنان ما نیاز به زمان بیشتری برای تمرین کردن دارند و طبق معیارهای بین المللی یک بازیکن باید حدود ۲۰ تا ۲۵ ساعت در هفته تمرین کنندتا سطح مهارتهای خود را بالا ببرند.

بازیکنان ما باید روی مهارتهای قدرت و سرعت و شرایط جسمانی فعالیت و کار کنند و علاوه بر تمرین روی میز و پشت میز باید تمرینات خارج از میز را هم انجام دهند تا بتوانند به سطح مطلوب برسند.
مشکل و مساله عمده اغلب بازیکنان تنیس روی میزما این است که آنها کار فیزیکی و آمادگی جسمانی را مهم نمی دانند.
بازیکنان ما باید سخت روی تکنیکها به خصوص روی تکنیکهای اصلی و کلیدی و نیز سرویس و دریافت سرویس کار و فعالیت کنند.
در حال حاضر ما بازیکنان با استعداد زیادی در سطح کشور داریم که از نظر تکنیکی ،مشابه بازیکنان خوب بین المللی هستند ولی ان چیزی که بازیکنان ما را از آنها متمایز و مشخص می کند نحوه عدم استفاده از تاکتیکهای یشرفته و پیچیده است که ما باید روی این مسایل خیلی کار کنیم.مضافا براینکه بازیکنان ما با شیوه ها و روشهای تمرینی و آموزشی پیشرفته تا حدودی فاصله دارند.که باید روی این استانداردها کار کنند.

اشکال بزرگ بازیکنان تنیس روی میز ما انجام ندادن تمرینهای اختصاصی و تمرینات تاکتیکی است و اشکال دیگر بازیکنان ما حرکت نکردن یا سریع حرکت نکردن در پشت میز و تمرینات مربوط به حرکات پا است که باید مد نظر داشته باشند.

اغلب بازیکنان تنیس روی میز ما برای پیشرفت بازی خود فقط به تمرینات تکنیکی می پردازند و فقط روی اینکار تکیه می کنند و نمی دانند که تمرینات تکنیکی فقط ۲۰ تا ۳۰ در صد در پیشرفت بازی انها تاثیر دارد و ۷۰ تا ۸۰ درصد پیشرفت بازی یک بازیکن تنیس روی میز مربوط می شود به تمرینهای اختصاصی مانند :

۱ —تمرین با توپ زیاد ۲ — تمرین سرویس و دریافت سرویس ۳ — تمرین سایه زنی یا تقلیدی ۴ — تمرینات فکری و تمرکزی و تصویرسازی ذهنی چه در عمل و چه با تخیل و تصور ۵ — تمرینات فیزیکی و امادگی جسمانی ۶ — تمرینات تاکتیکی ۷— و غیرو…..

کلام اخر اینکه ریش تنیس روی میز را نباید به قیچی غیر تنیس روی میز داد.

باز هم در آینده در باره تنیس روی میز کشورمان و راهبردهای آن صحبت خواهیم کرد.

ادامه دارد……