قالب خبری داریا نیوز

سوال اساسی این است مربیان ما در ایران به چه نیاز دارند؟ و توقع آنها از کمیته مربیان چیست؟

آنچه مسلم است اساسنامه و آیین نامه کمیته مربیان در تمامی فدراسیونها موجود و در دسترس است اما چرا کمیته مربیان در فدراسیون ما هیچگاه در شان و جایگاه خود نبوده است؟ مربیان ماچه توقعی داشته اند که برآورده کردن ان برای فدراسیون هیچگاه مقدور نبوده و فراهم کردن آن سخت بوده است؟

در مبحث نیاز سنجی مواردی بنظر من میرسد و مسلما اگر این مطلب در سایت شما زده شود سایر دوستان هم نکاتی را به آن خواهند افزود و ان موقع شما متوجه آنچه که بر سر کمیته مربیان آمده است خواهید شد.

۱ ) نیاز های آموزشی

در باب نیازهای آموزشی دوره های باز آموزی ،امتحانات اولیه پیش از دوره، نظارت بر عملکرد توسط مربیان پیش کسوت هیپگاه توسط اعضائ کمیته مربیان انجام نشده و بر آموزش های کلیشه ای و چند روزه کمیته اموزش بسنده شده است که اغلب در جزوات و کتابها در دسترس است.در حالیکه نیمی دیگر از آموزش بر پایه تجربه عملی و بازخورد مطالب است که این امر اساسا مغفول مانده است.

نکته دیگر اصرار بر شیوه های سنتی است که این امر هم باید با اعزام مربیان برجسته اصلاح و بازنگری شود.

۲)تا زمانیکه مربیگری را شغل ندانیم و مربی ما بیمه نداشته باشد به او ظلم کرده ایم و از عشق و علاقه و جوانی او سوئ استفاده شده است. مثلا آقا اقبال ما در سن حدود ۶۰ سال و با حدود ۴۰ سال مربیگری مستمر ،چرا نباید یک بیمه داشته باشد. من خودم از روند تحلیلی عملکرد جسمی خودم خبر دارم و شکر خدا که شغل دیگری دارم و بیمه ای بر آینده ام فراهم است اما بسیاری از دوستان در استانها از این حداقل امکان بی بهره اند.پس ضرورت بیمه مربیان را بعنوان یک هدف تعیین و برای آن تلاش کنید . این یکی از برنامه های من در آمدن به فدراسیون بود.

۳) مسئله حق الزحمه مربیان

تعیین ایتم هایی برای حقوق این عزیزان لازم است .سابقه و تجربه ، مدرک تحصیلی، مدرک مربیگری، تعداد جلسات تمرینی در هفته، تحویل و ارتقائ بازیکن در سطح استانی و در سطح ملی میتواند دراین تعیین حق الزحمه موثر باشد.

۴)ارزیابی عملکرد در راستای شایسته سالاری

این یک مورد اساسا در فدراسیونهای این چند ساله اخیر فراموش شده بود. اگر ارزیابی عملکرد باشد ،خود مربی مربوطه هم کاستی هایش را میداند و برای اصلاح روش هایش کار خواهد کرد و پیشرفت میکند .وظیفه اساسی کمیته های فنی ارزیابی عملکرد مربیان ملی است و وظیفه کمیته مربیان هم ارزیابی عملکرد مربیان استانی. فکر نکنم تا کنون حتی یک فرم ارزیابی عملکرد در کمیته مربیان یا کمیته فنی طراحی و یا مورد توجه قرار گرفته باشد.مثلا در این ۵ سال گذشته ما در یک رده سنی و با یک مربی خاص ،چه پیشرفت هایی را شاهد بودیم؟ چرا؟ و چه دست آوردهایی داشته ایم ؟وچرا؟ نمیشود که یک مربی خودش اجرا بکند و خودش هم ارزیابی ارائه بدهد ؟ اگر کمیته های فوق توان این امر را ندارند کمیته ای برای ارزیابی عملکرد نیاز داریم تااز عملکرد سایر بخش ها گزارش هایی مدون به هیات رییسه فدراسیون بدهد.

۵)مربیان تیم های ملی ما نیازهای آموزشی خاص دارند. بنظر شما کی باید این نیازها را تشخیص و برای آن برنامه ریزی نماید. مسلما این کار بعده کمیته مربیان و همکاری مشترک با کمیته آموزش است. الان ما داریم چه میکنیم؟مثلا نیازهای آموزشی سرکار خانم لیموچی سرمربی محترم بانوان را چه کمیته ای می سنجد و برای آن و ارتقائ سطح علمی و عملکرد ایشان برنامه دارد؟خودشان که تمام زندگی شان در این امر گذشته تا کی باید تنهایی این مسیر سخت را طی کنند این امر در مورد تمام مربیان محترم صدق میکند.

۶) فدراسیون برای این نظارت و ارتقائ باید بودجه بگذارد نه اینکه از مربیان دوباره مایه بگذارد و از آنان ورودیه سنگین برای دوره ها بخواهد

اگر امروز از من و آقا اقبال و آقا جمیل و خانم قوام زاده و خانم لیموچی و…..برای یک کلاس باز آموزی پول بگیرند این درست است؟مگر من و آقا جمیل و دیگران اینهمه مطلب از سایتهای مختلف می خریم و ترجمه و تایپ در دسترس میگذاریم پولی گرفته ایم؟؟؟

۷)نحوه ی تعیین صلاحیت مربیان باشگاهی هم مهم است. تقریبا تنها جایی که به مربیان پول میدهتد همین ۵ باشگاه است پس این حق مربیان سازنده ما است که در این زمینه هم حضوری داشته باشند

۸)سازمان تیم های ملی نیازمند احیاست

۹)برپایی سالانه دو بار سمینار و گردهمایی مربیان استانی برای نیاز سنجی ،ارائه برنامه ها، هم اندیشی و… لازم است

۱۰)تعداد مربیان اعزامی به مسابقات برون مرزی و دوره های برون مرزی باید افزایش یابد. اینکه مربیان و بازیکنان ثابت باشند حکایت از بی پشتوانه بودن دارد.

ارادتمند عمیدی