قالب خبری داریا نیوز

مصاحبه امیر احتشام زاده چهره ماندگار تنیس روی میز ایران با سایت پیشکسوتان

بدون شک هر زمان که نام پینگ پنگ ایران به زبان آید، ستاره درخشانی به نام امیر احتشام زاده در ذهن ها خواهد درخشید. نفر شانزدهم پینگ پنگ جهان که از تمام زیر و بم این رشته به خوبی آگاه است. مردی که هیچ گاه سودای عنوان و سمت نداشت و بنا به گفته خودش خواست تا همیشه «امیر احتشام زاده» باقی بماند. در بعدازظهر یک روز پاییزی با پیر پینگ پنگ ایران گفتگو کردیم. وی دفترچه خاطراتش را ورق زد و از روزگار گذشته حکایت ها کرد:

س:‌ نظر شما در مورد انتخابات اخیر فدراسیون پینگ پنگ چیست؟
انتخابات بسیار خوبی بود. اتفاقا من مرتب پیگیر اخبار و برنامه های فدراسیون بودم و از حامیان آقای قارداشی.

نظرتان در مورد تغییراتی که در فدراسیون ایجاد خواهد شد چیست؟

ببینید بستگی به خیلی مسائل دارد. آینده را نمی شود پیش بینی کرد. اما فکر می کنم با توجه به شناختی که آقای “قارداشی” از مسائل این رشته دارد اوضاع بهتر شود و ما هم به عنوان پیشکسوت از ایشان حمایت می کنیم. با اینکه خودم قرار نیست سمتی در فدراسیون داشته باشم، ولی درخدمت فدراسیون خواهم بود و آنچه را که می دانم یادآور خواهم شد.

در جریان هستند که مدتی است باشگاه پیشکسوتان راه اندازی شده است. این اتفاق جدید که نگاهی نو به مقوله پیشکسوت و پیشکسوتان دارد را چگونه ارزیابی می کنید؟

عملکرد باشگاه عالی است. از آقای زندی تشکر می کنم. من ایشان را بیش از ۵۰ ساله که می شناسم. ایشان هم “کاربَر و هم کاربُر”‌ و هم اینکه پیشکسوت این کار هستند و اطلاعاتشان در زمینه پینگ پنگ حتی از من هم بیشتر است و با توجه به صحبت هایی که کردند،امیدوارم که بشود برای پیشکسوتان کاری انجام شود.

سیر تاریخی که بر پینگ پنگ گذشته است را چگونه ارزیابی می کنید؟

مسیر تکاملی داشته است ولی چند سالی هم متوقف شد.

در چه سالهایی؟

فکر می کنم در زمان آقای شهنازی یک مقدار جوانگرایی بیشتر شد که الان نتایج آن مشخص است. ممکن است برخی از دوستان با آقای شهنازی اختلاف نظر داشته باشند ولی واقعیت این است که آقای شهنازی به پینگ پنگ ایران خدمت کرد. من مشاور عالی وی بودمو از اقدامات ایشان خبر دارم. البته من فقط دو مرتبه در فدراسیون پینگ پنگ سمت گرفتم آن هم به عنوان مشاور. یک بار زمان مهندس مجدآرا و دفعه دوم هم در زمان آقای شهنازی.

آینده پینگ پنگ ایران را چگونه می بینید؟

با انتخاب آقای قارداشی فکر می کنم آینده خوبی در انتظار پینگ پنگ باشد به خصوص اگر ایشان هم گزینش همکاران را به درستی انجام دهند. امروز پینک پنگ چندین بازیکن خوب دارد که حتی می توانند از نوشاد و نیما عالمیان هم بهتر باشند.با اینها ما می توانیم در عرصه بین المللی جایگاه بهتری را تحصیل کنیم.

بحث استعدادیابی تا چه اندازه در پینگ پنگ دنبال می شود؟

در فدراسیون باید هیاتی را برای استعدادیابی در نظر بگیرند که وظیفه شان شناسایی و کشف نیروهای با استعداد و علاقمند به این رشته باشد. داشتن کمیته استعدادیابی یکی از ضرورتهایی است که تا الان به آن توجه لازم نشده است.

عمده ترین مساله ای که پینگ پنگ ما برای بهتر جلوه گر شدن در آسیا و جهان به آن نیازمند است چیست؟

اول از همه به یک مربی خارجی نیاز داریم که مطابق با شرایط ما باشد و دانش فنی بالایی داشته باشد نیازمندیم تا مربیان و بازیکنان ما زیر نظر وی تربیت شده و تجربه کسب کنند.

شما مربی خارجی خاصی مدنظرتان است؟

خیر.

یعنی مربیان ایرانی، این قابلیت هایی که شما فرمودید را ندارند؟

من به درستی اطلاعی در این زمینه ندارم. الان یکسری مربی داریم، ولی اگر می خواهیم به سطح اول دنیا برسیم باید یک مربی بزرگ خارجی بیاوریم. با مربی خارجی ما صددر صد بهتر خواهیم شد.

اما عده ای بر این باورند که پینگ پنگ ایران نمی تواند در سطح بالای جهان قرار بگیرد.

می تواند، چرا نتواند؟ مثلا من خودم زمانی که بازی می کردم جز ۱۶ نفر اول دنیا شدم،‌ کاپ بازیکن برتر جهان را گرفتم. تیممان در دنیا نهم و در آسیا سوم شد.

ولی سالهای بعد این روند دیگر ادامه نیافت!

ببینید عوامل مختلفی دخیل بودند. شاید استعداد ذاتی ما بوده. باور نمی کنید من روزی ۹ تا ۱۲ ساعت بازی و تمرین می کردم. یا مثلا آقای بزرگزاده که با من در یک تیم بود همین گونه تمرین می کرد.

الان بازیکنان شرایطی دارند که روزی ۱۲ ساعت تمرین کنند؟

ببینید قدرت اقتصادی بچه های امروز به گونه ای نیست که بتوانند روزی ۱۲ ساعت تمرین کنند. آن زمان من قدرت اقتصادی داشتم حتی خودم یک زمین به فدراسیون پینگ پنگ اهدا کردم. آن زمان تیمسار امان اله جهانبانی رییس سازمان ورزش بود و به من گفت ما پول نداریم که تیم ملی ایران را به مسابقات خارج اعزام کنیم. من آن زمان ۱۶ ساله بودم، پولدارهم بودیم. یک زمین در بلوار کشاورز که ۵ هزار متر مساحت داشت را اهدا کردم به مبلغ ۱۲ هزار پانصد تومان. الان همان زمین ۱۲۵ میلیارد تومان است. همین اقدام باعث شد که تیم اعزامو راه رفتن به خارج از کشور برای پینگ پنگ مهیا شود. گرچه ما در آن مسابقات موفق نبودیم، ولی بعداً در سال ۵۷ نتیجه آن را گرفتیم.

در فدراسیون جدید سمتی خواهید گرفت؟

هیچ وقت. ۳۲ سال پیش آقای مهندس داوودی شمسی رییس سازمان ورزش شد و می خواست مرا به سمت رییس فدراسیون پینگ پنگ انتخاب کند. گفتم:«آقا من نمی توانم.» گفت:‌ «چرا؟» گفتم: «اگر من رییس فدراسیون شوم بعد از چند سال مرا از کار بر می دارند. من می خواهم همین امیر احتشام زاده بمانم» که ایشان هم پذیرفت و یک نفر دیگر را انتخاب کرد من هم حمایتش کردم که آقای صفوی زاده بود.

اولین کاری که در فدراسیون باید انجام شود چه کارهایی است؟

اول اینکه باید بودجه این فدراسیون را زیاد کنند. مهمترین موضوع پول است که باید در اختیار فدراسیون بگذارند. آدم های کارکشته را در سمتهایی مهم مثل دبیر،‌سرمربی، کمیته فنی که همه صاحب نظر باشند، به کار گیرند. کمیته فنی باید از کسانی تشکیل شود که شخصیت ذاتی داشته باشند. پینگ پنگ را بلد باشند و بشناسند و بی طرف باشند. و بخواهند که به پینگ پنگ بها بدهند. نه اینکه بخواهند از این رشته نفع شخصی ببرند. من هم بهشان مشاوره می دهم. آقای قارداشی قهرمان خوبی بوده، انسان خوبی است و احترام پیشکسوت را دارد. دبیر فدراسیون هم بود و آدمی است که در این رشته سابقه دارد. من فکر نمی کنم ایشان اشتباه کند.

حرف آخر

به جوانها بیشتر بها بدهند. الان ما حدود ۱۰ بازیکن پینگ پنگ خوب داریم که در سالهای آینده می توانند ستاره شوند و برای تیم ملی مثمرثمر باشند. حتی از نوشاد و نیما عالمیان هم می توانند بهتر شوند. حمایت همه جانبه نیاز دارند هم مادی هم معنوی.