قالب خبری داریا نیوز

برخورد نامناسب ملی‌پوش تنیس روی میز کشورمان پس از قهرمانی در رقابت‌های دسته برتر تعجب برخی از افراد حاضر در آکادمی بین‌المللی تنیس روی میز را به دنبال داشت.

به گزارش پایگاه تخصصی پینگ پنگ کشور وبه نقل از خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، رقابت‌های تنیس روی میز دسته برتر کشور روز گذشته به پایان رسید. در دیدار نهایی این رقابت‌ها نوشاد عالمیان با نتیجه ۴ بر یک از سد مهران احدی گذشت و به مقام قهرمانی دست یافت.

در پایان این مسابقه و در حالی که اصحاب رسانه در انتظار گفت‌وگو با نفر اول مسابقات بودند، اما ملی‌پوش المپیکی کشورمان با رفتاری عجیب و غیرحرفه‌ای از مصاحبه خودداری کرد و در رفتاری عجیب‌تر از مدیربرنامه‌هایش خواست تا به جای او با رسانه‌ها مصاحبه کند.

عالمیان با بیان جمله «حال و حوصله ندارم، مدیر برنامه‌هایم به جای من مصاحبه کند» از گفت‌وگو با رسانه‌ها امتناع کرد تا نشان بدهد در ۲۵ سالگی و در اوج پختگی یک ورزشکار هنوز در نحوه تعامل با رسانه‌ها به پختگی لازم دست نیافته است.

نکته جالب توجه اینکه مدیر برنامه‌های عالمیان نیز عنوان کرد که در حضور این ورزش، صحبت کردن او جایز نیست تا به نوعی نارضایتی خود از رفتار این ملی‌پوش تنیس روی میز را بروز بدهد.

همچنین باید به نارضایتی و تعجب برخی از افراد حاضر در آکادمی بین‌المللی تنیس روی میز نیز اشاره کرد که در برخورد با اصحاب رسانه از این مسئله ابراز تاسف کردند.

این اولین بار نیست که عالمیان دست به چنین رفتاری می‌زند. این ورزشکار پیش از این هم چنین رفتاری را نشان داده بود و البته هر بار به اصرار یک نفر از تصمیم خود منصرف می‌شد، اما این بار به حرف هیچ‌کسی گوش نداد و با ابراز بی‌علاقگی از مصاحبه، کار خود را ادامه داد و به انداختن عکس یادگاری با افراد حاضر در آکادمی پرداخت.

چنین واکنش‌هایی از ورزشکاری که طی سال‌های اخیر بهترین پینگ‌پنگ‌باز ایران و سابقه رویارویی با نفرات برتر دنیا از جمله «ما لونگ» چینی را دارد، بسیار عجیب است. ای‌کاش نوشاد علاوه بر الگوبرداری از نحوه تمرینات و مسابقات برترین‌های تنیس روی میز دنیا، از رفتارهای آنها نیز الگو بگیرد.

وی که از جوانی نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت، این روزها نیاز بیشتری به تفکر درباره تعامل خود با رسانه‌ها دارد. به هر حال هیچ مسئول و ورزشکاری نمی‌تواند این موضوع را کتمان کند که رسانه‌ها نقش زیادی در موفقیت دارد. در واقع نباید اینگونه باشد که در زمان موفقیت، رسانه‌ها نادیده گرفته شوند و در زمان ناکامی و ناراحتی، دیواری کوتاهتر از رسانه پیدا نشود.