شمین مرادی یکی از دختران قهرمان عرصه علم و ورزش کشور است که باتوجه با برخی بی مهریها که به او روا گردیده وبارها دل او به جرم بی گناهی شکسته شده است اما هنوز هم قدرتمند وتوانا مشغول تمرینات خود برای حضور در رقابتهای قهرمانی است. شمین مرادی دخترقهرمانی از خانواده تماما ورزشکار وشناخته…
شمین مرادی یکی از دختران قهرمان عرصه علم و ورزش کشور است که باتوجه با برخی بی مهریها که به او روا گردیده وبارها دل او به جرم بی گناهی شکسته شده است اما هنوز هم قدرتمند وتوانا مشغول تمرینات خود برای حضور در رقابتهای قهرمانی است.
شمین مرادی دخترقهرمانی از خانواده تماما ورزشکار وشناخته شده ملی وبین المللی است.
اصولا خوبی اینگونه مصا حبه ها شناخت این قهرمانان برای عموم ورزشکاران کشور بوده وهمچنین آشنایی با دیدگاهها و خواسته های ورزشکاران طراز اول است.
امیدواریم مسئولین امر بادرایت خود برخی مشکلاتی را که در این مصاحبه به آن اشاره گردیده رفع نمایند.
۱-لطفا خودتان را برای بینندگان سایت بیشتر معرفی فرمایید؟
من شمین مرادی دشت از استان تهران ،۲۸ ساله ، مهندس کامپیوتر و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی گرایش مدیریت سازمان های ورزشی هستم .
۲-ازسابقه ورزشی ومقامهای کسب شده برای ما بگویید؟
اولین رشته ی ورزشی من ژیمناستیک بود که در کودکی به آن می پرداختم بعد ازآن شناگر شدم و موفق شدم مقام دوم نونهالان تهران در رشته ی قورباغه را کسب کنم ، همچنین بطور همزمان در رشته مینی بسکتبال مدارس منطقه ۶ تهران موفق به کسب مقام دوم شدم .
اما در نهایت بدلیل اینکه مدت زمان زیادی را به همراه مادرم در سالن های تنیس روی میز و به تماشای این رشته و بازی های قهرمانان این رشته می پرداختم در نتیجه به این رشته گرایش ویژه ای پیدا کردم و بصورت حرفه ای تمرینات خود را در رشته تنیس روی میز شروع کردم . اولین مدال خود را در سن ۹ سالگی در مسابقات نونهالان استان تهران کسب کردم. از مهم ترین مقام های ورزشی خود می توانم به موارد زیر اشاره کنم:
عضویت در تیم ملی تنیس روی میز بانوان ایران (از سال ۱۳۸۰ تا سال ۱۳۸۳).
عضویت در تیم ملی جوانان کشور (از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹).
عضویت در تیم منتخب دانش آموزان مدارس کشور در سال ۱۳۷۷٫
عضویت در تیم ملی تنیس روی میز بانوان ایران و کسب مقام سوم تیمی در مسابقات اولین دوره پایتخت های کشورهای آسیایی – اسلامی در سال ۱۳۸۳٫
عضویت در تیم ملی تنیس روی میز بانوان ایران و کسب مقام دوم تیمی در سومین دوره بازی های کشورهای اسلامی در سال ۱۳۸۰٫
مقامهای قهرمانی و نایب قهرمانی در مسابقات سوپرلیگ باشگاه های کشور (از سال ۱۳۷۷ تا سال ۱۳۹۱).
مقام های قهرمانی و نایب قهرمانی دانشجویان دانشگاه آزاد کشور در سه رشته تیمی ،انفرادی و دوبل آزاد در هر دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد (از سال ۱۳۸۰ تا سال ۱۳۹۰).
مقام اول انفرادی دانش آموزان کشور در سال ۱۳۷۹٫
دریافت لوح ” زرین برگ سپاس” از مدیرعامل باشگاه ذوب آهن اصفهان بدلیل درخشش در مسابقات لیگ کشور.
۳ -خانم مرادی لطفا از وضعیت تمرینی دختران تهران برای ما بگویید؟
دختران تهران شرایط بسیار سختی را برای تمرین کردن دارند که این اثر خودش را در رده بندی های کشوری گذاشته. چرا که قبلا تهران بدلیل وسعت و امکانات بهتری که نسبت به سایر شهر ها داشت بازیکنان خوب زیادی داشت اما در حال حاضر تهران جز مناطق محروم به شمار می رود. ما باید بین ۱ تا ۲ساعت را در راه باشیم تا به تنها سالن تمرینی مان سالن حجاب برسیم .شرایط تمرین با دست قوی هم که از لازمه های ماندن در رده های بالا است اساسا در تهران مهیا نیست.
درصد بالایی از بازیکنان دختر برتر کشور غیر تهرانی هستند که پدر و یا برادرشان قهرمان این رشته هستند و یا مربی مرد دارند و به همین دلیل قدرت دست شان در بازی بسیار تقویت می شود. در استان های دیگر مسافت های از محل زندگی تا محل تمرین شان کم می باشد بنابراین می توانند دو وعده در روز با مربی های مردشان تمرین کنند و همین باعث پیشرفت سطح تنیس روی میز استان های دیگر شده است.
ما بازیکنان تهرانی با حجاب بسیار قابل قبول و مجاز ورزشی نیز اجازه توپ زدن با مربی مرد را در سالن های استان تهران نداریم . بعد مسافت به تنها سالن هیات تنیس روی میز استان تهران ( سالن حجاب) برای اغلب ما بازیکنان تیم تهران بسیار زیاد است و نهایتا بتوانیم روزی یک بار تمرین داشته باشیم.
۴-وضعیت تنیس روی میز بانوان را چگونه ارزیابی میکنید؟
وضعیت پینگ پنگ بانوان بسیار بهتر از قبل شده از نظر سطح بازی بچه ها، اما ما پتانسیل بهتر از این ها را هم داریم. در حال حاضر همه ی بازیکنان برتر کشور با هم رقابت نزدیک داریم و همه اگر امکانات باشد شایسته ی گرفتن حتی سهمیه المپیک و رنکینگ های بالا در جهان هستیم.
متاسفانه وضعیت مسابقات لیگ باشگاهی ما کمی نابسامان شده و چند سالی هست بدلیل کاهش تعداد باشگاه ها ، لیگ در حال منحل شدن است و کل مدت زمان مسابقات سوپر لیگ کشوری ما در سه ماه آذر ، بهمن و اسفند خلاصه می شود و بقیه ماه های سال مسابقاتی برای شرکت کردن برگزار نمی شود.
مسابقات دوستانه ،دهه فجر،کشور های اسلامی و همجوارسال ها است برگزار نشده است.تنها سالی یک بار اعزام به مسابقه جهانی داریم .البته ماه گذشته بعد از سال ها مسابقات جام فجر برگزار شد که شرکت در ان برای همه ما بازیکنان تجربه بسیار خوبی بود.
۵-لطفا بفرمایید چه مشکلاتی در این حوزه وجود دارد؟
در مصاحبه دوستانم خواندم مشکل ما فقط عدم وجود مربی خارجی است اما به نظر من وجود حریف تمرینی قوی و خارجی در کنار مربی خارجی نیاز ما می باشد . بسیاری از بازیکنان در اردو هایی حتی با مربی کره ای که در سال ها پیش به مدت ۲ ماه داشتیم، پسرفت داشتند چراکه مربی کره ای فقط روش تمرینی می داد و ایراد ها را اصلاح می کرد اما ما دختر ها در اردوی تیم ملی حتی با مربی کره ای، همچنان با خودمان تمرین می کردیم. در حالیکه شاید محجوبه عمرانی در سالن شهر خودش با پدر و برادر ملی پوش خود تمرین می کرد، نتیجه بهتری می گرفت.
مثلا درمسابقات سهمیه المپیک پیش رو ، ما هم باید مربی مجرب و کارآزموده داشته باشیم که همه ی حریفان از کشور های قزاقستان و ازبکستان و غیره را با سبک های بازیشان شناسایی کند و هم حریف تمرینی هایی با سبک بازی آن ها که با بچه های تیم ملی توپ بزند .اگر این شرایط مهیا باشد قطعا موفق به کسب سهمیه المپیک خواهیم شد.
۶-چه پیشنهادی برای بهبود اوضاع دارید؟
۱-در درجه اول ایجاد برابری بین دخترها و پسرها از نظر سطح امکانات
۲-اردو های طولانی مدت تیم ملی و هدفمند با تعداد بازیکن زیاد ، با مربیان مجرب ، حریف تمرینی های قوی و حریف تمرینی خانم ازکشور های قوی تر
۳-وجود سیستم لیگ مستمر و حرفه ای طوری که هرکدام از ما بازیکنان برای امکانات تمرینی اسپانسر داشته باشیم.
۴- افزایش شرکت در مسابقات بین المللی
۷-شما از خانواده ای هستید که مادر شما سلطان تنیس روی میز کشور نامیده میشودآیا این قضیه برای شما تبعاتی داشته است؟
از نظر لطف شما در مورد مادرم بی نهایت ممنونم. مادر و پدرم هردو مهم ترین مشوقین من بودند برای رسیدن به سکوهای قهرمانی .
پدرم بزرگمهر مرادی دشت سابقه کسب طلای جوانان آسیا در رشته فوتبال را دارند ، مادرم نیز به معنای واقعی در رشته تنیس روی میز شاخص هست و برای خدمت و پیشرفت تنیس روی میز ایران خیلی تلاش کردند ، که جا دارد از هردو قدردانی کنم .
باید بگویم که دختر سیما لیموچی بودن افتخار بزرگی است ، اما متاسفانه به همین دلیل ، بارها و بارها در حق من اجحاف شد . مادر من همیشه به مسائل با دید تخصصی نگاه کردند و مشکلات علمی و فنی را همیشه با صراحت کلام بیان می کردند، که معمولا برای افرادی خوشایند نبود و اون افراد هم هیچ وقت نتوانستند من رو بعنوان یک شخصیت مستقل ورزشی از مادرم تفکیک کنند.
به عنوان مثال مادرم بعد از سال ها از ریاست تنیس روی میز بانوان ایران کنار رفتند و فردی به جای ایشون اومد که همیشه با مادرم اختلاف نظر داشت و ایشون اولین تلاشی که کردند این بود که من رو از تیم ملی خط بزنند ولی چون من در مسابقات انتخابی تیم ملی، مقام کسب کرده بودم و رسما بعنوان بازیکن تیم ملی انتخاب شده بودم و خط زدن من از تیم ملی براشون مقدور نشد ، بنابراین شب اعزام به مسابقات جهانی قطر در سال ۸۲ ، اعزام تیم ملی را لغو کردند !
واقعیت این است که عوامل روانشناختی نقش بسزایی درموفقیت یک بازیکن رشته تنیس روی میز دارد و بین دو بازیکن که سطح بازی یکسان و حتی متفاوتی دارند آن کسی که شرایط روحیه ای بهتری دارد نتیجه بهتری می گیرد. من همیشه باید سعی می کردم از نظر روحی از یک بازیکن معمولی هزاران بار قوی تر باشم چون در هر مسابقه ای عده ای کارهایی می کردند که من را تضعیف کنند و من همیشه چالش داشتم.
۸-چه درخواستی از مسئولین فدراسیون دارید؟
برای پیشرفت فکر و برنامه ریزی کنند و بی طرف و حرفه ای رفتار کنند…
۹-لطفا یک خاطره خوب از زندگی ورزشی خودتان برای ما عنوان بفرمایید؟
بهترین خاطرات ورزشی من در باشگاه ذوب آهن اصفهان در ۴ سال اخیر رقم خورد و یک روز فراموش نشدنی ، روزی که تیم پتروشیمی تهران را که چند سال بود که از آن ها می باختیم را بردیم .در اون بازی ، من یکی از بهترین بازی هایم را ارائه دادم به دلیل دو برد انفرادی من و یک برد دوبل من با یار دوبلم “انا فیاضیان” تیم ما برنده شد.
جا دارد از خانم فرشته سموعی مربی تیم باشگاه ذوب آهن اصفهان تشکر ویژه داشته باشم. چهار سال پیش من از نظر بازی تقریبا به حدی ضعیف شده بودم که باید کم کم از تنیس روی میز خداحافظی می کردم ولی بعد از حضورم در تیم ذوب آهن اصفهان و با مربیگری فوق العاده تکنیکی-تاکتیکی و همچنین روحی ایشون تونستم به اوج برگردم تا جایی که از مقام چهاردهم ایران به مقام سوم ایران رسیدم .
۱۰-درخاتمه اگر حرفی برای بینندگان سایت دارید بفرمایید:
اولین مربی من در این رشته مادرم بودند که دستشان را می بوسم و بعد از ایشان خانم ایران الیاسون و فرانک حیدری و در نهایت هم خانم فرشته سموعی عزیزم که همه این عزیزان از پیشکسوتان و قهرمانان اسبق این رشته بودند ، قدردان زحمات همه مربی های عزیزم هستم.
باتشکر
باسلام
من ب
با سلام خدمت شما و شمین عزیز
از خواندن مصاحبه شمین و دیدن عکسهاش خیلی خوشحال شدم. ما در دوره تحصیلی راهنمایی و دبیرستان همبازی بودیم و من خبرهای مربوط به ایشان را دنبال میکنم و ارادت خاصی هم به خانم لیموچی دارم.
برای شمین عزیز و پینگ پنگ کشورم آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم روزی دستهای غیر ورزشی تصمیم گیرنده از پینگ پنگ کشورمان قطع شود
برای دختر خوبم شمین جان آرزوی سلامتی و موفقیت می کنم و امیدوارم در کنار مادر بزرگوارش که افتخار شاگردی ایشان را داشته و دارم روز های خوب و شادو توام با موفقیتی داشته باشد
ممنونم خانم رجبی عزیز مهربون..
ممنونم مریم عزیز…
سلام شمین عزیزم
از اینکه عکساتو دوباره دیدم خیلی خیلی خوشحالم،و همیشه برات آرزوی موفقیت دارم و همین طور استاد عزیز و مهربونم سرکار خام لیموچی.و مطمئنم به زودی زود با لطف خداوند شاهد درخشش هر دوی شما عزیز هستم.
سلام بر …… عزیز
در عصر چاپلوسی هاهمسفر باد نشدن هنر است.
درود بر تو که هم قدم سختی هایی.
آرزومند شادکامی ها و موفقیت های پیاپی.
ممنون از مهشید و ممنون از گوهر عزیزم و اینکه هم قدم سختی های کسی که هم قدم سختی هام بوده هستم …
سلام شمین جان.بهترین روزها و لحضه ها را برایت ارزومندم و اطمینان دارم با تلاش و بشتکاری که داری روزی تمام حقی را که شایسته انی را از بینگ بنگ و ادم هایی که … خواهی گرفت.
درود به شمین که همیشه و در هر شرایط سخت خودش را از نظر بازی رو فرم حفظ کرده .دیر نیست منتظر رسیدن به باید هایت هستم.
امیدوارم همیشه پیروز باشی
سلام استاد عزیزم ارزوی موفقیت و پیروزی در تمام مراحل دارم عاشقتون هستم
شمین موفق باشی
سلام خانم مرادی عزیزم..دلم براتون خیلی تنگ شده..با دیدن عکساتون دلم پرکشید برای دیدنتون از نزدیک..ممنونم بابت تمام زحمتهایی که برای شاگرد کوچیکتون کشیدید..امیدوارم همیشه شاد و سلامت باشید..خییییییییییلی دوستون دارم..