قالب خبری داریا نیوز

تا المپیک لندن مدت زمان زیادی باقی مانده اما آیا مناسبات و روابط ایران و انگلیس که رو به تیرگی نهاده، می‌تواند روی تصمیم ایران برای شرکت در المپیک تابستانی ۲۰۱۲ تاثیرگذار باشد؟ پاسخ به این سئوال نیاز به زمان دارد. ایران تاکنون تصمیمی برای عدم شرکت در المپیک نگرفته اما کسی می‌تواند آینده را پیش‌بینی کند؟

المپیک لندن برای ایران بدون حاشیه آغاز نشد. اعتراض به لوگوی این مسابقات که طراحی مشکوکی داشت و عبارت zion (صهیون) را به اذهان متبادر می‌کرد، گرچه با پاسخ مبهم مقامات انگلیسی همراه شد اما پس از مدتی سر و صداها خوابید تا اینکه اعتراض گروهی از دانشجویان به اقدامات انگلیس و به تبع آن تجمع و ورود به سفارت، مناسبات ایران و انگلیس را تحت تاثیر خود قرار داد.

حالا روابط سیاسی به پایین‌ترین حد ممکن رسیده، درست مثل روابط اقتصادی که با تحریم بانک مرکزی ایران توسط انگلستان عملا به صفر رسید. وقتی در دو حوزه مهم اقتصاد و سیاست، اوضاع بدین گونه پیش می‌رود معلوم نیست در حوزه ورزش چه اتفاقی رخ دهد.

به یاد بیاوریم که ایران المپیک‌های تابستانی آفریقا و شوروی سابق را تحریم کرد، گرچه فضای انقلابی آن روزها چنین تصمیمی را می‌طلبید و اوضاع کنونی با آن روزها تفاوت بسیار دارد.

به المپیک لندن از دید دیگری نیز می‌توان نگریست؛ اینکه ورزشکاران ایرانی پرچم ایران را درست در قلب بریتانیا برافراشته سازند و مقامات انگلیسی ناچار به توافق سرود ایران شوند. این دستاورد کمی نیست.

از سال دیگر آینده سیاست ایران و انگلیس مشخص به نظر نمی‌رسد. انگلیس، سفارت ایران را تعطیل کرد و دیپلمات‌های ایرانی به تهران برگشتند و از سوی دیگر سفیر ایران نیز خاک کشور ما را ترک کرد. سفیر انگلیس در مصاحبه اخیر خود گفته تا زمانی که تضمینی برای امنیت سفارت وجود نداشته باشد و مصوبه مجلس بر قوت خود باقی باشد (مصوبه‌ای که می‌گوید روابط ایران و انگلیس باید در حد کاردار باشد) نمی‌توان به بهبود روابط امیدوار بود اما ایران دغدغه‌های جدی‌تری دارد و نسبت به سیاست خصمانه بریتانیا علیه ایران سئوالات بیشماری طرح کرده است.

با این حال تا تابستان سال آینده چیزی مشخص نیست. طرفین اعلام کرده‌اند که روابط دو کشور قطع نشده، این به معنای آن است که تا تابستان سال آینده ممکن است روابط بهتر شود یا اینکه در همین حد باقی بماند. همین یکی دو روز اخیر کشتی‌گیران ایرانی برای حضور در مسابقات امتحانی المپیک در لندن با مشکل ویزا مواجه شده‌اند.

 مشکلی که به نظر می‌رسد در آینده بازهم تکرار شود. قطعا تحریم المپیک لندن تصمیمی نیست که تنها وزارت ورزش و کمیته ملی‌المپیک اتخاذکننده آن ‌باشد. این دو نهاد گرچه متولیان رسمی ورزش کشور به شمار می‌آیند اما مسئله مهمی چون تحریم المپیک توسط مقامات ارشد اجرایی و حکومتی آنالیز می‌شود و توسط آنان است که مشخص می‌شود تحریم المپیک لندن در راستای منافع ملی کشور است یا نه.

ایران المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا در آمریکا را تحریم نکرد در حالی که روابط ایران – آمریکا در تمام سالهای پس از انقلاب قطع شده است.

کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان در این مدت هیچ بحثی در این باره نداشته‌اند اما طبعا این ایران است که باید تصمیم نهایی را بگیرد و لندن نمی‌تواند در این بازی نقش اصلی را ایفا کند