قالب خبری داریا نیوز

فارغ از این بحث که تغییر ساختار ورزش از معاونت ریاست جمهوری به وزراتخانه چقدر اثربخش است، یک سوال اساسی که مطرح می‌شود این است که اصلاً در چه کشورهایی ساختار مشابهی وجود دارد؟ چه کشورهای دیگری وزرات ورزش دارند؟ و ما از چه الگویی داریم پیروی می‌کنیم؟

در پاسخ باید گفت پس از یک بررسی اجمالیِ ساختارهای ورزش در دیگر کشورها، مشخص می‌شود که تقریباً در هیچ کشور توسعه‌یافته‌ای چیزی در سطح وزارت ورزش وجود ندارد. در این کشورها معمولاً ورزش به یک حوزه‌ی دیگر وصل است که گاهی مرتبط است با ورزش و گاهی نامرتبط. در کابینه‌ی دولت بسیاری از این کشورها ورزش با آموزش پیوند دارد.

در خیلی از کشورها نیز به بهداشت، یا فرهنگ، رفاه، گردشگری و یا ارتباطات. در سوییس ورزش در وزارت امنیت ملی و دفاع ملی جای گرفته و در ژاپن هم «وزارت آموزش، فرهنگ، ورزش، علم و فناوری» داریم. در اتریش، بلژیک، دانمارک، چک، یونان، فنلاند، یونان، آلمان، ایرلند، هلند، نروژ، پرتغال، اسپانیا، سوئد، استرالیا، کره جنوبی و ایالات متحده آمریکا که به هر حال هر کدام در ورزش جهان وزنه‌ای به شمار می‌آیند، ورزاتخانه‌ای اختصاصی برای ورزش وجود ندارد.

تنها مورد مشابه وزارت ورزش و جوانان ایران، در فرانسه است که آنها هم دو موضوع جوانان و ورزش را با هم ترکیب کرده‌ و «وزارت جوانان و ورزش» را در کابینه‌ تشکیل داده‌اند. مسئولیت فدراسیون‌های ورزشی ملی و همگانی، امور جوانان، مراکز ورزش عمومی و استادیوم‌های ملی مانند استاددوفرانس پاریس، بر عهده‌ی وزیر جوانان و ورزش است. در مورد فرانسه البته باید به این نکته اشاره کرد که در میان کشورهای توسعه‌یافته به داشتن ساختارهای کهنه معروف است.

اما تقریباً در هیچ کشور توسعه‌یافته‌ی دیگری وزارت ورزش وجود ندارد. در انگلستان به عنوان نمونه که یک پست تحت عنوان «وزیر ورزش» هست، در اصل او یک «وزیر جونیور» در «اداره‌ی فرهنگ، رسانه و ورزش» است.

وزرای جونیور در ساختار سیاسی انگلستان وزرایی‌اند که عضو کابینه به شمار نمی‌روند و اغلب ریاست هیچ وزارتخانه‌ای را بر عهده ندارند. سطح وزیر ورزش نیز در انگلستان در گذشته بالاتر بود و چند وقتی است که به وزیر جونیور تنزل یافته. «اداره‌ی فرهنگ، رسانه و ورزش» مسئولیت فرهنگ و ورزش و برخی مباحث رسانه‌ای مثل پخش تلویزیونی و اینترنت را برعهده دارد. همچنین مسئولیت گردشگری، تفریح و صنایع خلاق.

نکته‌ی قابل توجه در مورد اغلب این کشورها کمرنگ شدن سازمان یا وزارت ورزش در راستای کوچک‌سازی دولت‌هاست. آنچه باقی مانده بیشتر یک سازمان ناظر بر ورزش در کل کشور است که در وزارتخانه‌ای دیگر ادغام شده و وظیفه‌ی اصلی‌اش اداره‌ی ورزش همگانی و عمومی است. در حالیکه کمیته‌های ملی المپیک بیشتر در ورزش قهرمانی نقش دارند.

به عنوان مثال در آلمان پنج سال پیش سازمان ورزش این کشور منحل شد و با ادغام در کمیته ملی المپیک این کشور، «سازمان ورزش المپیکی آلمان» (DOSB) تشکیل یافت که زیر نظر کمیته‌ی بین‌المللی المپیک است. هدف از این کار تسهیل در اجرای سیاست‌ها و جلوگیری از وجود دو متولی در اداره‌ی ورزش بود.

با این حال کشورهایی هم هستند که وزارت ورزش دارند. اما این کشورها اغلب کشورهای در حال توسعه یا توسعه‌نیافته هستند. در آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی، و در برخی از کشورهای شرق اروپا که وزارت ورزش را از دوران اتحاد جماهیر شوروی و عصر پرده آهنی به ارث برده‌اند. در اغلب این کشورها دولت بزرگ است و حضوری پررنگ در همه‌ی بخش‌های جامعه دارد.