قالب خبری داریا نیوز

عضو هیات علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی عدم ثبات مدیریت و نبود برنامه‌ریزی جامع و مدون در فدراسیون‌ها و دستگاه ورزش کشوررا یکی از عوامل مهم ایجاد افت و خیز تیم‌ها در رقابت‌های حساس و مهم عنوان کرد و گفت: عدم ثبات مدیریت و بی برنامگی سبب شده تا تجربه جای تخصص را بگیرد و اجازه کار به اساتید علمی داده نشود.

متن گفت و گوی خبرنگار ورزشی ایسنا با این استاد دانشگاه را می‌خوانید:

* علم و تجربه باید در راستای هم حرکت کنند

در خصوص علمی کردن ورزش قانون کلی برای تمام رشته‌ها حاکم نیست، در بعضی رشته‌ها همانند هندبال و بسکتبال تا حدودی به اهمیت علم پی بردند و استارت علمی شدن ورزش در این رشته‌ها زده شده است، اما در رشته‌های دیگری چون کشتی هنوز این مساله جامه عمل به خود نگرفته و بیشتر به تجربه بسنده می‌کنند تا علم ، گر چه تحقیقات و نتایج در کشورهای صاحب رتبه در ورزش نشان می‌دهد هر زمان که علم و تجربه در کنار هم قرار گرفتند تیم‌ها به نتایج قابل قبولی دست یافتند.

* نقش اساتید علمی کردن ورزش کم رنگ است

حضور کم رنگ علم در ورزش گاهی اوقات به برخورد با اساتید علمی بر می‌گردد که به دلیل بازخوردهای منفی و رفتارهای ناشایستی که در بعضی فدراسیون‌ها با آن‌ها مواجه می‌شوند دیگر ادامه همکاری را به صلاح خود نمی دانند ، البته بعضی فدراسیون‌ها مانند وزنه‌برداری معلولین که به اهمیت علم واقف هستند از حضور اساتیدی چون دکتررواسی تاثیر بهره می برند که این امر باعث رشد این رشته نسبت به تیم وزنه‌برداری داشته واخیرا” شاهد پیشرفت زیادی در این رشته به ویژه در مسابقات پارالمپیک و جهانی بودیم .

* نبود مدیریت زمان بندی سبب افت شدید ورزشکار می‌شود

در تمام دنیا یک قهرمان ملی در بیشتر طول سال بدون این که دغدغه‌ای از لحاظ مالی و سایر موارد داشته باشد، در اختیار مربی قرار می‌گیرد تا زمان اعزام به مسابقات جهانی یا المپیک ، اما در ایران چون این شرایط فراهم نیست و ورزشکار همیشه با دغدغه‌های زیادی روبرو است، تنها زمان کوتاهی در اختیار مربی است تا هنگام اعزام به مسابقات؛ در نتیجه‌ مربی برای این که وی را به شرایط مسابقه برساند مجبور است تمرینات پرفشاری را طی فاصله کوتاه تا شروع مسابقات به ورزشکار وارد کند وا او را برای مسابقه آماده کند.یکی از ضمائم برنامه ریزی تمرین برای اکثر ورزشها؛تعدیل تمرین است .طی این مرحله مربی با در نظر گرفتن شرایط رشته ورزشی از شدت و یا حجم تمرینات می کاهد.هدف از این دوره ذخیره توان و انرژی ورزشکار برای زمان مسابقه است در صورتی که در کشور ما به دلیل محدودیت زمانی که مربی با آن مواجه است قادر به اجرای این برنامه نمی باشد.این امر نیز می تواند در کیفیت نتیجه مسابقه موثر باشد.عدم برنامه ریزی صحیح زمان می تواند به اوج رسانی زودرس و یا دیر رس ورزشکار منجر شود که در نتیجه در زمان مسابقه ورزشکار بهترین اجرای خود را به نمایش نمی گذارد.

* در هیچ تیم ورزشی به معنای واقعی روانشناسی ورزشی انجام نمی‌شود

در اکثر تیم‌های ورزش مشاورین ورزش تحت عنوان روانشناس در کنار تیم‌ها به کار مشاوره ورزشکاران می پردازند که در حقیقت تخصصی در خصوص روانشناسی ورزش ندارند، این در حالی است که یک ورزشکار نیاز به افرادی دارد که نیازهای روحی و روانی او را برطرف کند و به معنای واقعی در شرایط حساس مسابقات در درمان افت و خیزهای روانی او موثر و کار آمد باشد.

* عدم بکارگیری متخصصین درورزش کشور نقش تخصص را کم رنگ کرده است

عدم بکارگیری متخصصین ؛به ویژه در راس ورزش کشور سبب شده تا همواره مدیرانی در راس کار ورزش قرار بگیرند که هیچ تخصصی در ورزش ندارند و به صرف این که شاید مدیر قابلی باشند در راس هرم قرار می‌گیرند در نتیجه‌ با این وضعیت و دیدگاه چه انتظاری می‌توان از رده های پائین تر داشت که از متخصصین در امور راهبردی و برنامه ریزی ورزشی کشور استفاده کنند.