قالب خبری داریا نیوز

جوکار: مسولیت سنگینی بر دوش دارم/ پرچمداری کاروان ایران بزرگترین افتخار من است

لطفا خودتان را بیشتر معرفی کنید؟

عبد الرضا جوکار هستم. جانباز ۷۰ درصد و متولد ۱۳۴۹ در استان خوزستان و ازشهرستان قهرمان دزفول هستم.

در چه سالی و چطور جانباز شدید؟

در سال ۱۳۵۹ زمانیکه ۱۰ سال بیشتر نداشتم در دزفول از ناحیه نخاع دچار ترکش توپ شدم و جانباز شدم.

با این مسئله (معلولیت) چطور کنار آمدید؟

اولش خیلی سخت بود ولی کم کم با این شرایط کنار آمدم.

کمی راجع به تاریخچه فعالیت ورزشی بگویید؟

از سال ۶۹ بعد از اتمام دوره های درمان که به صورت مقطعی بود ورزش را به صورت جدی و حرفه ای شروع کردم و آغاز آن هم در جشنواره فرهنگی و ورزشی جانبازان و معلولان استان خوزستان بود که در سال ۶۹ برگزار گردید.

نفرات برتر به تیم استان دعوت می شدند جهت حضور در مسابقات قهرمانی کشور.ابتدا در رشته ورزشی ویلچررانی در دو ۱۰۰ متر، ۲۰۰ مترو ۴۰۰ متردر کلاس E2 فعالیت داشتم، آن را به مدت ۲یا ۳ سال دنبال کردم و متوجه شدم که پیشرفت در این رشته نیاز به امکانات بالایی دارد مانند داشتن ویلچر های روز که قیمت بالایی هم دارد و این امکان برای ما در شهرستان مقدورنمی باشد.

تا اینکه با توصیه یکی از دوستانم بنام نوذری فر که خودش از جانبازان و قهرمانان ملی بود تغییر رشته دادم و به خدمت پرتاب ها آمدم و فعالیت ورزشی خود را در این رشته دنبال کردم.

چه مدت تمرین داشتید تا به عضویت تیم ملی در آمدید؟

۲ سال به صورت جدی تمرین داشتم و در سال ۷۳ مسابقات قهرمانی کشور، انتخابی تیم ملی برای اعزام به مسابقات جهانی برلین آلمان بود که بعد از چند دوره اردو به مسابقات اعزام شدم و توانستم در این مسابقات رکورد خوبی به ثبت برسانم و مدال طلا این دوره از مسابقات را به دست آورم و این آغازی بود برای حضور من در مسابقات تیم ملی.

توضیح مختصری راجع به رشته پرتاب نیزه بدهید؟

در کل ورزش جانبازان و معلولین به ۵ گروه تقسیم می شود: ۱- نابینایان و کم بینایان ۲- کم توانان ذهنی ۳- قطع نخاعی ها ۴- آسیب های مغزی.

هر کدام از این گروهها تقسیم می شود به انواع کلاس بندی به طور مثال افرادیکه از ناحیه نخاع مشکل دارند، در قسمت پرتاب ها از F51 حد اکثر معلولیت تا F58 که حداقل معلولیت است از نظر تئوری و عملی کلاس بندی می شوند. این تقسیم بندی ها طبق نظریه پزشکان حاضر در مسابقات است. من خودم در کلاس F53 حضور دارم.

و در مورد پرتاب ها که پرتاب نیزه یکی از مواد دو و میدانی است و ورزشکاران با توجه به معلولیت و علاقه در این ماده فعالیت می کنند و در کل پرتاب ها شامل کلاب، دیسک، وزنه و پرتاب نیزه است.

وزن نیزه ها از ۱۰۰ گرم تا ۸۰۰ گرم است و رکورد ها نیز با توجه به نوع معلولیت است که در معلولیت شدید رکورد کمتر و درحداقل معلولیت رکورد بالاتر تعریف شده است.

مهمترین تکنیک در این رشته ورزشی چیست؟

در کل مهم ترین تکنیک در رشته پرتاب نیزه داشتن یک بدن مناسب و آمیختن انعطاف، تکنیک و سرعت با هم است.

افتخارات ورزشی تان؟

سابقه حضور در ۴ دوره پیشین بازی های پارالمپیک و کسب ۲ مدال طلا، ۱ نقره و ۳ برنز را دارم و توانستم تا کنون ۳۰ مدال رنگارنگ از مسابقات آسیایی و جهانی بدست بیاورم.

بهترین رکوردی که تا به حال زده اید چه رکوردی است؟

بهترین رکورد ۲۲متر و ۸ سانتی متر است که آن را در پارالمپیک پکن زده ام و یک رکورد جدید در جهان و پارالمپیک محسوب می شود و هنوز هیچ کس نتوانسته آن را ارتقا دهد وهم اکنون در اختیار خودم است.

از پارالمپیک چه خبر؟ در مورد اینکه پرچمدار پاالمپیک هستید چه نظری دارید؟

خیلی از این بابت خوشحالم. پرچمداری آرزوی من است و بزرگترین افتخار من است که به عنوان پرچمدار جمهوری اسلامی ایران در مسابقات پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن حضور داشته باشم هر چند که مسئولیت بسیار سنگینی است و توقعات از من بالا می رود، چراکه مردم انتظار بیشتری از پرچمداران دارند. من تمام تلاشم را می کنم تا به لطف خدا بتوانم با افتخار از این مسئولیت سنگین بیرون بیایم.

با توجه به اینکه کمتر از ۱۴ هفته به پارالمپیک لندن باقی نمانده روند آمادگی خودتان را چطور ارزیابی می کنید؟

در ۲۲ اردیبهشت مسابقه ای بنام جایزه بزرگ برگزار شد که حضور ورزشکاران ملی پوش در آن الزامی است.

من هم شرکت کردم و توانستم رکورد خوبی به ثبت برسانم که هم خودم و هم مسئولین راضی بودند.

الان هم زمان آمادگی ۱۰۰ درصد نیست و این مسابقات هم محکی است برای اینکه ورزشکاران، مربی و مسئول فنی فدراسیون اطلاعی از وضعیت جسمانی ورزشکار به دست بیاورند ولی تمام تلاشم را می کنم تا شهریور ماه به اوج آمادگی لازم برسم تا در پارالمپیک نتیجه خوبی بگیرم و با افتخار به میهن برگردم.

سطح اردو ها چطور است؟

اردوها به صورت غیرمتمرکز است و هر ۲ یا ۳ ورزشکار زیر نظر یک مربی است. من هم با صلاحدید شخص خسروی وفا و مسئولین فنی فدراسیون زیر نظر مربی مصطفی بهرامی در خرم آباد تمرینات خودم را ادامه می دهم.

امکانات ایران دراین رشته ورزشی در مقایسه با سایر کشورها چطور است؟

در مواد پرتاب ها ما امکانات نسبتا خوبی داریم، زیرا که برای این رشته ورزشی امکانات زیادی نیاز نیست و فقط یک صندلی چرخدار یا چهار پایه آهنی، نیزه و زمین چمنی که در آن تمرین کنیم احتیاج است. به همین علت فدراسیون هم سرمایه گذاری اش را روی پرتاب ها می کند و اکثر مدالهایمان نیز در رشته پرتاب ها است.

بزرگ ترین رقبای خودتان را چه کشورهایی می دانید؟

بزرگترین رقیب هایمان در کلاس خودم که F53 است کشورهای مکزیک، چک و امریکا است و در کلاس F 52 کشورهای نیوزیلند و اسلوانی بزرگترین رقبای ما در پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن هستند.

مشکلات و کاستی های این رشته را چه می بینید؟

بیشتر مشکلات مربوط به امکانات در شهرستان است. مانند نداشتن امکانات لازم برای بدنسازی، نداشتن جای اختصاصی برای انجام تمرینات ورزشی.

به این صورت که همیشه زمین تمرین در اختیارسایر ورزشکاران مانند فوتبالیست ها است و افرادی مانند من که بیش از ۳۰ مدال رنگارنگ جهانی و پارالمپیکی دارم باید گاهی ۲ تا ۳ ساعت منتظر بمانم تا آن ها تمریناتشان تمام شود و در آخر من برای تمرین به داخل زمین بروم البته اگر به تاریکی هوا برخورد نکنیم.

با توجه به اینکه شما در چهار دوره پارالمپیک حضور داشتید، از بهترین خاطره حضورتان بگویید؟

بله من در ۴ دوره پارالمپیک شرکت کرده ام و توانستم ۶ مدال کسب کنم و تمام این ها برای من خاطره است.

ولی بهترین خاطره من در پارالمپیک سال ۱۹۹۶ آتلانتا است که اولین حضور من در پارالمپیک بود و پارالمپیک برای من هم مانند هر ورزشکار دیگری آرزوست ، به همین علت خیلی دوست داشتم که در اولین حضورم مدال طلا کسب کنم که همینطور هم شد و من یک مدال طلا در پرتاب دیسک و یک برنز هم در پرتاب نیزه بدست آوردم.

برنامه شما برای آینده چیست ؟

فعلا تنها برنامه من وتمام تمرکز من روی پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن است و بعد از پارالمپیک است که تصمیم می گیرم ورزش را ادامه دهم یا خیر.

و در آخر….

از مردم عزیز می خواهم که تمام ورزشکاران اعزامی المپیک و پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن را که بنام کاروان شهید رئیس علی دلواربه لندن اعزام می شوند را دعا کنند تا ما بتوانیم با نتیجه خوب به میهن باز گردیم.