قالب خبری داریا نیوز

اولین بانوی ملی‌پوش تنیس روی میز ایران در فاصله کمتر از ۲۰ روز تا المپیک آخرین تمرینات فشرده خود را در اردوی تیم ملی و حریفان تمرینی مجارستانی ادامه می‌دهد و امیدوار است در اولین حضور بانوان ایران در بزرگترین رویداد ورزشی جهان،‌ عملکردی قابل قبول داشته و نماینده شایسته‌ای برای کشورش باشد.

ندا شهسواری در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به روند آمادگی خود از اردوی تمرینی‌اش اظهار رضایت کرده و گفت: یک مقدار فشار تمرینی‌ ما زیاد است اما در اواخر هفته آینده تمرینات‌مان کمتر خواهد شد. من آمادگی خوبی دارم اما برای حضور در المپیک کمی دچار استرس هستم چون این رقابت‌ها بسیار مهم است و هرچهار سال یک بار تکرار می‌شود.

وی درباره تمرین با بانوان تنیس روی میز مجارستان هم گفت: تیم مجارستان در رده‌ی هفتم جهان است و بازیکنان این تیم یار تمرینی بسیار خوبی برای من محسوب می‌شوند. برگزاری این اردو با حضور آن‌ها فرصت بسیار مناسبی برایم بود البته انتظار داشتم که این اردوی تمرینی مدت بیشتری داشته باشد و من بتوانم حدود دو سه ماه با مجاری‌ها تمرین کنم که این موضوع اتفاق نیفتاد.

شهسواری درباره حضورش در المپیک هم گفت: برخی از مردم انتظار مدال‌آوری را در المپیک دارند اما قشر دیگری هم که می دانند کسب سهمیه در بخش پینگ پنگ بانوان چقدر دشوار است انتظار ندارند که در المپیک مدال‌آوری کنیم. هر چقدر آمار موفقیت‌های یک ورزشکار افزایش یابد انتظار از او هم بالاتر می‌رود که این موضوع مسوولیت سنگین یک ورزشکار را نشان می‌دهد.

این بانوی المپیکی تنیس روی میز ایران خاطرنشان کرد: امیدوارم بازی خوبی را در رقابت‌های لندن داشته باشم و اگر مسابقه خود را واگذار کردم این اتفاق با یک بازی خوب همراه باشد.

شهسواری در پاسخ به این که آیا فکر می کردید به عنوان اولین بانوی المپیکی به لندن اعزام شوید گفت: تا حدودی مطمئن شده بودم که می‌توانم سهمیه المپیک لندن را به دست آورم و حتی در المپیک قبلی هم شانس کسب سهمیه را داشتم و چهارم شدم اما تنها یک سهمیه در آن مسابقه داده می شد. در حال حاضر هم هدفم اصلی‌ام این است که رنکینگ خودم را ارتقا دهم چون برای المپیک بعدی مسابقه‌ای در جهت کسب ورودی المپیک برگزار نخواهد شد و کسانی که امتیازاتشان زیر صد باشد به المپیک می‌روند. هدفم این است که رنکینگ خود را در جهان کاهش دهم.

وی که رتبه ۴۹۰ جهان را به خود اختصاص داده درباره چگونگی ورودش به این رشته ورزشی گفت: از سن ۱۰ سالگی وارد رشته تنیس روی میز شدم چون خانواده من یک خانواده پینگ پنگی هستند و به غیر از من خواهر ،‌برادر و والدینم پینگ پنگ بازی می کنند در اصل آن ها مشوق‌هایم در این مسیر بودند.

وی ادامه داد: در آغاز تمریناتم من بر روی دیوار یا زمین پینگ پنگ بازی می کردم اما زمانی که پدرم ومادرم متوجه علاقه من به این رشته شدند یک میز پینگ پنگ برایم خریدند و خواهرم و برادرم هم حریف تمرینی‌ام شدند. حتی در سال‌های بعد بخشی از حیات خانه به شکل یک سالن پینگ پنگ شد که این سالن استاندارد است.

شهسواری درباره مسابقات اخیرش گفت: در مسابقات مراکش توانستم به یک هشتم نهایی صعود کنم و فکر می‌کنم عملکرد خوبی دراین رقابت‌ها داشتم اما مسابقات اوپن که در کشورهای مختلف برگزار شد از سطح بسیار بالایی برخوردار بود. سیستم بازی تیم‌های آسیای شرقی سرعتی است اما اروپایی‌ها به صورت قدرتی بازی می‌کنند که شیوه بازی ما هم به آن‌ها نزدیک‌تر است.

وی درباره کناره‌گیری زنان ورزشکار پس از تجربه میادین بزرگ گفت: فکر می‌کنم ورزشکاران زن درگیر مسائل زندگی می‌شوند و زنانی که ازدواج می‌کنند مسوولیت های جدیدی را پیش رو دارند که این موضوع آن را از دنیای قهرمانی و ورزش حرفه ای دور می کند.

شهسواری اصلی‌ترین مشکل خود را مسائل مالی بانوان تنیس روی میز عنوان کرد وگفت: در کشورهایی مانند چین ورزش به عنوان یک شغل محسوب می‌شود وآن‌ها بیمه هستند. اما در ایران این گونه نیست و ورزشکاران مجبورند در کنار رشته خود درس وشغل دیگری را هم داشته باشند که این موضوع خوب نیست. فکر می‌کنم این احساس وجود دارد که بانوان از نظر کیفی نسبت به مردان پایین‌تر هستند در حالی که اگر از بانوان حمایت بیشتری شود، عملکرد ما هم بهتر خواهد شد.

وی با بیان این‌که در لیگ اسپانسرها به حوزه ورزش بانوان توجه خاصی را ندارند افزود: دو سال پیش که عضو تیم پتروشیمی بودم قرارداد من ۱۲ میلیون تومان بود اما در سال ۸۹ به دلیل آن‌که لیگ به صورت رفت و برگشت برگزار نشد مبلغ قراردادم برای یک فصل دو میلیون تومان بود که با تیم مس کرمان بسته بودم. البته این مبلغ بالاترین مبلغ بانوان پینگ پنگ در سال گذشته محسوب می‌شد. این در شرایطی است که پینگ پنگ یک رشته هزینه‌بر محسوب می‌شود و ما برای خریدن راکت و توپ پنگ پنگ با مشکلات مالی روبرو هستیم.

بانوی المپیکی تنیس روی میز ایران اضافه کرد:‌ دلیل آن که اسپانسرها برای بانوان هزینه نمی‌کنند شاید این باشد که باور نمی‌کنند خانم‌ها پیشرفت کرده‌اند و می‌توانند عملکرد خوبی داشته باشند. اگر مسئولان بهای بیشتری به بخش بانوان بدهند بدون شک شاهد پیشرفت چشمگیری خواهیم بود.