آیا فقط اختلاس و دزدی و سایر اعمال ناشایست اقتصادی باید مستوجب جریمه وجزا گردد؟آیا نباید چنین اهرمهایی نیز در عرصه ورزش کشور وجود داشته باشد؟آیا کنار گذاشتن سرمایه های ملی کم از اختلاس و خیانت در بیت المال است؟چه اهرمی برای سوال و جواب کردن و اگر لزوم داشته باشد اعمال مجازات برای مدیران…
آیا فقط اختلاس و دزدی و سایر اعمال ناشایست اقتصادی باید مستوجب جریمه وجزا گردد؟آیا نباید چنین اهرمهایی نیز در عرصه ورزش کشور وجود داشته باشد؟آیا کنار گذاشتن سرمایه های ملی کم از اختلاس و خیانت در بیت المال است؟چه اهرمی برای سوال و جواب کردن و اگر لزوم داشته باشد اعمال مجازات برای مدیران ورزشی کشور وجود دارد ؟
بعضی از تصمیمات مدیران ورزشی کشور در قبل از المپیک سبب نا کار آمدی ورزشکاران آن فدراسیونها شد.نمونه های آن فراوان است .عزل رضا مهماندوست،برکناری کادر فنی کشتی کشور و زیر آب زنی برای سیما لیموچی ونرفتن او به المپیک به همراه ندا شهسواری برکناری پنج فدراسیون موفق باهم و بیخیالی در باره فدراسیون های ناکارآمد!وچندین مورد دیگر که لطمات جبران ناپذیری به پیکره بسیاری از رشته های ورزشی زد.
حضور یک ورزشکار در المپیک بسیاری هزینه ها دارد که از جیب بیت المال پرداخته می شود آیا نباید مدیران ورزشی کشور در صورت عملکرد نامناسب مورد مواخذه قرار گیرند؟اما نهایتا تنها کاری که صورت می پذیرد عزل مدیر و خانه نشین شدن اوست که گاها برای آنان بسیار دلچسب هم هست.
جور ناکارآمدی و ضعف مدیریتی آنان را باید دیگران بکشند که این منصفانه نیست.در همین رشته خودمان چه کسی از مربیان تیم ملی پرسید که چرا برای آماده سازی نوشاد و ندا اردویی برگزار نشد؟چه کمیته ای در ارتباط با عملکرد ضعیف بعضی از فداراسیونها وجود دارد تا آنان را مورد سوال و جواب قرارا دهد و اگر نا کارآمدی آنان به اثبات رسید مورد مجازات قرار گیرند.؟
عدم وجود دستگاه نظارتی کار آمد که اعمال فدراسیونها را زیر نظر ذره بینانه خود قرار دهد موجب می شود که این مدیران تصمیم گیری های سلیقه ای و به دردنخور داشته باشند که در نهایت سبب به هدر رفتن سرمایه های کشور می شود اما اگر سیستم نظارتی قوی وجود داشته باشد مدیران را به سمت وسوی اتخاذ تصمیم های درست و به جا رهنمون خواهد شد.انشالله از المپیک امسال درسهای به درد به خور گرفته باشیم و از این تجربیات در راستای تصحیح ساختار ورزشی کشور بهره برداری کنیم.