اتفاقات جالبی در ورزش کشور در حال رخ دادن است، وزیر ورزش بعد از نجات معجزهآسا از استیضاح مجلس عنوان کرد که نباید مردم را مضحکه مسائلی قرار دهیم که صحت ندارد. عباسی با بیان این جمله “نباید مردم را مضحکه مسائلی قرار دهیم که صحت ندارد” تمام اخبار و مسائل مربوط به…
اتفاقات جالبی در ورزش کشور در حال رخ دادن است، وزیر ورزش بعد از نجات معجزهآسا از استیضاح مجلس عنوان کرد که نباید مردم را مضحکه مسائلی قرار دهیم که صحت ندارد.
عباسی با بیان این جمله “نباید مردم را مضحکه مسائلی قرار دهیم که صحت ندارد” تمام اخبار و مسائل مربوط به تعلیق فدراسیونها و نامهنگاریهای IOC را کذب محض نامید و تمام آنهایی را که این اخبار را پوشش میدهند متهم به بازی با افکار عمومی کرد.
اما خبرهایی که شنیده میشود حاکی از آن است که این جناب رئیس، معاونانش و رؤسای تحمیلی او به فدراسیونها هستند که با عملکرد خود مردم و علاقهمندان به ورزش را مضحکه و بازیچه خود قرار دادهاند.
تاکنون چندین تیم از جمله تیمهای دوچرخهسواری، شنا و جودو از حضور در رقابتهای جهانی و آسیایی بازماندهاند، اما مسئولان فعلی حاضر در این فدراسیونها با پنهانکاری و بیان دلایل واهی و خندهدار هر بار سعی میکنند عدم حضور در این رقابتها را به دلیل دیگری غیر از تعلیق ربط دهند.
آخرین رشته شنا است که بنا به تعلیق فدراسیون موفق به حضور در رقابتهای قهرمانی آسیا نشده است اما رئیس فدراسیون یک روز علت عدم حضور را نداشتن سهمیه عنوان میکند اما فردا در چرخشی ۱۸۰ درجهای میگوید مجوز حضور در این مسابقات برای تیم صادر نشد.
این ماجرا تنها در این رشته خلاصه نمیشود و هفته قبل تیم جودو از بین راه مسابقات آسیایی برگردانده شد اما مسئولان فدراسیون گویی که مردم مضحکه آنها هستند عنوان کردند که روادید صادر نشد بنابراین نتوانستیم به مسابقات برویم و البته به این هم بسنده نکردند و افکار عمومی را این قدر سطح پایین تصور کردند که عنوان کردند این سفر نصف و نیمه هیچ خرجی برای فدراسیون و بیتالمال نداشته است.
واقعیت این است که ورزش کشور در آستانه تعلیق قرار دارد. کمیته ملی المپیک در یک عقبنشینی کاملاً آشکار مواضع خود را با وزارت ورزش یکی کرده و کمر به نابودی ورزش کشور بسته است.
این روزها حتی سر و صدای آقایانی که با استیضاح وزیر مخالف بودند هم درآمده، وقتی عنوان میکنند که وزارت و کمیته سریعتر اعضای کمیته مشترک رسیدگی به وضعیت تعلیق را معرفی کنند.
البته واضح است که اتفاقی رخ نمیدهد، یعنی نه کمیتهای تشکیل میشود و نه کار خاصی برای جلوگیری از تعلیق ورزش کشور صورت میگیرد، اساسنامهای هم اصلاح نمیشود. چیزی حدود هشت ماه به عمر وزارت عباسی در وزارت ورزش باقی مانده و اعضای کمیته ملی المپیک هم به زودی باید انتخابات برگزار کنند بنابراین نیازی نیست که برای ورزش کشور تلاشی صورت گیرد، مسئولان امروز ورزش ثمره تلاشهای مربیان و زحمات طاقتفرسای ورزشکاران را به نام خود زدهاند و با آن پز میدهند، تعلیق هم که شویم خیالی نیست چون آنها از الان به این فکر میکنند که این تعلیق میماند برای دولت آینده، دولتی با وزارت ورزش تعلیق شده یعنی وزارتی هیچکاره اما چه باک که آقایان امروز فعلاً در ورزش بیسر و صاحب یکه تازی میکنند.
راستی کسی به این موضوع فکر کرده که اگر با این مدیریت منحصر به فرد، ورزش کشور تعلیق شود تکلیف والیبال و لیگ جهانی چه خواهد شد؟ چه سرنوشتی در انتظار تیم فوتبال نوجوانان کشور راه یافته به جام جهانی است؟ تیمملی فوتبال با چه انگیزهای باید خود را برای جام جهانی برزیل آماده کند؟ و والیبالستهای جوان ایران چگونه باید راهی مسابقات جهانی شوند؟ به اینها بقیه رشتهها و مسابقات بینالمللی را اضافه کنید تا متوجه شوید که عباسی و همکارانش چگونه یک ملت ورزشدوست را مضحکه خود کردهاند.