قالب خبری داریا نیوز

پینگ پنگ یا تنیس روی میز در بناب سابقه ای طولانی دارد. قهرمانان بیشماری نیز در این رشته به افتخار آفرینی پرداخته اند. با این وجود این ورزش و قهرمانان و مربیان آن آنطور که باید و شاید ( همانند ورزشهایی چون فوتبال) با وجود مدال آوری افتخار آفرینی مکرر در میان عموم مردم شهر شناخته شده نیستند. در این گزارش پای صحبت احد صالح اقدم از مربیان پیشکسوت این رشته مفرح در بناب نشسته ایم تا از زبان خود وی تاریخچه ی این ورزش در بناب را بشنویم.

تاریخچه ی تنیس روی میز در بناب

“در ابتدا ۳ یا ۴ میز تنیس در محل گروه های درسی اداره آموزش و پرورش بناب قرار داشت و برای بازی به این مکان مراجعه می کردیم. در آن زمان مقام بخصوصی در مسابقات استانی و کشوری به دست نیامده بود. مدتی بعد اداره آموزش و پرورش اتاق ها را تحویل گرفت و تمرین را به سالن اجتماعات مدرسه ی راهنمایی دهخدا در خیابان شهید رجایی منتقل کردیم. جای مناسبی نبود ولی مجبور بودیم بصورت موقتی در این محل تمرین کنیم. بعد از مدتی به آقای کریم پاکیزه خوی مسئول تربیت بدنی اداره آموزش و پرورش پیشنهاد دادیم بخشی از دبستان سلمان فارسی را اجاره کنیم و میزها را به آنجا منتقل کنیم. مدتی نیز در این مدرسه تمرین کردیم.”

تاسیس اولین باشگاه تنیس روی میز بناب

همزمان با این رویدادها صالح اقدم تصمیم به تاسیس اولین باشگاه تنیس روی میز شهرستان می گیرد. ” این باشگاه را با نام بهمن در خیابان شهید رجایی افتتاح نمودیم و با ۳ میز پینگ پینگ به علاقمندان به این رشته ارائه خدمات نمودیم.”

به گفته وی نامناسب بودن کف این سالن و مصدومیت های بازیکنان در نتیجه ی آن سبب شد باشگاه به حالت تعطیل در آید.

در سال ۷۹ و با افتتاح مجتمع ورزشی آزادگان بناب فعالیت های ورزش تنیس روی میز در مقطع آموزشگاهی نیز به این مجتمع منتقل شد و تا کنون نیز ادامه یافته است. هم اکنون ۷ میز استاندارد در این سالن موجود بوده و روزانه بطور متوسط ۳۰ دانش آموز از امکانات این مجموعه استفاده می کنند.

تاریخچه ی مدال آوری تنیس روی میز در بناب

صالح اقدم در ادامه به تاریخچه ی اعزام دانش آموزان بنابی به مسابقات استانی و کشوری می پردازد.

” در ۳ یا ۴ سال اولیه ی اعزام دانش آمزان به مسابقات استانی در همان مراحل اولیه حذف می شدیم لذا به این نکته پی بردیم که برای کسب موفقیت باید از مقاطع ابتدایی شروع نماییم. به همین خاطر تیم دانش آموزان دبستانی را تشکیل دادیم و در مسابقات استانی شرکت کردیم. در این مسابقات نیز رتبه ای بهتر از هفتم نتوانستیم کسب کنیم. از این شکست دلسرد نشدیم و به کار خود ادامه ندادیم. سال بعد تلاشهایمان نتیجه داد و برای اولین بار تیم بناب قهرمان تیمی استان شد و فرزاد ستار ایوبی به عنوان قهرمان انفرادی برگزیده شد.”

جالب توجه اینکه تیم بناب از سال ۷۹ به مدت هشت سال پیاپی قهرمان بلامنازع مسابقات پینگ پنگ آموزشگاهی قهرمانی استان در مثطع ابتدایی بوده است. این روند موفقیت در مقاطع راهنمایی و دبیرستان نیز تکرار شده است.

مقام کشوری

در سال ۸۰ تیم دو نفره ی رامین حلاج پور و مرتضی عفت طلبی به مقام قهرمانی مسابقات دوبل کشوری دست یافتند. سال ۸۱ فرزاد ستار ایوبی سوم انفرادی کشور شد و در مسابقات دوبل بهمراه نوشاد عالمیان ( بازیکن کنونی تیم ملی تنیس روی میز ایران) به مقام سوم رسید.

مربیگری در تیم ملی نوجوانان

صالح اقدم مربیگری در سطح ملی را نیز تجربه کرده و با تیم ملی نوجوانان ایران به مقام قهرمانی مسابقات بین المللی جام فجر دست یافته است. وی می گوید: با اینکه چندین سال مربیگری را تجربه کرده بودم ولی حضور در مسابقاتی در سطح ملی و اهتزاز پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران و نواخته شدن سرود ملی جزو لحظاتی بوده که هرگز فراموش نخواهم کرد.

وی همچنین در سال ۸۲ مربی تیم اعزامی آذربایجان شرقی به مسابقات کشوری در یزد بود که این بار نیز با جام قهرمانی به خانه برگشت.

مشکلات موجود

صالح اقدم در بخش دیگری از سخنانش به مشکلات موجود در این رشته خصوصا مشکلات مالی ورزشکاران در خصوص تهیه تجهیزات مورد نیاز اشاره می کند و می گوید: بازیکنان زیادی بوده اند که استعداد زیادی در این رشته داشتند ولی متاسفانه بدلیل عدم توانایی مالی این ورزش را رها کردند. با این وجود از تلاشهای کریم پاکیزه خوی و سهراب وکیلی که تلاشهای زیادی جهت سرپا نگه داشتن این ورزش در بناب کشیده اند صمیمانه تشکر میکنم.

وضعیت فعلی تنیس روی میز بناب

به گفته این مربی پیشکسوت ورزش تنیس روی میز استان در حال حاضر تیم بناب در سطح استان حرف اول را می زند و قطب این ورزش در استان می باشد. وی می افزاید: در سطح کشوری با مشکلاتی مواجه هستیم. بعنوان مثال می توان به نداشتن حریف تمرینی قوی از شهرها و استان های دیگر و عدم حضور بازیکنانمان در لیگ برتر اشاره کرد. در این خصوص هماهنگی با مرکز استان و روابط نزدیکتر با تبریز می تواند راهگشا باشد ولی هزینه های این مساله بالا بوده و امیدواریم مسئولین تا حد امکان در این زمینه ما را یاری نمایند.

سخن آخر

اگر موفقیتی به دست آورده ایم لطف خدا بوده و یاری دوستان. از مسئولین محترم و صاحبان صنایع تقاضا داریم با حمایت مالی و معنوی خود از ورزشکاران این رشته حمایت بعمل آورند چراکه می توانیم حرف های زیادی در سطح کشوری برای گفتن داشته باشیم. امیدواریم در آینده ی نزدیک نفراتی را به تیم ملی تحویل دهیم.