قالب خبری داریا نیوز

کوکبی: زارع پور نمی خواست من در فدراسیون بمانم/ متاسفانه روابط به جای ضوابط در فدراسیون حاکم شده است

مسوول کمیته استعداد یابی فدراسیون تنیس روی میز کشور عنوان پر طمتراقی بود که با وجود تلاش های فراوان نتوانست یک برنامه را نیز زیر این عنوان عملی کند.خودش می گوید مدت ها برای برنامه ریزی و پیگیری کارها وقت گذاشته است اما آنچه برای فدراسیون اهمیتی نداشته کمیته استعداد یابی بوده است.۱۰ سال عضو کمیته آموزش فدراسیون، مربی تیم ملی نوجوانان در مسابقات پروتور اربیل و مسابقات بین المللی قزوین، مربی باشگاه تراکتورسازی در لیگ برتر و دسته یک، از جمله سوابقی است که فرشید کوکبی در کارنامه خود دارد.وی که دارای مدرک مربیگری بین المللی است مسوول انجمن تنیس روی میز هیات کردستان تنها مسوولیتی است که در حال حاضر بر عهده وی قرار دارد و از توانایی های او در جای دیگری استفاده نمی شود.کوکبی از فعالیت های خود زیر عنوان مسوول کمیته استعداد یابی و دلایل استعفای خود از این سمت می گوید.

*چطور شد که مسوول کمیته استعداد یابی فدراسیون شدید و در مدت حضور خود در این کمیته فعالیت های کمیته استعداد یابی چه بوده و چه مشکلاتی را پیش روی خود دیده است؟

– اوایل آذرماه سال گذشته بود که از سوی رییس فدراسیون تنیس روی میز به عنوان مسوول کمیته استعداد یابی این فدراسیون انتخاب شدم.با وجود اینکه زارع پور رییس فدراسیون از خانواده تنیس روی میز نبود اما با این ذهنیت که وی نیز همچون شهنازی رییس سابق فدراسیون که از خانواده تنیس روی میز نبود ولی یک مدیر موفق در فدراسیون بود (به غیر از دو سال آخر) و با توجه به حضور عمیدی که در آن زمان دبیر فدراسیون بود، این سمت را قبول کردم.پس از قبول ابلاغ، عزم خود را جزم کردم تا شاید بتوان در این راستا استعداد های ناب و مناسبی را به کمک مربیان استان ها و تیم های ملی پایه به جامعه معرفی کنیم.برنامه و تقویم زمان بندی شده را آماده و به فدراسیون ارائه کردم. اما هیچ پاسخی از سوی فدراسیون دریافت نکردم و بعدها متوجه شدم که وظایف من از سوی افرادی دیگر در مرکز به شیوه ای غیر رسمی انجام می شود.

*کدام یک از وظایف شما توسط افراد دیگری در مرکز انجام می شد؟

– به عنوان مثال در برگزاری اردوهای خردسالان و نونهالان، ورزشکاران به شکل تلفنی و غیر رسمی و در حالی که هیچگونه هماهنگی با بنده نمی شد، به اردو دعوت می شدند.

*به برنامه هایی که به فدراسیون ارائه داده بودید اشاره کردید، می توانید برخی از این برنامه ها را توضیح دهید؟

– برنامه ریزی و طراحی جشنواره خردسالان به جای مسابقات خردسالان، برنامه ریزی برای برگزاری مداوم اردوهای استعدادیابی به مرکزیت استان های قطب تنیس روی میز، شرکت در کارگاه های آموزشی استعدادیابی در پژوهشکده تربیت بدنی و کمیته المپیک، هماهنگی با آموزش و پرورش به منظور حضور فعال اعضای کمیته استعدادیابی در طرح آموزشی نتیس روی میز در کلاس پنجم ابتدایی، واگذاری مسابقات ابتدایی به فدراسیون و حضور فعال در طرح hope project)) استعداد یابی فدراسیون جهانی تنیس روی میز، بخشی از برنامه هایی بود که هیچکدام از آنها به غیر از حضور در طرح استعدادیابی فدراسیون جهانی، عملی نشد.در این طرح نیز که پیشتر بنده به عنوان هماهنگ کننده برای اعزام تیم چهار نفره به سوئد معرفی شده بودم در روز اعزام به من اعلام کردند که با ویزای شما برای اعزام موافقت نشده است که پس از پیگیری از طریق سفارت سوئد مشخص شد که اصلا از طرف فدراسیون تنیس روی میز ایران درخواست ویزا برای من نشده است.

*پس از عملی نشدن این برنامه ها و عدم اعزام شما به سوئد بود که شما تصمیم به استعفا گرفتید؟

– نه. با همه این مسائل باز هم تمایل خودم را برای همکاری با فدراسیون از دست ندادم و به همین دلیل به صورت کتبی از فدراسیون درخواست کردم که من را به عنوان یکی از مدرسین دوره آموزشی معلمینی که قرار بود در طرح آموزش ابتدایی تنیس روی میز شرکت کنند، معرفی کند تا بتوانم در زمینه استعدادیابی دانش آموزان مطالبی را تدریس کنم.با وجود اینکه حتی اعلام کرده بودم این کار را با هزینه شخصی خود انجام می دهم اما حتی این کار کوچک را مسوولین فدراسیون به من محول نکردند.در اینجا بود که متوجه شدم آقای زارع پور نمی خواهد من در کمیته استعداد یابی حضور داشته باشم و به این نتیجه رسیدم که باید به تجربه تلخ همکاری با وی پایان بدهم و استعفای خود را ارائه دادم.با وجود بی مهری ها بیش از هشت ماه به تلاش های خود ادامه داده بودم. اما دیگر از هر گونه تحولی نا امید شدم و ناچارا در تابستان سال جاری استعفای خود را تقدیم فدراسیون کردم.

*سوای اینکه از توانایی های شما در فدراسیون استفاده نشد،عملکرد فدراسیون را در مجموع چگونه دیدید؟

– متاسفانه روابط به جای ضوابط در فدراسیون حاکم شده است و مسوولین آن بسیاری از افرادی را که از خانواده تنیس نیستند وارد فدراسیون کرده اند و حتی این افراد در پست های فنی به فعالیت می پردازند. فدراسیون در کمک به هیات های استانی، جذب حمایت های مالی و برگزاری اردوهای تیم ملی بسیار ضعیف عمل کرده است.

*نگاه فدراسیون تنیس روی میز به استان ها چگونه بوده است و هیات های استانی در چه شرایطی قرار دارند؟

– بسیاری از بزرگان و ورزشکاران این رشته ورزشی از استان های کشور برخواسته اند، اما نگاه مدیریت کنونی فدراسیون به استان ها نگاهی بی تفاوت بوده است.

*این نگاه فدراسیون بر روی استان ها چه تاثیری بر استان کردستان و یا فعالین کردستانی این رشته ورزشی داشته است؟

– همانطور که می دانیم کردستان یکی از قطب های تنیس روی میز در کشور است. آقای زارع پور ریاست فعلی فدراسیون با کنار گذاشتن کردستانی های فعال در این رشته ورزشی همچون امیر عمیدی از پست دبیری فدراسیون، اقبال لطف الله نسبی از مربیگیری تیم های جوانان و کمیته های فنی، فواد کاسب از سرمربیگری بزرگسالان ، جمیل لطف الله نسبی از سرمربیگری نوجوانان، کنار زدن میدیا لطف الله نسبی از اعزام به مسابقات گوانجو، عدم دعوت از متین پارسا در مسابقات بین المللی و فراهم کردن شرایط برای استعفای بنده از مسوولیت کمیته استعداد یابی، این شائبه را ایجاد کرده است که نمی خواهد هیچ مربی و یا ورزشکار کردستانی در سایت فدراسیون دیده شود!در خود استان کردستان و با وجود بی مهری های فدراسیون به استان، اما بسیاری از فعالین این رشته ورزشی دلسوزانه به ادامه فعالیت می پردازند و بسیاری نیز دلگرمی و امید خود را از دست داده اند.متاسفانه فدراسیون حتی برای برگزاری یک کلاس مربیگری درجه سه از توانایی های بالای مربیان کردستانی استفاده نمی کند و از استان های دیگر برای این کلاس ها مدرس اعزام می کند.