نوشاد عالميان، جوان محجوب و خوشنام كشورمان كه اين روز ها بسياري از او به عنوان نابغه تنيس روي ميز ياد مي كنند شايد تاكنون به درستي معرفي نشده باشد و دليل نبوغ او براي مردم مبهم باشد.
در برخي رشته هاي ورزشي مدال آور، نبوغ به معني كسب مدال هاي طلاي جهاني و المپيك و حفظ قهرماني است در حالي كه داستان در ورزش تنيس روي ميز به گونه ديگري است. ورزشي كه سال هاست كه در انحصار چيني ها قرار دارد و در مسابقات مختلف در جاي جاي دنيا، مدال هاي انفرادي، دوبل و تركيبي نصيب آنها مي شود و به ندرت ستاره هاي ديگر كشور هاي مطرح تك مدال هايي را به دست مي آورند.
چنين پيشامد هايي نشان مي دهد كه ساير كشور هايي كه تعقيب كننده چيني ها هستند از جمله آلمان، كره، ژاپن، چين تايپه، اتريش و هنگ كنگ تنها بايد نظاره گر تسخير ناعادلانه عناوين مختلف توسط چيني ها باشند چه رسد به ما كه با وجود پيشرفت هاي اخير در جايگاه 33 جهان قرار داريم!
در ميان اين هياهو جواني ظهور مي كند كه اين معادلات را بر هم مي زند و كارهاي بزرگي مي كند و نام خود و كشورش را در عرصه هاي بين المللي بر سر زبان ها مي اندازد. فراتر از انتظار و جسورانه و ماجراجو ظاهر مي شود و از نام ها ترسي ندارد. با بزرگان اين رشته در دنيا بازي هاي جذابي مي كند و بسياري از آنها را شكست مي دهد.
از جمله افتخارات او شكست كنتا ژاپني، رنك اول جوانان جهان، وانگ ليچين چيني، اسطوره قهرماني جهان و المپيك از چين در كشور خودش كه سايت فدراسيون از آن به عنوان شگفتي سال پينگ پنگ دنيا ياد كرد،
شكست سئو هيونگدئوك كره يي، تانگ پنگ هنگ كنگي، چن چين ان چيني، بازي هاي جذاب با يان- آن پديده نوظهور چيني ها، تيمو بول، وانگ هائو و شوشين و بسياري افتخارات ديگر كه منجر به كسب مقام اول پروتور جهاني جوانان در لوكزامبورگ، مقام چهارم كاپ آسيا در دو سال پياپي، راهيابي به جمع 32 نفر برتر المپيك 2012 و جهاني 2013، قرار گرفتن در رنك چهارم زير 21 سال و رنك 41 بزرگسالان جهان، همه گوياي توانمندي هاي سرشار اوست.
اگر اين موفقيت ها و عناوين را به حساب نمونه يي از پيشرفت هاي تنيس روي ميز بگذاريم دچار اشتباه شده ايم چرا كه او يك استثناست و سال ها نياز است تا كسي بتواند برخي از اين افتخارات را كسب كند اما اين امر انكار كننده حركت رو به جلو و پيشرفت روزافزون جامعه تنيس روي ميز ما نيست كه به نوبه خود جاي تقدير دارد.
براي اينكه شاهد موفقيت هاي بيشتر و بزرگ تر از اين جوان بااخلاق باشيم بايد شرايط مناسبي براي او فراهم شود. از ابتدايي ترين نياز هاي اين ورزش پيچيده، جذاب و پرتحرك كه ده ها تكنيك در آن اجرا مي شود و اجراي هركدام مستلزم مدت ها آموزش صحيح و تمرين و مسابقه است، مربي با دانش روز دنيا، امكانات و تجهيزات پيشرفته و حريف تمريني قوي و متنوع است كه در اين سطح در كشور ما هيچ كدام از اين موارد براي او فراهم نيست. شايد براي ما باورش آسان نباشد كه نوشاد ساعت ها در پاركينگ منزلش با پدر و برادرش تمرين مي كند.
پدري كه خود ملي پوش اين رشته بوده و تمام همتش را براي پيشرفت نوشاد گذاشته و برادرش نيما كه بعد از او در ايران بهترين است. شايد بيشترين تاثير در پيشرفت ورزشي او را ريچارد پراوزه داشته كه مربي تيموبول آلماني بوده و مدتي با فدراسيون همكاري داشته و روش تمرين و فراگرفتن تكنيك را به او آموخته. رحمت عالميان پدر نوشاد بسيار گله مند است كه چرا مسابقات او در عرصه هاي مختلف پوشش تلويزيوني ندارد و اين تنها گله رحمت عالميان نيست بلكه بسياري از مردمي كه به اين ورزش مي پردازند، با آن آشنايي دارند يا رويدادهاي ورزشي را دنبال مي كنند و تعدادشان هم در كشور كم نيست، مدام پيگير پخش تلويزيوني بازي هاي او هستند ولي متاسفانه بعد از مسابقات او تنها به ذكر خبر آن بسنده مي شود در حالي كه همه بچه هايي كه به اين ورزش مي پردازند مي خواهند نوشاد شوند و مانند او موفق و محبوب شوند. گاهي يك ورزشكار خاص مي تواند تاثيرات شگرفي را در ورزش يك كشور ايجاد كند و انگيزه هايي را به وجود بياورد كه هيچ گاه با صرف بودجه هاي كلان و مديريت هاي موفق نتوان چنين كار بزرگي كرد.
نوشاد كه تنها بازيكني است در دنيا كه با دو دست بازي مي كند و گاهي با دست عوض كردن هايش در بازي هاي حساس با بزرگان پون هايي زيبايي به دست مي آورد و موجب شگفتي تماشاچيان مي شود، سرويس هاي متنوع و زيبايي به كار مي برد، دريافت خوب، حمله هاي فورهند و بكهند و دفاع مناسب دارد، با وجود پيشنهاد هاي خوب از كشورهايي نظير آلمان، چين و فرانسه مي خواهد در كشورش بماند و افتخار او به نام ايران باشد.
اين ويژگي ها موجب شده كه او در دنياي اين رشته كه مسوولان فدراسيون جهاني آن تلاش دارند آن را از انحصار چيني ها خارج كنند و نه فقط براي ما، مورد توجه قرار گرفته و بگيرد. خوب است كه در جامعه ورزشي مان قدر داشته هايمان را بيشتر بدانيم تا بارها به آنها افتخار كنيم و از اينكه هموطن ما در عرصه هاي بزرگ موفقيت هاي چشمگير به دست مي آورد به خود بباليم.