قالب خبری داریا نیوز

من الان در سنی هستم که در حال پیشرفتم. اگر در سه چهار سال آینده عقب بیفتم سنم که بالاتر برود، شرایط برایم سخت‌تر می‌شود.

نابغه چپ‌دست پینگ‌پنگ ایران بعد از المپیک لندن، قدرت خودش را به دنیا در مسابقه‌های قهرمانی جهان پاریس نشان داد. او که تنها ۲۱ سال دارد با موفقیتی که در این رویداد بزرگ به دست آورده تا رده ۴۴ جهان پیش رفته است. نوشاد عالمیان در حالی دو برد و یک باخت آبرومند در این رقابت‌ها به دست آورد که پینگ‌پنگ باز فرانسوی که نفر بیست و هفتم دنیاست را با آن همه تجربه مقابل چشم هزاران تماشاچی در کشورش شکست داد.

از نتیجه‌ای که در پاریس گرفتی راضی هستید؟

بله، البته پیش‌بینی می‌کردم تا مراحل بالاتر صعود کنم، اما متاسفانه با جدول بدی روبه‌رو شدم. سخت‌ترین قرعه‌ام هم هائووانگ، پینگ‌پنگ‌باز نامدار چینی بود که دوباره مقابل او شکست خوردم. اما با تمام اینها از بازی‌هایی که انجام دادم راضی هستم. سطح مسابقه‌ها واقعا بالا بود و بهترین‌های دنیا با آمادگی بسیار بالایی به میدان آمده بودند.

از بازی اولتان با حریف پرتغالی بگویید؟

من بعد از این که به خاطر رنکینگم در مرحله مقدماتی با قرعه استراحت مواجه شدم، در جمع ۱۲۸ بازیکن برتر رقابت‌ها قرار گرفتم و به آندره سیلوای پرتغالی با رنکینگ ۲۲۰ خوردم. با این که این بازیکن در رده‌بندی جهانی خیلی از من پایین‌تر بود، اما خیلی خوب بازی کرد. از طرفی چون من هم به سالن مسابقه‌ها و جو حاضر عادت نکرده بودم و اولین بازی‌ام بود یک مقدار با استرس بازی کردم. این شد که با نتیجه ۴ بر ۲ شکستش دادم.

ولی در بازی دوم خیلی خوب توانستید جو سالن را به دست بگیرید.

بله، با این که آدرین ماتینت نفر ۵۲ دنیا بود و در کشور خودش مقابل آن همه تماشاچی فرانسوی بازی می‌کرد و شرایط به نفعش بود، ولی خوشبختانه در این دیدار خیلی راحت بودم و اصلا جو سالن تمرکزم را به هم نزد و توانستم ۴ بر یک شکستش بدهم.

بازی برابر هائو وانگ واقعا برایت سخت است، این سومین شکست شما مقابل این بازیکن است؟

درست است که هائووانگ قهرمان سه دوره المپیک است، اول جهان شده و در همین مسابقه‌ها هم دوم شد، اما او از تکنیکی استفاده می‌کند که من اصلا با آن آشنا نیستم. تکنیکی که این چینی از آن استفاده می‌کند، پن‌هلدر نام دارد که فقط پینگ‌پنگ بازان آسیایی شرقی از آن استفاده می‌کنند. من هم به این دلیل که حریف تمرینی ندارم نمی‌توانم با این شیوه بازی آشنا شوم. این شد که برای بار سوم ۴ بر یک از او شکست خوردم.

این چندمین تجربه حضورتان در مسابقات قهرمانی جهان بود؟

پنجمین بار، از سال ۲۰۰۸ تاکنون هر سال در این رقابت‌ها شرکت کردم.

فکر می‌کنم این بهترین نتیجه‌ای بوده که تاکنون در این رقابت‌ها به دست آوردید؟

بله، قبلا فقط تا جمع ۱۲۸ نفر اول مسابقه‌ها بالا آمده بودم.

رنکینگتان هم که بعد از این رقابت‌ها بالا رفت.

بله تا قبل از مسابقه‌های پاریس ۵۱ بود که الان نفر ۴۴ دنیا هستم.

نوشاد عالمیان الان به جایی رسیده که جای خودش را در پینگ‌پنگ دنیا باز کرده، فکر می‌کنید تمرین‌کردن در بابل آن هم بدون حریف تمرینی می‌تواند همچنان به این روند رو به رشد کمک کند؟

نه، اصلا. من الان به جایی رسیدم که دیگر با این شیوه تمرین‌کردن نمی‌توانم بیشتر از این باشم. چون هیچ‌کس قوی‌تر از من در ایران نیست که بخواهم با او تمرین کنم. من در بابل فقط با برادرم نیما تمرین می‌کنم. در اردوهای تیم ملی هم که با تکنیک‌های هم‌تیم‌هایم آشنا هستم. نیاز امروز من داشتن حریف تمرینی است. هر جا می‌نشینم می‌گویم باید حریف تمرینی داشته باشم. پینگ‌پنگ ورزشی است که باید به‌طور مداوم با تکنیک‌های مختلف آشنا شوی.

این حریف‌ها باید از کشورهای آسیای شرقی باشند؟

بله، چون بازیکن‌های خوب دیگر کشورهای دنیا وضعشان با آسیایی‌ها فرق دارد. آنها چون تعداد مشخصی هستند مدام در اردو هستند و با هم تمرین می‌کنند. اما کشورهایی مثل چین و کره شمالی که مهد پینگ‌پنگ دنیا هستند و تعداد بازیکنان پینگ‌پنگ بازشان خیلی زیاد است، می‌توانند نفرات غیر ملی‌پوش‌شان را به کشورهای دیگر به عنوان حریف تمرینی بفرستند.

فکر می‌کنید فدراسیون بتواند روی این قضیه سرمایه‌گذاری کند؟

مشکل اصلی همین جاست. به خاطر این که این بازیکنان هزینه‌های قابل توجهی را بابت آمدن به ایران دریافت می‌کنند، فدراسیون تاکنون نتوانسته روی این موضوع سرمایه‌گذاری کند. چون می‌گوید مشکل مالی دارد.

نمی‌توانید به کشورهای مختلف بروید؟

من هم بخواهم بروم، باید برای مدتی در هر کدام از این کشورها باشم که آن هم هزینه‌بر است. اگر شرایطی فراهم شود تا حریفان تمرینی به ایران بیایند و بقیه ملی‌پوشان هم از وجود آنها استفاده کنند، خیلی بهتر است. از طرفی شرایط آب و هوایی بابل برای تمرین کردنم خیلی مناسب‌تر است.

با مشکل خدمت سربازی چه کردید؟

فعلا که هیچ. با مسئولان فدراسیون در این باره صحبت کردم، گفتند پیگیری می‌کنیم. خودم هم می‌خواهم با مسئولان ورزش استان مازندران صحبت کنم تا ببینم می‌توانم معافی بگیرم یا نه. چون اگر من دو سال پیش‌رو را از دست بدهم خیلی چیزها را از دست داده‌ام. من الان در سنی هستم که در حال پیشرفتم. اگر در سه چهار سال آینده عقب بیفتم سنم که بالاتر برود، شرایط برایم سخت‌تر می‌شود.

پدرتان از این که مسابقات شما پخش تلویزیونی ندارد ابراز گلایه کرده بود.

ببینید اگر مسابقات من از تلویزیون پخش شود برای پینگ‌پینگ ایران خوب می‌شود. شما دیدید که بعد از المپیک لندن به بعد چقدر جوان سمت این ورزش آمدند. همه به این خاطر بود که مسابقات از تلویزیون پخش شد و جوان‌ها پینگ‌پنگ را شناختند. طبیعی است که من هم مثل پدرم این انتظار را داشته باشم بازی‌هایم را نشان بدهند.

سودابه گودرزی ‌/‌ جام‌جم