قالب خبری داریا نیوز

سرمربی تیم ملی تنیس روی میز ایران گفت: انتظارات از تیم ملی ایران فراتر از امکاناتی است که در اختیار تیم ملی می گذارند.

به گزارش پایگاه تخصصی پینگ پنگ کشور،ابراهیم علیدخت در گفت و گوی تفصیلی با خبرنگار ورزشی خبر گزاری پانا در خصوص چگونگی مسابقات بوسان کره، وضعیت کنونی تیم ملی تنیس روی میز، برنامه های آینده تیم ملی و شرایط آینده راکت به دستان به سوالات پاسخ داد که در ادامه می آید:

مسابقات بوسان کره جنوبی در چه شرایطی برگزار شد؟

مسابقات در سطح بالایی برگزار شد و ما هم در این مسابقات توانستیم نتایج خیلی خوبی را به دست آوریم و بعد از مدت ها بتوانیم به جمع ۸ تیم برتر آسیا بپیوندیم. این موضوع در جای خود قابل توجه است زیرا با کسب این نتیجه می توانیم در آینده بسیار نزدیک به جمع ۴ تیم برتر برسیم. در واقع نمی توانیم خود را با تیم های کشور های دیگر ارزیابی کنیم زیرا امکاناتی را که آنها در اختیار دارند، فراتر از امکانات ما است. کشور های دیگر وقتی می خواهند بازیکنی را به مسابقاتی بفرستند امکاناتی را در اختیار او می گذارند و از او هم انتظارات بالایی دارند. اما متأسفانه انتظارات ما فراتر از امکاناتی است که در اختیار بازیکنان می گذاریم. در نهایت ما باید منطقی به موضوع نگاه کنیم. این که بگوییم با امکانات کم هم می توانیم در آسیا مقام خوبی کسب کنیم، دور از انتظار است.

چرا نوشاد نتوانست در مسابقات بوسان کره جنوبی خوب ظاهر شود؟

عملکرد نیما و نوشاد عالمیان در این دوره از مسابقات بسیار خوب بود. درست است نوشاد در رقابت های تیمی خوب نبود اما در مقابل هم نوشاد و هم نیما توانستند حریفان صاحب نام خود را شکست دهند. مخصوصا نیما که توانست کار بزرگی را انجام دهد و حریف مالزیایی قدر خود را از پیش رو بردارد و به مرحله بعد برود. نوشاد هم در این دوره از مسابقات در دور یک چهارم نهایی به یان آن باخت که باز هم با وجود آن همه مشکل، نتیجه بسیار خوبی گرفتند. ما زمان خوبی نداشتیم تا بعد از مسابقات جهانی، بتوانیم تیم را آن طور که باید ریکاوری و آماده مسابقات آسیایی کنیم. ما در این فاصله کم نه می توانستیم به بازیکنان از نظر تمرینی فشار بیاوریم و نه برنامه خاصی را در نظر بگیریم. همین امر هم سبب شد تا نتیجه دلخواه خود را نگیریم.

در فدراسیون تنیس روی میز چه کسانی بیشتر به فکر این رشته در آسیا و جهان هستند و کمک می کنند؟

در فدراسیون همه برای پیشرفت زحمت می کشند تا این رشته ورزشی بتواند در آسیا و جهان نتیجه خوبی را بگیرد. در این میان ما هم توانستیم با کمک کردن به تیم ملی، از کسانی باشیم که در این راستا زحمت کشیده اند. در فدراسیون تنیس روی میز هیچ کس ساکت نیست و همه برای پیشرفت و توسعه این رشته ورزشی کمک می کنند.

شما توانستید بعد از مدت ها به جمع ۸ تیم برسید اما انتقاد های زیادی از شما و تیم ملی کردند. شما این انتقاد ها را قبول دارید؟

شما اگر توجه کنید قطعا کسانی که از فدراسیون و تیم ملی تنیس روی میز انتقاد می کنند از هیچ چیز فدراسیون با خبر نیستند و نمی دانند که چه اتفاقاتی در این فدراسیون در حال رخ دادن است. وقتی بودجه به فدراسیون نرسد و از ما هم حمایت نکنند، چکار می توانیم کنیم. این انتقاد های بی منطق باعث می شود تا جو فدراسیون تغییر کند و روان تیم ملی هم به هم بریزد. وقتی دوستان اطلاعات ندارند بهتر است ساکت باشند. زمانی این انتقاد ها را می توان پذیرفت که من سرمربی تیم را رها کرده باشم و به نوعی بی ثباتی در تیم ملی وجود داشته باشد اما به لطف پروردگار تا به امروز از مسئولیتی که داشتم سر باز نزدم و دورا دور هم پیگیر بازیکنان تیم ملی بوده ام.

من حتی زمانی که از مسابقات آسیایی بوسان هم که برگشتیم در فرودگاه برنامه تمرین نوشاد و نیما را به آن ها دادم تا در این مدت که تیم ملی اردو ندارد، چگونه تمرین کنند. تا زمانی که اردوی تیم ملی شروع می شود بتوانم بازیکنانم را به خوبی آنالیز و ریکاوری کنم. من تا زمانی که جان در بدن دارم و در سمت سرمربی گری تیم ملی را همراهی کنم، به هیچ وجه در کار کوتاهی نخواهم کرد و با قدرت هم کار خودم را ادامه خواهم داد.

می گویند نیما و نوشاد در پارک تمرین می کنند. آیا این کار از نظر شما مشکلی ندارد؟

ببنید ما نمی توانیم برای هر بازیکن یک سالن اختصاصی بگیریم. در هیچ جای دنیا و در حرفه ی تنیس روی میز این چنین نیست. البته نمی گویم کار خوبی است اما در حال حاضر وضعیت تیم ملی این گونه است و نمی توانیم هم آن را عوض کنیم. درست است وضعیت فدراسیون نسبت به دو سال قبل خوب نیست اما در حال حاضر هم شرایط بدی را هم نداریم و فدراسیون تنیس روی میز هم در پی این است که در بابلسر یک خانه پینگ پنگ راه بیندازد تا بازیکنان تیم ملی هم برای تمرین راحت باشند و هم برای برگزاری اردو مناسب باشد.

من اکنون هم که تیم ملی اردو ندارد، پیگیر این دو برادر هستم و هر روز تلفنی در جریان تمرینات آنها قرار می گیرم. سعی دارم تا آغاز شدن اردوی تیم ملی بازیکنان به آمادگی نسبی برسند. من که در تهران هستم بیکار ننشستم و در حال حاضر هم در صددم تا یک اردوی مقدماتی برای بازیکنان تیم ملی برگزار کنم. همواره که از بازیکنان تیم ملی دور هستم از طرفی هم در تلاش هستم تا شرایط را برای آنها فراهم کنم.

آیا حمایت مسئولان می تواند روحیه راکت به دستان تیم ملی را ارتقا دهد؟

صد در صد این موضوع روحیه بازیکن را دو برابر خواهد کرد زیرا اگر وقتی نوشاد توانسته بعد از مدت ها به جمع ۸ تیم برتر برود حمایت شود و از سوی مسئولان مورد تشویق قرار گیرد، می تواند روحیه او را ارتقا دهد و باعث شود تا در مسابقات بعدی خود نتایج خیلی خوبی را هم بگیرد. من نمی گویم مانند والیبالیست ها و فوتبالیست ها از آن ها قدردانی کنند ولی اگر مسئولان برای کاری که آن ها کرده اند، اهمیت قائل شوند بازیکن هم خود به خود به این فکر می افتد که دیگر باید برای کسب مدال به مسابقات برود. اما تا کنون هیچ یک از مسئولان ورزشی کشور این کار را انجام نداده است.

به همین دلیل می گویم که ما چه داده ایم و چه می خواهیم، داشته های تیم ملی ایران از حد انتظارات مردم و مسئولین بسیار پایین است و بازیکن به نوعی نمی تواند آن طور که باید تمرین کند.

کنسل شدن پی در پی مسابقات مهم تیم ملی تنیس روی میز به ضرر تیم ملی است یا نه؟

قطعا به ضرر تیم ملی است زیرا اگر تیم ملی تنیس روی میز ایران قبل از مسابقات بوسان به مسابقات زاگرب اعزام می شد، شرایط فرق می کرد و می توانستیم در مسابقات آسیایی هم بهتر نتیجه بگیریم. کنسل شدن پیاپی مسابقات مهم تیم ملی تنیس روی میز واقعا به ضرر ما است و این ضرر ها را هم دیر می توانیم جبران کنیم زیرا فرصت از دست رفته هیچ گاه بر نمی گردد. امیدوارم دوستان کمی به ما فرصت دهند. معتقدم که نیما در دو سال آینده از بهترین های تیم ملی خواهد شد و خواهد توانست در کنار برادر خود برای تیم ملی افتخارات بزرگی را کسب کند. در نهایت از تمام کسانی که کمک می کنند تا رشته ورزشی تنیس روی میز پیشرفت کند تشکر می کنم به خصوص اصحاب رسانه که واقعا لطف بزرگی را در حق ما انجام می دهند.

گفت و گو از محمد رضا رمضان پور