امروز: جمعه, ۳۰ شهریور , ۱۴۰۳ | ۱۶:۵۸:۵۸  آخرین بروزرسانی : شهریور ۱ام, ۱۳۹۲
سرخط خبری :
تبلیغات
  • تاریخ انتشار خبر : جمعه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۲ | کد خبر : 45689
    ارسال خبر چاپ خبر
  • نظرتان در این ارتباط چیست؟   زمانی شما میخواهید پیامی را منتقل کنید ،تاکتیکی را گوشزد و تکنیکی را بیان کنید و….   در این زمان ورزشکار به شما گوش نمی دهد، برای حرف شما اهمیتی قایل نیست و کارهای دیگری انجام میدهد که عدم کنترل در این مورد را ورزشکاران دیگر ناشی از ضعف…

    20022013460

    نظرتان در این ارتباط چیست؟

     

    زمانی شما میخواهید پیامی را منتقل کنید ،تاکتیکی را گوشزد و تکنیکی را بیان کنید و….

     

    در این زمان ورزشکار به شما گوش نمی دهد، برای حرف شما اهمیتی قایل نیست و کارهای دیگری انجام میدهد که عدم کنترل در این مورد را ورزشکاران دیگر ناشی از ضعف مربیگری شما می دانند و به اصطلاح رهبری شما زیر سوال میرود.

     

    برای این مشکل در نظر اول سه راه حل ساده وجود دارد که ما می خواهیم بدانیم که کدامیک موثر تر می باشد.

     

    راه اول این است که شما یک جلسه تیمی با حضور بقیه بازیکنان تشکیل داده و برای بازیکن خاطی توضیح دهید که چقدر به تیم و به خودش ضرر می رساند و او را تهدید می کنید که اگر خودش را عوض نکند ، او را تربیت خواهید کرد.

     

    راه دوم این است که جلسه هایی با حضور مربیان و خود بازیکن برگزار می کنید تا اوضاع را سامان دهید.

     

    راه حل سوم این است که یک جلسه تک به تک با او برگزار و در مورد وضعیت بوجود آمده بحث میکنید تا به راه حل خوبی برسید.

     

    در مورد نتایج ممکن برای هر کدام از این راه حل ها فکر کنید.

     

    در یک جلسه تیمی یا یک جلسه سه به یک ، ورزشکار ممکن است حالت تدافعی پیدا کند ،نیروی خود را کمتر از مهاجمین ببیند و احساس شکست کند و موقعیتی بوجود خواهد آمد که در آن هیچ کس برنده نیست.

     

    بهترین روش این است که ورزشکار و مربی با هم جلسه خصوصی برگزار و از روش ارتباط سازنده استفاده کنند.( تک به تک)

     

    مربی میتواند با این جمله شروع کند” من احساس نا امیدی می کنم زمانی که تو از کارهایی که من میگویم، امتناع میکنی و فکر می کنم که به من اعتماد نداری “

     

    در این زمان اگر احساس کردید که آن ورزشکار تغییری نکرده است آن رفتار خاص را بیشتر مشخص کنید.

     

    چنین دیدگاهی ،مسیر ارتباط را باز می گذارد ،زیرا فردی است و رفتار ورزشکار را در نظر دارد و نه فرد او را. ورزشکار فرصتی می یابد که پاسخ دهد و با این مسأله درگیر شود . شأن ورزشکار را حفظ می کند و به مربی اجازه می دهد تا با خشم ،رنجش و زور کمتر منطقی بودن خود را نشان دهد و به ورزشکار این فرصت را بدهد تا درباره ی رفتارهای مورد بحث و راه حل های آینده بیاندیشد . بعد از استفاده از این روش به جواب گوش بدهید و اگر ورزشکار مسوءلیت رفتار و اعمالش را بر عهده گرفت از او بپرسید :

     

    شما چگونه می توانید به من در حل این مشکل کمک کنید؟ یا چه کاری باید انجام دهیم؟

     

    این باعث می شود که ورزشکار مسوءلیت پذیر شود.

     

    این روش شاید همیشه نتیجه ی فوری بدنبال نداشته باشد ، ممکن است ورزشکاری سوء استفاده کند و همکاری نکند.

     

    وقتی با این روش شکست خوردید روراست، صادق ، مثبت و خونسرد باشید و بدانید که خشونت هیچ وقت مشکلی را حل نمی کند . از بکار بردن کلماتی همچون: چه فکر می کردی؟ چطور توانستی ؟ چرا …. نکردی؟ اجتناب کنید چون این عبارات افراد را در سطح شخصی تهدید می کنند.

     

    تلاش برای ارتباط نیمی از نبرد است.

     

    یک ضربه دوستانه به پشت ، یا گذاشتن دست روی شانه ورزشکار ، یک پیام غیر کلامی قدرتمند است که نشان دهنده توجه، یکرنگی و عنایت است.

     

    در نهایت باید گفت که:

     

    ——————————————————————————

     

    از قضاوت، ملامت، تحقیر، اسم گذاری و تهدید های تند که موانع کلاسیک ارتباط کارآمد هستند دوری کنید.

     

    ——————————————————————————

     

    نوشته زیر را تقدیم می کنم به مربیانی گمنامی که با کمترین امکانات و با عشق و خلوص فراوان در حال تربیت انسانهای بزرگی هستند که آینده سازان این خانواده بزرگ هستند .

     

    ” اگر ما عاشق باشیم دنیا تغییر میکند.

     

    نور عشق ظلمت گناه را از بین می برد.

     

    باید که جویای عشق دیگران باشیم،حتی با وجود ترس از اینکه دست رد به سینه ما بزنند .

     

    با ترس از نگاههای تند ،با ترس از سنگدلی دیگران.

     

    هرگز نباید اجازه دهیم که از جستجوی عشق دست بکشیم. “

     

     

     

    دلیر محمدی

     

    ادامه دارد…

    برای اشتراک این مطلب در فیس بوک کلیک کنید
    برچسب ها :
    نظرات کاربران در "راههایی برای افزایش ارتباط کارآمد میان مربی و بازیکن(قسمت ۲)"
    1. فریبا قوامزاده گفت:

      یا سلام و سپاس از همکار گرامی …در این خصوص بنظر اینجانب بد نیست که علت بی اغتمادی بازیکن به مربی هم بررسی شود – وجود زندگی تیمی و اطاعت پذیری بازیکنان دیگر و مشاهده این مسیر توسط سایر بازیکنان در طول زمانهای غیر مسابقه خود نیز میتواند باور های بازیکنان به تجربه مربی را افزایش دهد رشته ما یک رشته انفرادی است و متاسفانه در بخش تیمی بدلیل حظف قهرمانی کشور های تیمی انسجام تیمی و اخوت تیمی کمرنگ شده است و بازیکنان حس غرور تیمی را کمتر میچشند و لذا بار مسیولیت کمتری را حمل میکنند که این نیز به غدم استقامت پذیری در تاکیک انها اثر می گذارد….

    2. اسماعیل فتحی گفت:

      با عرض سلام و تشکر از مطلب آموزشی مذکور، به نظر من تا مربی، بین شخصیت حقیقی و بازی بازیکن تفاوتی قائل نشود، نخواهد توانست به خوبی با او ارتباط برقرار کند. وقتی بازیکن اطاعت پذیر میشود که بداند مربی در هر میزان از تبحر علمی که هست، به شخصیت او احترام میگزارد و برای رسیدن به قهرمانی رفتارهای انسانی فراموش نمیشود.

    3. نیاز والی اصفهانی گفت:

      با درود و سپاس از همکار گرامی ، واقعیت این است که کار آموزش و پرورش نسل جوان به طور عام و نوجوان به طور خاص بسیار سخت است همچنان که با قدمت هم نفس شوی و کوهی را با شیب تند به پیمایی ، ولی شیرین است زمانی که به قله ای برای آسودن می رسی زیرا نوجوان معمولاً یک بعدی است و یک سو نگر است بهمین دلیل است که در برخی از کشورها ابزارهایی برای پرورش تفکرهمه جانبه گرایی و عبور سریعتر از تفکر یک سونگری به صورت عملی در آموزش و پرورش دبستانی و حدود دوره راهنمایی قبلی مرسوم ما به کار می برند برای نمونه دستگاهی چرخان وجود دارد که نشانگر اشکال مختلف هندسی است و از نوجوان می خواهند که پشت آن قرار بگیرد و شکلی را مثلاً مربع را مشخص کند بعد او را از زاویه دیگر می خواهند که شکل قبلی را مشخص کند که او می گوید متوازی الااضلاع است و از زاویه دیگر همان شکل می شود لوزی ، به این روش سعی می شود به تدریج یکسو نگری نوجوان کاهش یافته وبه عبارت دیگر تفکر همه سو نگری او زودتر توسعه یابد. در هر حال کار پرورشی با نوجوانان به شکیبایی و صبوری نیازمند است و عموماً نوجوان قضاوت و احساس چندان با ثباتی ندارد به عبارتی با یک پیروزی شاد شده به آسمان می رود و به عکس با یک ناکامی افسرده شده اگر چه برخی این نشانه ها را بیشتر و برخی کمتر بروز می دهند ، مهم صبوری و شکیبایی مربی است اشعار آموزنده زیرنشان می دهد که مربی و حتی معلم لازم است صبوری و شکیبایی را از« دریا » و پایداری را از « کوه » بیاموزد :
      معلم ، کوه و دریا و نسیم است / بسان بلبلان اندر شکیب است
      چو دریا دل بود نستوه و خوشخو / پیامش دلنشین چون یاس خوشبو
      سراسر فکر او تنویر و تهذیب / مرادش وحدت خلق زمین است
      ویا دوبیتی دیگر :
      حسرت نبرم به خواب آن مرداب / کارام درون دشت شب خفته است
      دریاییم و باکم نیست از توفان / دریا همه عمر خوابش آشفته است
      با احترام وتشکر – والی اصفهانی

    4. با سلام و تشکر از مدیر سایت و آقای محمدی
      به عقیده بنده که البته خود را صاحب نظر نمیدانم رابطه میان مربی و ورزشکار بسیار حساس و مهم میباشد بایستی مربی توانایی ارتباط با تمامی بازیکنان در سنهای مختلف را داشته باشد میزان علم مربی شخصیت و ظاهر او و همچنین نوع رفتار با بچه ها میتواند اعتماد دو طرفه ایجاد نماید صد در صد بایستی با بازیکن خاطی بصورت کاملا دوستانه و خصوصی صحبت کرد و هدف از برخورد کردن بایستی ساختن اون فرد باشد و هرگز با هدف تخریب عمل نکرد اگر مربی بتواند عشق خود را به کار و پیشرفت بازیکن اثبات نماید بازیکن مطیع تر میگردد بایستی یک مربی علت واقعی هر نافرمانیی را پیدا کند بعد در حل ان مسله اقدام کند تصمیم عجولانه کار را بدتر میکند ممنون و موفق باشید


    تازه ترین اخبار