قالب خبری داریا نیوز

با عرض تبریک وتهنیت به مناسبت هفته تربیت بدنی و ورزش به محضر تمامی مربیان وپیشکسوتان رشته تنیس روی میز که متاسفانه این روزها حال روز چندان خوشی ندارند.

یکی از اهداف نامگذاری روزهای ۲۶مهرتا۲آبان به این عنوان علاوه بر توجه به جنبه همگانی ورزش در جهت تامین سلامت روح وجسم افراد جامعه ،توجه به بعد قهرمانی ورزش و ارج نهادن به ورزشکاران وقهرمانانی است که توانسته اند در میادین بین المللی افتخار کسب کنند و همچنین تقدیر وتشکر از فدراسیونهای برتر نیز معمولا از برنامه های این هفته بوده است که در این میان فدراسیون تنیس روی میز جزو معدود فدراسیون هایی است که متاسفانه هیچ اثری از آن در این مراسم های تجلیل وتقدیر وجود ندارد وما همچنان باید در حسرت موفقیت فدراسیون هایی باشیم که در زمانی نه چندان دوراعتبار و افتخار ما بر آنها ملموس ومستولی بود.

موفقیت این فدراسیونها مقدور نمی شد مگر با تدوین یک برنامه ریزی زمانی بلند مدت و استراتژیک و تدوین چنین برنامه ریزی حاصل نمی شد مگر با وجود مدیران لایق وخلاق.یکی از وظایف مدیر در هر سازمانی برنامه ریزی برای آینده سازمان است.

نیاز به برنامه ریزی،زمانی برای مدیریت محسوس تر میشود که منابع وامکانات سازمان بسیار محدود وتوقعات افراد بسار زیاد باشد.مدیران ورزشی ما باید آگاهی واطلاع لازم را از سازمان خود داشته باشند تا با اطمینان بیشتر به تدوین برنامه بپردازند.یکی از نکات مهم در امر برنامه ریزی برای هر مدیر شناسایی نیروهای کار امد و استفاده مناسب از آنها است.

در صورتی که نیروی انسانی کارشناس وآگاه در خدمت سازمان باشد قطعا در هنگام تدوین برنامه،در زمان صرفه جویی شده و برنامه ریزی واقع بینانه تر خواهد شد.از دیگر موارد موثر در برنامه ریزی هر سازمان میزان انگیزه وعلاقه واقعی مدیریت به امور آتی سازمان ورزشی خویش است که موجب خلاقیت و نو اوری در تدوین برنامه ها می شود.

نکته قابل تامل دیگر مشورت مدیر با اهل فن و کارشناسان و صاحب نظران از هر طیف و هرگروه است که یقینا میزان خطا را در آینده کاهش داد ه وبا اطمینان بیشتری میتوان به اجرای برنامه پرداخت.قبول پذیرش خطا و اشتباهات احتمالی از طرف مدیر ،امکان مناسبی است که می تواند در اختیار هر سازمان باشد.

در این گونه موارد مدیر باید پس از آگاهی از وجود خطا واشکال در کار خود،برنامه را متوقف سازد وبا بررسی اشتباهات و مشورت با اهل فن ودلسوز در پی رفع اساسی و اصولی آنها برآید.

هر سازمان ورزشی از گروهی از انسانها با توا نا ییها و ویژگیهای مختلف تشکیل شده است که در جهت رسیدن به هدف یا اهداف از پیش تعیین شده ،با استفاده از منابع مالی وابزار ولوازم موجود و در سایه ی روش های خاص انجام کار،تحت سرپرستی یک یا چند مدیر با رعایت مقررات مشخص با یکدیگر کار می کنند.

منابع اصلی یک سازمان ورزشی عبارتند از منابع انسانی،منابع مالی،منابع مادی،منابع تسهیلاتی،منابع مدیریتی و منابع اطلاعاتی وفن آوری. هیچ مدیری به تنهایی قادر نیست ،مدیریت را در سازمان خود اعمال کند.

برای انجام دادن کارها در یک روند منطقی ومنظم،سازمان ورزشی به تعدادی از افراد نیاز دارد . افرادی که با ایفای نقش های گو ناگون ومکمل یکدیگر در جهت تحقق اهداف سازمانی گام برمی دارند. این افراد باید از شرایط لازم برخوردار باشند تا فعالیتها بر اساس برنامه ریزی و سازمان دهی،پیش بینی شده واجرا شده باشد.

حال با توجه به این اصول علمی مدیریتی وبا یک مقایسه اجمالی با فدراسیون کنونی تنیس روی میز به عنوان یک سازمان ورزشی این سو ال ها مطرح است که کدام یک از منابع و ملزومات قید شده در فدراسیون موجود است؟آیا حتی اگر چند درصد ناچیز شرایط فوق بر فدراسیون جاری وساری می بود حال و روز این رشته ورزشی این بود؟

آیا اگر فدراسیون مدیری شایسته ولایق داشت زمزمه حذف طرح اجباری تنیس روی میز در کلاس پنجم ابتدایی وجانشین شدن آن با یک رشته ورزشی دیگر به این زودی به گوش می رسید؟

آیا تعداد تیم های شرکت کننده در لیگ با شگاه های برتر کشور به اندازه تعداد انگشتان یک دست می بود؟آیا ملاک انتخاب بازیکن ومربی ملی ما فقط ترس از لابی آنها می بود؟آیا مولفان و محققین ما به دلیل عدم حمایت وعدم وجود تشکیلات انتشاراتی دست به دامن فدراسیون ها و انتشاراتی های دیگر می شدند؟

آیا وضعیت نابسامان استعداد های ناب وبکر در رده های پایه ودر استان های ما این گونه به هدر می رفت؟آیا یک مدیر قدرتمند به خاطر جلب رضایت برخی از مربیان منتقد خود آنها را از کانالهای دیگری به مسابقات برون مرزی می فرستاد؟آیا وضعیت تنیس روی میز در آموزش وپرورش بعد از یک وقفه ۳ ساله به برگزاری مسابقه تیمی وحذف مسابقات انفرادی ودوبل به بهانه کمبود وقت، خیانت به دانش آموزان این مرز و بوم محسوب نمی شود؟آیا نوبت خانه تکانی در انجمن تنیس روی میز آموزشگا هها فرا نرسیده است .انجمنی که بعد از فوت مرحوم آرمند دچار نابودی آن بودیم.

آیا کیفیت اردوی تیم ملی بزرگسالان ما به لحاظ فنی وحریف تمرینی باید در این سطح پائین برگزار شود؟آیا وعده رفتن روی یکی از سکو های قهرمانی آسیا توسط ریاست فدراسیون برای کشورمان به ار مغان آمد؟ و؟و؟و؟و؟

وده ها سوال بی جواب دیگر که به گمان بنده پاسخ منطقی به هر کدام از آنها رنسانس جدیدی را در فدراسیون تنیس روی میز می طلبد. به امید آن روز فرشید کوکبی