ملیپوش جوان تیم ملی تنیس روی میز جانبازان و معلولین گفت: مهمترین هدفم در زندگی ورزشی حضور در پارالمپیک برزیل است و برای محقق شدن آن تمام تلاشم را میکنم. به گزارش پایگاه تخصصی پینگ پنگ کشور وبه نقل ازخبرگزاری فارس، مریم گیلانی، ۱۹ سال پیش با معلولیت جسمی و حرکتی متولد…
ملیپوش جوان تیم ملی تنیس روی میز جانبازان و معلولین گفت: مهمترین هدفم در زندگی ورزشی حضور در پارالمپیک برزیل است و برای محقق شدن آن تمام تلاشم را میکنم.
به گزارش پایگاه تخصصی پینگ پنگ کشور وبه نقل ازخبرگزاری فارس، مریم گیلانی، ۱۹ سال پیش با معلولیت جسمی و حرکتی متولد شد و در خانوادهای رشد کرد که از هر نظر حامی او بودند و در روی آوردنش به فعالیتهای اجتماعی و ورزشی نقش موثری داشتند. وی در آخرین حضورش در مسابقات برون مرزی موفق به کسب نشان طلا شد.
گیلانی در این خصوص میگوید: پدر و مادر من دوست نداشتند به خاطر شرایط جسمیام گوشهگیر باشم، به همین دلیل با مراجعه به جامعه معلولین و بهزیستی و نهادهای مشابه سعی داشتند شرایطی را فراهم کنند تا من وارد فعالیتهای ورزشی شوم.
ملیپوش جوان کشورمان ادامه داد: سال ۱۳۸۶ و در جریان برگزاری مسابقات قهرمانی کشور تنیس روی میز، به مشهد رفتم و در مسابقات شرکت کردم که به خاطر کم بودن تمرینات و تازه کار بودنم مقامی کسب نکردم، اما همان زمان توسط نایب رئیس انجمن تنیس روی میز مستعد شناخته شدم و بعد از این مسابقات بود که به صورت جدی تمریناتم را آغاز کردم.
وی در مورد حضورش در مسابقات برون مرزی افزود: بعد از سال ۸۶ با مربی خصوصیام تمرین کردم و در مسابقات انتخابی که برای اعزام به بازیهای پاراآسیایی جوانان ژاپن برگزار شد، نفر دوم شدم و به ژاپن رفتم که در مسابقات تیمی به نشان طلا و در انفرادی به نشان برنز دست یافتم.
گیلانی ادامه داد: پس از آن همراه با تیم ملی بزرگسالان در تورنمنت تنیس روی میز چین در سال ۲۰۱۰ شرکت کردم که مقام سوم تیمی را کسب کردم و در مسابقات جوانان زیر ۲۳ سال آیواز امارات، نیز عنوان سوم انفرادی را بدست آوردم. عنوان اول انفرادی و دوم تیمی نیز رهاورد من از مسابقات پاراآسیایی جوانان مالزی در آبان ماه امسال بود.
ملیپوش جوان کشورمان که هم اکنون در رشته حسابداری تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی دنبال میکند، در مورد تاثیر ورزش در زندگیاش میگوید: مهمترین تاثیری که ورزش در زندگی من داشت، تقویت حس استقلال و خودباوری من بود؛ پیش از آن من هرگز به تنهایی جایی نمیرفتم، اما بعد از شروع ورزش، امیدواری من نسبت به زندگی چند برابر شد و بسیاری از کارهای شخصیام را بدون کمک انجام میدهم و در یک کلام میتوانم بگویم حس خودباوری و استقلال من بسیار تقویت شد.
گیلانی در مورد سقف آرزوهایش در رشته تنیس روی میز گفت: در حال حاضر به صورت مرتب و روزانه تمرین میکنم و امیدوارم بتوانم در بازیهای پاراآسیایی کرهجنوبی شرکت کنم و سهمیه بازیهای پارالمپیک ۲۰۱۶ را بدست بیاورم. در حال حاضر مهمترین هدفم در زندگی ورزشی حضور در پارالمپیک برزیل است و برای محقق شدن آن تمام تلاشم را میکنم. در زندگی شخصی هم دوست دارم رشته تحصیلیام را تا مقاطع بالاتر ادامه داده و در این زمینه نیز فعالیت کنم.

مریم جون امیدوارم این بار هم مثل مسابقات مالزی بترکونی…
همیشه برات بهترینها رو آرزو میکنم
“نازنین”